Ανεβαινω κοιτωντας το χαρτακι με τον οροφο και το διαμερισμα Χτυπαω τη πορτα και ανοιγει η Κρουζ με εκεινο το μπεμπιστικο ναζι χαμογελωντας μου. Ειναι το σπιτι μιας νεας πορειας μαζι της. Φρεσκοβαμενο επιπλωμενο και ολο το σπιτι ειναι αγκαλιασμενο με ξυλο. Μπαινουμε αγκαλιασμενοι στη κρεβατοκαμαρα ,μεγαλο κρεβατι σε ενα πολυ μεγαλο δωματιο. Γονατιζουμε και τη παιρνω στο πατωμα. Με παει σε μια εξισου μεγαλη κουζινα που ειχε ενα επιπλο με εκατονταδες συρταρακια πραγμα που την εντυπωσιασε. Η ξεναγηση συνεχιζεται ενω η Κρουζ εχει αρχισει να με πρηζει με τη γκρινια της για το παρελθον. Φτανουμε διπλα στη εξωπορτα που εχει κατι σιδερενια φαρδια σκαλια που πανε προς τα κατω σε μια μεσοροφου εσωτερικη αποθηκη. Κατεβαινουμε και βλεπω ενα χωρο που δεν ηταν ουτε εναμιση μετρο υψος με παρκε και στο βαθος αλλα δυο ανοιγματα που οδηγουσαν στη εισοδο αλλων δυο διαμερισματων. Ηταν η κοινοχρηστη αποθηκη του οροφου. Ο δρομος της διαφυγης μου.......... Ξυπνησα .
Σχολιάστε με όποιο όνομα θέλετε: ανώνυμα, με ψευδώνυμο, με το όνομα του καλύτερου πρωθυπουργού που αυτή τη στιγμή εξατμίζει 💸 τα κονδύλια, με το όνομα της πεθεράς σας σε κατάσταση μόνιμης κρίσης 🧨 ή με κάτι που μόλις σας είπε το μον αμουρ σας💃.
Πετάξτε το σκατουλάκι σας εδώ 💩 — είναι ο μόνος χώρος που δεν θα το διαβάσει αλγόριθμος, ψυχολόγος ή εισαγγελέας (λέμε τώρα).
Μπορεί να απαντήσουμε. Μπορεί να κάνουμε πως απαντήσαμε. Μπορεί να σας αγνοήσουμε με πάθος 😈.
Κι αν τελικά σας γράψουμε εκεί που μας γράφουν διαχρονικά οι σωτήρες της πατρίδας, συγχαρητήρια 🎖️: μόλις κερδίσατε μια τιμητική θέση στο πάνθεον του μπλογκ, ανάμεσα σε θρυλικά μπινελίκια, αποτυχημένες ελπίδες και ιδέες που θα έπρεπε να είχαν μείνει προσχέδια.
🖤Λατρεύουμε τα μπινελίκια — και ιδίως αυτά που τρώγονται.🔥.
Χαβ ε νάις ντέι. (ή ό,τι τέλος πάντων). 💋