Ο Δανός ζωγράφος Ole Ahlberg ξεκίνησε την καλλιτεχνική του σταδιοδρομία τη δεκαετία του 1970, ενσωματωμένος στο σύγχρονο σουρεαλιστικό κίνημα και για αρκετά χρόνια ήταν μέλος της ομάδας τέχνης Pas Partout (Γαλλικά για το Not Everywhere).
Εξακολουθεί να του αρέσει να αναφέρει τα λόγια του Νορβηγού κωμικού Marve Fleksnes – «Υπάρχουν περισσότερα μεταξύ ουρανού και γης από οπουδήποτε αλλού».
Στους πρώιμους πίνακες του Ahlberg κυριαρχούσε η αντίληψή του για «μια εικόνα σε μια εικόνα σε μια εικόνα», όπως ένα σύνολο κινέζικων κουτιών, αλλά σταδιακά εγκατέλειψε τον λεπτό ψευδαισθηματικό του χαρακτήρα και προτιμούσε πιο «κανονικούς» πίνακες με μια επίπεδη επιφάνεια.
Αυτό δεν έκανε τις φωτογραφίες του λιγότερο αινιγματικές ή διφορούμενες, καθώς άρχισε να χρησιμοποιεί ένα μονόχρωμο φόντο, συχνά μαύρο ή σκούρο μπλε όπως πολλοί από τους Ολλανδούς καλλιτέχνες νεκρής φύσης του μπαρόκ, ένα φόντο που φαίνεται ανεξιχνίαστο και μυστηριώδες σε σχέση με έντονα φωτισμένα αντικείμενα στο προσκήνιο.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 ο Ahlberg στράφηκε στον κόσμο των κόμικς, και συγκεκριμένα στο καστ των βιβλίων Tintin που δημιούργησε ο Βέλγος σκιτσογράφος Georges Remi, ο οποίος έγραψε με το ψευδώνυμο Hergé.
Έκτοτε ο Ole Ahlberg έγινε διεθνώς αναγνωρισμένος για αυτούς τους πίνακες, που χαρακτηρίζονται από το επίπεδο λεπτομέρειάς τους, δημιουργώντας μια έντονη αντίθεση μεταξύ της νεότητας και της αθωότητας του δημοσιογράφου κινουμένων σχεδίων και των αδύνατων γυναικών με τις οποίες απεικονίζεται ο Tintin και οι σύντροφοί του.
Η χρήση των πολύ αγαπημένων χαρακτήρων του Hergé σε ένα άκρως ερωτικό σκηνικό δεν ήταν χωρίς διαμάχη.
Το 2001 ο Ahlberg μήνυσε τον Moulinsart, τους κατόχους πνευματικών δικαιωμάτων του Hergé, επειδή χρησιμοποίησε εικόνες του Tintin, του Snowy, του Captain Haddock και των διδύμων Thompson στην τέχνη του.
Ο καλλιτέχνης άνοιγε μια επίδειξη της τέχνης του στις Βρυξέλλες με τη σύζυγο του πρωθυπουργού της Δανίας όταν οι δικηγόροι του Moulinsart ζήτησαν να αφαιρεθούν οι προσβλητικές εικόνες.
Ο Ahlberg αρνήθηκε και η υπόθεση πήγε στο δικαστήριο, όπου ο δικαστής έκρινε υπέρ του καλλιτέχνη με το επιχείρημα ότι η παρωδία επιτρέπεται σύμφωνα με το βελγικό και το διεθνές δίκαιο περί πνευματικών δικαιωμάτων.
Το έργο του Ole Ahlberg είναι διαθέσιμο από πολλά καταστήματα καλών τεχνών, με πιο αξιοσημείωτο το Art Wolfsen
Σχολιάστε με όποιο όνομα θέλετε: ανώνυμα, με ψευδώνυμο, με το όνομα του καλύτερου πρωθυπουργού που αυτή τη στιγμή εξατμίζει 💸 τα κονδύλια, με το όνομα της πεθεράς σας σε κατάσταση μόνιμης κρίσης 🧨 ή με κάτι που μόλις σας είπε το μον αμουρ σας💃.
Πετάξτε το σκατουλάκι σας εδώ 💩 — είναι ο μόνος χώρος που δεν θα το διαβάσει αλγόριθμος, ψυχολόγος ή εισαγγελέας (λέμε τώρα).
Μπορεί να απαντήσουμε. Μπορεί να κάνουμε πως απαντήσαμε. Μπορεί να σας αγνοήσουμε με πάθος 😈.
Κι αν τελικά σας γράψουμε εκεί που μας γράφουν διαχρονικά οι σωτήρες της πατρίδας, συγχαρητήρια 🎖️: μόλις κερδίσατε μια τιμητική θέση στο πάνθεον του μπλογκ, ανάμεσα σε θρυλικά μπινελίκια, αποτυχημένες ελπίδες και ιδέες που θα έπρεπε να είχαν μείνει προσχέδια.
🖤Λατρεύουμε τα μπινελίκια — και ιδίως αυτά που τρώγονται.🔥.
Χαβ ε νάις ντέι. (ή ό,τι τέλος πάντων). 💋