Toulouse-Lautrec - ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ & ΤΑ ΚΑΜΠΑΡΕ

Ο Τουλούζ-Λοτρέκ, γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, έζησε μια σύντομη αλλά γεμάτη εντάσεις ζωή. Όντας ανάπηρος, λόγω ατροφίας των κάτω άκρων ( θύμα αιμομιξίας) δυσκολευόταν στις σχέσεις του με τις γυναίκες, τις οποίες, ως φαίνεται, λάτρεψε, χωρίς, ωστόσο, να τις βιώσει. Δείχνει με άκρως ρεαλιστικό τρόπο τον κόσμο της νύχτας, χωρίς συμβιβασμούς και σεμνοτυφίες. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο ιδιόμορφος τρόπος με τον οποίο προσεγγίζει στην τέχνη του τη γυναίκα, πλήρως αποστασιοποιημένος από κάθε είδους καθωσπρεπισμούς, γεγονός που κατατάσσει τον Τουλουζ-Λοτρέκ στους κοινωνικά στρατευμένους καλλιτέχνες, καθότι είναι εμφανής στο έργο του η κριτική που ασκεί στο κατεστημένο της εποχής του. Δίνει έμφαση στην εικόνα του διεστραμμένου νυχτόβιου μπουρζουά με την παντελή έλλειψη σεβασμού τόσο απέναντι στη γυναίκα ως προσωπικότητα όσο και στο γυναικείο σώμα, το οποίο και αντιμετωπίζει αποκλειστικά και μόνον ως αντικείμενο του πόθου και μέσο διασκέδασης. Το πρόσωπό της και το σώμα της ζουν μέσα από τις αφίσες του Τουλούζ Λοτρέκ. Εκείνος την ανέδειξε όταν σχεδίασε σε πόστερ για τις ανάγκες μιας μεγάλης παράστασης στο Παρίσι το χλωμό της πρόσωπο, το ψηλό, λυγερό κορμί με τα λεπτά άκρα, μια ορχιδέα σε φρενίτιδα που χόρευε μοναδικά καν καν. Ηταν, άραγε, ερωτικοί σύντροφοι οι δυο τους; Πολύ πιθανό. Φαίνεται, όμως, ότι ο Λοτρέκ αναζητούσε σ' αυτήν ό,τι του έλειπε περισσότερο: μια πιστή φίλη. Στο κάτω κάτω, ήταν ένας άνθρωπος που τον καταδίωκαν οι δαίμονές του, οι αναπηρίες τον εμπόδιζαν να ζήσει φυσιολογικά και το αψέντι γινόταν η μεγάλη παρηγοριά.

Ο Τουλούζ Λοτρέκ, κοντός με μεγάλο κεφάλι, σεξομανής και αλκοολικός, υπήρξε τρόφιμος των οίκων ανοχής στη Μονμάρτρη. Ηταν το υιοθετημένο παιδί των ιερόδουλων, του εμπιστεύονταν τις μύχιες σκέψεις τους, τις λεσβιακές διαθέσεις τους κι εκείνος τις αποτύπωνε στους πίνακές του. Φαίνεται, όμως, ότι η σχέση του με την εξωτική περσόνα Avril ήταν ιδιαίτερη. Ο Γάλλος ζωγράφος προερχόταν από παλιά οικογένεια ευγενών της Γαλλίας. Η Jane Avril ήταν η κόρη μιας πόρνης. Κακοποιήθηκε στα παιδικά της, στα 13 της βγήκε στους δρόμους και είκοσι χρόνων βρέθηκε να χορεύει επαγγελματικά στο Μουλέν Ρουζ. Οι αντιθέσεις τους ένωσαν.

Τα έργα του Τουλούζ-Λοτρέκ, εκ πρώτης όψεως παρουσιάζουν με αγάπη τους πρωταγωνιστές της νυχτερινής διασκέδασης, εξυμνούν τη φιλία και την καλή συντροφιά, αποπνέουν ωστόσο και απόγνωση, γιατί δείχνουν ανθρώπινες υπάρξεις και κυρίως γυναίκες εγκλωβισμένες σε έναν τρόπο ζωής που τις απαξιώνει. Στην αντίφαση αυτή αλλά και στο προσωπικό του πρόβλημα της αναπηρίας οφείλεται ενδεχομένως η αναζήτηση παρηγοριάς στο αλκοόλ, που είχε τελικά σαν αποτέλεσμα να καταστρέψει ψυχικά και σωματικά τον εαυτό του και να φύγει τόσο νέος από τη ζωή.