Το Στόμα σου, Ο Τόπος του Εγκλήματος
Όταν ο Λόγος Περνάει Σύνορα χωρίς Διαβατήριο
Από την αυθόρμητη φράση στην κοινωνική ιδιοκτησία του νοήματος
Η γλώσσα είναι δύναμη, όπλο και παγίδα. Όταν μιλάμε, οι λέξεις μας δεν μας ανήκουν πια: ταξιδεύουν, ερμηνεύονται, παρεξηγούνται. Ανακάλυψε πώς η ομιλία χάνει την ιδιοκτησία της και γίνεται δημόσιος λόγος, με κοινωνικές, φιλοσοφικές και πολιτισμικές προεκτάσεις. Ένα στοχαστικό άρθρο για την επικοινωνία, τη δύναμη των λέξεων και τις παρερμηνείες του καθημερινού μας λόγου.
Το στόμα ανοίγει, ο αέρας πάλλεται, τα φωνήεντα και τα σύμφωνα χορεύουν· και ξαφνικά, κάτι που γεννήθηκε εντός μας αποσπάται και γίνεται δημόσιο αγαθό. Οι λέξεις, μόλις ακουστούν, παύουν να μας ανήκουν∙ ταξιδεύουν σε ξένα αυτιά, σκαλώνουν σε μνήμες, παρερμηνεύονται, ξαναχρησιμοποιούνται εναντίον μας ή υπέρ μας. Αυτό το κείμενο διερευνά πώς η γλώσσα «μετακομίζει» από το Εγώ στο Εμείς, ποια ευθύνη κουβαλούν όσοι μιλούν – και ποια όσοι ακούν.
1. Η αδράνεια του ήχου και η ενεργητικότητα του νοήματος
Ο φθόγγος σβήνει σχεδόν αμέσως· ο απόηχος όμως επιβιώνει ως νόημα. Εκεί αρχίζει η πραγματική ζωή των λέξεων: στον νου του ακροατή. Ό,τι είπαμε «παραδίδεται» σε ένα δίκτυο εμπειριών, προκαταλήψεων και συναισθημάτων που δεν ελέγχουμε. Έτσι, το “αθώο” χιούμορ μπορεί να γίνεται χλευασμός· η καλοπροαίρετη συμβουλή, επιβολή.
2. Επίκτητος, Foucault, social media
Ο Επίκτητος προειδοποιούσε πως δεν ελέγχουμε ό,τι συμβαίνει έξω από εμάς· ο Foucault συμπλήρωσε πως η γλώσσα είναι όργανο εξουσίας. Στα social media των 280 χαρακτήρων η κατάσταση εκρήγνυται: μια φράση αποσπάται, απομονώνεται, πλαισιώνεται με emoji ή αρνητικά retweets και μετατρέπεται σε άλλο αφήγημα. Η «κυριότητα» του λόγου μας πλέον ανήκει στον αλγόριθμο και στο πλήθος.
3. Από την πρόθεση στο αποτέλεσμα
Η πρόθεση του ομιλητή ζυγίζει λιγότερο από το αποτέλεσμα στους αποδέκτες. «Ήθελα απλώς να πω…» δεν αρκεί όταν ο άλλος πληγώνεται ή όταν μια παράξενη συνωμοσιολογία ξεκινά αλυσιδωτά από τη φράση σου. Η ευθύνη μοιράζεται: εμείς να μιλάμε προσεκτικά∙ οι άλλοι να ερμηνεύουν καλόπιστα. Η ισορροπία αυτή όμως παραμένει εύθραυστη.
4. Η απελευθέρωση του ακροατή
Μόλις οι λέξεις μας φύγουν, ο ακροατής γίνεται συν‑δημιουργός του νοήματος. Τι θα γίνει αν το αποδεχτούμε αντί να το φοβηθούμε; Πιο ειλικρινές feedback, ανοιχτός διάλογος, διαπραγμάτευση νοημάτων. Η γλώσσα τότε παύει να είναι μονόδρομος∙ μετατρέπεται σε κοινόχρηστο χώρο, κάπως όπως οι πλατείες των αρχαίων πόλεων.
Η γλώσσα δεν είναι απλώς όργανο της φωνής. Είναι όπλο, φίλτρο, γέφυρα, μαχαίρι και χάδι. Από τη στιγμή που οι λέξεις βγαίνουν από το στόμα, δεν μας ανήκουν πια — αλλάζουν χέρια, πρόσωπα και προθέσεις. Αυτό το post είναι μια βουτιά στη σκοτεινή και φωτεινή πλευρά της γλώσσας: πώς η ομιλία γίνεται δημόσια πράξη∙ πώς το νόημα διαστρέφεται∙ πώς ένα αθώο "καλημέρα" μπορεί να γίνει προσβολή – ή πρόσκληση. Σκέψεις για τον λόγο που (δεν) ελέγχεις, τη φράση που σε εκθέτει, και τον γλωσσικό καθρέφτη που όλοι φοβόμαστε να κοιτάξουμε.
Γιατί η γλώσσα δεν λέει μόνο αυτό που θες – λέει και ποιος είσαι.
#AI#BLACK&WHITE#DIGITAL#DRAWING#EROTICHUMOR#FUMETTI#ILLUSTRATION#PARODY#PORNART#PRINTS#SCULPTURES#VINTAGE#ΘΕΜΑΤΙΚΑ#ΠΙΝΑΚΕΣ#ΣΚΙΤΣΟΓΡΑΦΟΙ#ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΣ#ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ#ΧΑΡΑΚΤΕΣ
Read More: Ανακαλύψτε πώς ο ερωτισμός εκφράζεται μέσα από την τέχνη, από την αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη εποχή. Εξερευνήστε τα έργα και τους καλλιτέχνες που αποκάλυψαν την ομορφιά και την ένταση των ανθρώπινων συναισθημάτων.
0 Μας δωσαν το χρονο τους :
Speak up your mind
Tell us what you're thinking... !