Μπουρδελόδρομος

Επανάσταση στον Δρόμο του Δημοκρατο-μπουρδέλου

Κάποτε, σε μια χώρα που έμοιαζε με απέραντο μπουρδέλο, ο λαός αποφάσισε να επαναστατήσει. Βλέπεις, είχε βαρεθεί να τον βάζουν να πληρώνει για τα πάντα και μετά η κυβέρνηση να τον παίρνει και από… πίσω. Και μάλιστα ασάλιωτα.

Αυτό το κείμενο έχει περίπου 2200 λέξεις. Ο μέσος ρυθμός ανάγνωσης για έναν ενήλικα είναι γύρω στις 200-250 λέξεις το λεπτό, άρα για να διαβαστεί ολόκληρο το κείμενο χρειάζεσαι περίπου 9-11 λεπτά.

Ο λαός λοιπόν είπε: φτάνει πια!
Δεν θα δίνουμε άλλο τα λεφτά μας στην κυβέρνηση για να τα στέλνει στους τοκογλύφους του εξωτερικού και στους κολλητούς εργολάβους.
Και τότε… έγινε χαμός.

Η τάξη διαταράχθηκε γιατί ο λαός, επιτέλους, κατέβηκε ενωμένος και αποφασισμένος.
Νόμος που να λέει ότι πρέπει ο λαός να δίνει τα λεφτά του στην κυβέρνηση για να τα δίνουν στους τοκογλύφους… δεν υπήρχε. Οπότε ούτε η αστυνομία μπορούσε να κάνει κάτι – τουλάχιστον μέχρι να γραφτεί το κατάλληλο νομοσχέδιο.

Τα τσιράκια της εξουσίας – ναι, αυτοί που ψηφίζουν ό,τι τους πασάρει το σύστημα – άρχισαν να φωνάζουν, να απειλούν, να λένε ότι "αν δεν πληρώσει ο λαός, θα καταρρεύσει η χώρα!"
Φώναζαν ότι ό,τι κι αν γίνει, ο νόμος θα περάσει και ο λαός θα πληρώσει.
Έβριζαν τον λαό: «Τσαμπατζήδες», «Αντιπατριώτες», «Συνωμοσιολάγνοι» και άλλα γραφικά.

Τίποτα.

Ο λαός όχι μόνο δεν πλήρωνε, αλλά ζητούσε κιόλας:
– Να μειωθούν οι φόροι,
– Να αυξηθούν οι μισθοί,
– Και να πέσουν οι τιμές στα “βασικά αγαθά” (ρεύμα, φαγητό, ψυχοφάρμακα κ.λπ.)

Έπεσε πανικός στο σύστημα. Οι τοκογλύφοι σταμάτησαν να στέλνουν ευρώ στη μαφία του πολιτικού κυκλώματος, η κυβέρνηση άρχισε να τρέμει και τα τσιράκια δεν έπαιρναν τις μίζες τους. Έγινε… ο κακός χαμός.

Μαζεύτηκαν λοιπόν όλα τα καθήκια: τοκογλύφοι, κυβέρνηση και πολιτικά τσιράκια (ο λαός δεν προσκλήθηκε – βλέπεις, δεν ήταν αρκετά καθήκι για το meeting).
Αφέθηκε να εννοηθεί πως:

• Θα μειωθεί το κυβερνητικό "νταβατζηλίκι" στο μισό

• Θα προσεχθεί περισσότερο το περιβάλλον που ζει ο λαός (π.χ. τρύπες στους δρόμους και λιγότερη γραφειοκρατία)

• Και θα φτιαχτεί ένας "παράδρομος" δημοκρατίας, όπου θα μπορούν να πηγαίνουν όσοι δε θέλουν να πληρώνουν και να... σκύβουν.

Η συνάντηση έγινε.
Και κανείς δεν δεσμεύτηκε για τίποτα.

Οι τοκογλύφοι είπαν: “Δώστε μας εγγυήσεις ότι ο λαός θα ξαναπληρώνει”.
Η κυβέρνηση: “Δώστε μας χρόνο και χρήμα να συνεχίσουμε να κάνουμε ό,τι κάναμε πάντα.”
Τα τσιράκια: “Ας τα βρούμε όλοι μαζί, να παίρνουμε κι εμείς τις μίζες μας με την ησυχία μας.”

Τελικά συμφώνησαν όλοι:
– Το σύστημα μένει ως έχει.
– Ο λαός θα πληρώνει αδιαμαρτύρητα.
– Και, όταν χρειαστεί, θα δίνει και… κώλο.

Νόμος κατατέθηκε για την προστασία των κυβερνητικών και τραπεζικών συμφερόντων. Η αστυνομία θα εφαρμόζει το νόμο με στοργή και ραβδί.
Η συνάντηση έκλεισε με χαμόγελα, δηλώσεις για "πατριωτισμό" και "νόμιμη δημοκρατία".
Το μήνυμα ξεκάθαρο:

"ΛΑΕ, ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ"

Το αν ο αγώνας του λαού θα πετύχει... εξαρτάται μόνο από τον ίδιο.

Μπουρδελόδρομος: Εξέγερση Μέρος Β’ – Ο Λαός Αντεπιτίθεται

Μετά τη «συνάντηση κορυφής» των καθικιών — που περισσότερο έμοιαζε με κακόγουστο έργο τύπου «Πώς να συνεχίσουμε να σερβίρουμε την κρίση χωρίς να φανούμε κακοί», ο λαός γύρισε στα… σοφά καθίσματά του. Όμως, όχι για να υποταχθεί.

Για να οργανωθεί.

Οι πιο παλιοί δίδαξαν τους νέους:

• πώς να αναγνωρίζουν τον ρουφιάνο από το περπάτημά του,

• πώς να ξεχωρίζουν τα ψεύτικα υποσχέματα από τις χαμένες ελπίδες,

• πώς να φτύνουν με στιλ στα παπούτσια του νομοθέτη.

Φτιάχτηκε συνδικάτο. Όχι από αυτά που λένε «καταδικάζουμε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται» ενώ βάζουν τα ΜΑΤ να προστατεύουν τους τραπεζίτες. Ένα συνδικάτο πραγματικό, ζόρικο, με γενικές συνελεύσεις, αποφάσεις που τηρούνται και σλόγκαν: «Όχι άλλο κώλο στην κυβέρνηση!»

Άρχισαν να μοιράζουν αλληλεγγύη – δωρεάν υπηρεσίες ο ένας στον άλλον.
Στον πελάτη με τα κουστούμια:
«Συγγνώμη κύριε, σήμερα το πορτοφόλι σας δεν περνάει από το σύστημα.»

Στην κυβέρνηση που πλησίασε:
«Έχεις τρία δευτερόλεπτα να φύγεις, πριν δεις το θυμό μας από μέσα.»

Έφτιαξαν και το δικό τους ραδιόφωνο.
Radio Αξιοπρέπεια FM – Η φωνή από τα κάτω.

Μέρα με τη μέρα, οι δρόμοι άδειασαν από υποταγμένους και γέμισαν με συνθήματα:

• «Η αξιοπρέπεια δεν χαρίζεται, κατακτιέται.»

• «Δεν ζητάμε ελεημοσύνη, ζητάμε να μας αφήσετε ήσυχους.»

Η κυβέρνηση άρχισε να πανικοβάλλεται. Έτρεξε στους τραπεζίτες να πάρει δάνεια, για να πληρώσει νέους «πελάτες», αλλά αυτοί ήξεραν – και δεν έκαναν τα ίδια λάθη. Στα σύνορα, οι παλιοί μοίραζαν φυλλάδια:
«Μην τρέχεις να φορτωθείς χρέη, πάρε την κατάσταση στα χέρια σου.»

Η μαφία άδειασε από χρήματα, οι τραπεζίτες κράτησαν τα κέρδη τους, τα τσιράκια άρχισαν να τσακώνονται στα κοινοβουλευτικά έδρανα. Το σύστημα άρχισε να λικνίζεται.

Μέχρι που ένας παλιός αγωνιστής, με τατουάζ «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΤΣΑΚΙΣΜΟΣ», φώναξε:

«Αν δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον δρόμο, ας φτιάξουμε έναν δικό μας!»

Και ο λαός…
έκανε συνεταιρισμό.

Ναι, συνεταιρισμό.

Με δικά του προϊόντα – ποιοτικά, τίμια, χωρίς μεσάζοντες. Με κοινωνική υποστήριξη, συμβουλευτική, ιατρικό έλεγχο χωρίς φακελάκια. Και κυρίως…

Χωρίς να σκύβει το κεφάλι σε καμία κυβέρνηση και σε κανέναν τραπεζίτη.

Το αν θα ζούσε ο Μπουρδελόδρομος – δηλαδή η ζωή μας – ανθρώπινα, αξιοπρεπώς και χωρίς νταβατζήδες… εξαρτιόταν μόνο από τον ίδιο τον λαό.

Μπουρδελόδρομος: Μέρος Δ’ – Η Αυτοκρατορία της Κυβέρνησης Αντεπιτίθεται

Η κοοπερατίβα του λαού είχε πάρει φωτιά. Έγινε viral παντού, το hashtag #ΔενΔίνουμεΤίποταΣεΚανέναν έκανε το γύρο του διαδικτύου πιο γρήγορα κι απ’ το τελευταίο viral βίντεο με γάτες.

Αλλά η κυβέρνηση, που νόμιζε ότι όλα είναι παιχνίδι και πινγκ-πονγκ, αποφάσισε να χτυπήσει… και μάλιστα δυνατά.

1. Η καμπάνια της κυβέρνησης:
   «Ο λαός χρειάζεται εμάς!»
   Σε διαφημίσεις που έδειχναν υποτίθεται ευτυχισμένους πολίτες να λένε:
   «Χάρη στην κυβέρνηση πήγα διακοπές στο χωριό.»
   «Προτιμώ κυβέρνηση με έλεγχο παρά ελευθερία με… ανασφάλεια.»
   Μέχρι και call centers έστησαν να τηλεφωνάνε και να διαδίδουν το μήνυμα:
   «Χωρίς κυβέρνηση, μόνο χάος, τρίχες και… αναταραχή.»

2. Ο νέος νόμος-φίμωτρο:
   Το κοινοβούλιο ψήφισε νόμο «Αναδιάρθρωσης της Κοινωνίας».
   Αυτό σημαίνει:

• Καταγραφή όλων των πολιτών.

• Άδειες επιβίωσης μόνο με πιστοποιητικό από το Κόμμα.

• Και φόρος ανά ανάσα για όποιον τολμά να σκέφτεται ελεύθερα.

3. Τα ΜΜΕ βγαίνουν μπροστά:
   Παντού ειδικοί, τύπου:

• Ο καθηγητής «Μεταμφιεσμένης Εξουσίας» που εξηγεί γιατί ο λαός πρέπει να «υπακούει».

• Η πρώην «επαναστάτρια» που τώρα ξέπλυνε καριέρα με κυβερνητικά κονδύλια.

• Και ένας παπάς που βρήκε στον ευαγγέλιο το «Υπακοή στην κυβέρνηση = Θρησκεία».

4. Η αποστολή των «καλών» πληροφοριοδοτών:
   Στέλνουν πρώην ακτιβιστές δήθεν επαναστάτες να διεισδύσουν στις ομάδες αλληλεγγύης του λαού.
   Μία εμφανίζεται και λέει:
   «Παιδιά, ας τα μοιραστούμε όλα… και τα λεφτά και την εξουσία. Μην είμαστε πλεονέκτες…»
   Μόλις άνοιξε το κινητό της, φάνηκε GPS και emails με το logo της κυβέρνησης.

5. Η αστυνομία κάνει «επιχειρήσεις ηθικής τάξης»:
   Μπουκάρουν σε συνελεύσεις πολιτών και μοιράζουν πρόστιμα για μη εγκεκριμένες διαμαρτυρίες.
   Κωδικό όνομα της επιχείρησης: «Ύστερα Κωλόχαρτο 21».
   Τελικά πετυχαίνουν σχεδόν τίποτα, γιατί ο λαός έχει μάθει να παίζει το παιχνίδι.

6. Ο απόλυτος εκβιασμός:
   Οι τοκογλύφοι (που λέγονται και «οικονομικά συμφέροντα») απειλούν ότι αν ο λαός δεν υποταχθεί, θα κόψουν τις… επιδοτήσεις για το ρεύμα και το ίντερνετ.
   «Θα τρίζουν τα σπίτια, όχι από πάθος, αλλά από έλλειψη… ρεύματος και WiFi!»

Η κατάσταση είναι τεταμένη. Ο λαός αντέχει, αλλά τα αντίποινα φουντώνουν. Τα ΜΜΕ μιλάνε για «κρίση νομιμότητας» και τα τσιράκια της εξουσίας βάζουν θέμα «αναθεώρησης του Συντάγματος» ώστε να ξεμπερδέψουν μια και καλή.

Και μέσα στη νύχτα, στους τοίχους εμφανίζεται μια ανακοίνωση:

«Ούτε κυβέρνηση, ούτε προστάτες. Ελευθερία μόνο με αξιοπρέπεια. Σας βλέπουμε.»

Μπουρδελόδρομος: Μέρος Δ’ — Η Τελική Πράξη

Ενώ η σύγκρουση κορυφωνόταν και ο λαός άντεχε σαν τα ντουβάρια που χτίζονται με ντροπή και ιδρώτα, ένα νέο μέτωπο άνοιξε.
Οι καλλιεργητές του ΟΠΕΚΕΠΕ — αυτοί που χρόνια τώρα παλεύουν με τις γραφειοκρατίες, τα χαράτσια και τις συγχωρήσεις που ποτέ δεν ήρθαν.

Οι αγρότες — μέχρι πρότινος απλοί παραγωγοί, τώρα πια κουρασμένοι από φόρους και υποσχέσεις που πέφτουν στο κενό — αποφάσισαν ότι δεν αντέχουν άλλο να πληρώνουν και να μένουν κορόιδα, ενώ το κράτος μοιράζει δικαιώματα και συγχωρήσεις σαν να ήταν καπέλα σε καφενείο.

«Κι εμείς έχουμε ιδρώσει, κι εμείς έχουμε σκάψει για λίγη αξιοπρέπεια!»
φώναξε ο Φραπές ο Τραχύς από το περίφημο χωριό "Χασάπικα".

Οι αγρότες ενώθηκαν με τον λαό.
Δημιουργήθηκε Μέτωπο Ερωτικής Αξιοπρέπειας (και Αγροτικής Αξιοπρέπειας, γιατί ο κόσμος αλλάζει).

Πλέον, η κατάσταση δεν ήταν απλώς ταξική. Ήταν υπαρξιακή.

Τα τσιράκια τρομοκρατήθηκαν.
Οι τοκογλύφοι φώναξαν “κραχ”.
Η κυβέρνηση άρχισε να τρώει τα χρυσά της ρολόγια.
Η αστυνομία έβγαλε ανακοίνωση:

“Δεν ξέρουμε ποιον να συλλάβουμε. Όλοι είναι ιδρωμένοι αλλά κανείς δεν φταίει.”

Η τελική σύγκρουση:
Η μέρα είχε φτάσει.

Όλος ο Μπουρδελόδρομος — αγρότες, ψησταριάδες, οίκοι ανοχής, κοοπερατίβες και μπουρδελομπουτίκ — έκλεισαν για μία μέρα.
Κανένα κορμί προς πώληση.
Καμία ψευδαίσθηση για πούλημα.
Μόνο ένα πανό στην κεντρική πλατεία:

"Δεν γεννηθήκαμε για να σας ικανοποιούμε. Γεννηθήκαμε για να ζούμε."

Το σύστημα κατέρρευσε.
Τα κανάλια έπαιζαν ειδήσεις πανικού:

«Ο Μπουρδελόδρομος άδειος — Τέλος το ΑΕΠ του Λαού»
«Ο λαός στα σπίτια του – Ηθικός πανικός στους καναπέδες»
«Η κυβέρνηση του έτους βγαίνει στο σφυρί»

Οι τοκογλύφοι έκλαιγαν.
Η κυβέρνηση κρυβόταν σε μυστικά κλαμπ ανταλλαγής ιδρώτα.
Τα τσιράκια… έψαχναν νέους αφέντες.
Και η αστυνομία… έμεινε με τα κλομπ στο χέρι και χωρίς κανέναν να δείρει.

Επίλογος:
Χρόνια μετά, η περιοχή ονομάστηκε ξανά.
Όχι Μπουρδελόδρομος.
Αλλά:

"Οδός Ανθρώπινης Διαχείρησης Αμοιβών"

Κάθε χρόνο γιορτάζεται η Ημέρα Απελευθέρωσης των Υπογραφών.
Με παρελάσεις, γυμνούς διαδηλωτές και ανοιχτά μικρόφωνα για όλες τις φωνές.
Όχι για τα κόμματα.
Όχι για τα κανάλια.
Μόνο για τα κορμιά που διεκδίκησαν τον εαυτό τους.

#AI#BLACK&WHITE#DIGITAL#DRAWING#EROTICHUMOR#FUMETTI#ILLUSTRATION#PARODY#PORNART#PRINTS#SCULPTURES#VINTAGE#ΘΕΜΑΤΙΚΑ#ΠΙΝΑΚΕΣ#ΣΚΙΤΣΟΓΡΑΦΟΙ#ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΣ#ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ#ΧΑΡΑΚΤΕΣ
Read More: Ανακαλύψτε πώς ο ερωτισμός εκφράζεται μέσα από την τέχνη, από την αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη εποχή. Εξερευνήστε τα έργα και τους καλλιτέχνες που αποκάλυψαν την ομορφιά και την ένταση των ανθρώπινων συναισθημάτων.