Υπάρχει μια άτυπη, σχεδόν ιερή, συνέχεια του γλεντιού που κανείς δεν αναφέρει στα τραγούδια. Μια φάση που ξεκινά αφού σβήσουν τα φώτα, μαζευτούν τα ποτήρια και ακουστεί η τελευταία «άντε παιδιά». Εκεί, έξω από το μαγαζί, στον δρόμο, ξεκινά το πραγματικό after.
Γυναικείες παρέες σε απόλυτη έκρηξη
Το after της νυχτερινής εξόδου είναι συχνά πιο έντονο από το ίδιο το γλέντι. Μακριά από τη μουσική, τους πορτιέρηδες και την ελεγχόμενη ατμόσφαιρα του μαγαζιού, ο δημόσιος χώρος λειτουργεί διαφορετικά. Εκεί δεν υπάρχουν κανόνες, ούτε φίλτρα, ούτε η αίσθηση ότι «κάποιος βλέπει». Οι γυναικείες παρέες κουβαλούν μαζί τους όλη τη φόρτιση της βραδιάς, μικρές παρεξηγήσεις, λόγια που έμειναν μισά και βλέμματα που ερμηνεύτηκαν αλλιώς. Όταν η ένταση αυτή βγει στον δρόμο, σε συνδυασμό με την κόπωση και το αλκοόλ, μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε έκρηξη. Γι’ αυτό και τέτοιες σκηνές δεν είναι μεμονωμένες, αλλά επαναλαμβανόμενο κομμάτι της αστικής νυχτερινής πραγματικότητας.
Το φαινόμενο με τις γυναικείες παρέες μετά από γλέντι δεν είναι τυχαίο ούτε σπάνιο. Συνδέεται άμεσα με τη νυχτερινή διασκέδαση, την ένταση της κοινωνικής συναναστροφής και την κατανάλωση αλκοόλ, που λειτουργεί ως επιταχυντής συναισθημάτων. Όταν η μουσική σταματά και η προστατευμένη ατμόσφαιρα του μαγαζιού τελειώνει, ο δρόμος γίνεται ο χώρος όπου ξεσπούν όσα είχαν συσσωρευτεί μέσα στη βραδιά.
Γυναικείες παρέες σφάζονται στον δρόμο μετά από γλέντι
Οι γυναικείες παρέες βγαίνουν φορτισμένες. Όχι απλώς κουρασμένες ή κεφάτες, αλλά έτοιμες. Το ταμπεραμέντο έχει κάνει τη δουλειά του και υπάρχει ήδη αλκοόλ στα χείλη, γεγονός που μειώνει τα φίλτρα και αυξάνει την ένταση.
Με το πρώτο «ΤΩΡΑ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΓΩ;» ενεργοποιείται αυτόματα το UFC με τακούνια. Δεν υπάρχει πια λογική, δεν υπάρχει πια μέτρο. Υπάρχει μόνο ένστικτο, φωνή και κίνηση.
Οι κλωτσιές θυμίζουν ζεϊμπέκικο και οι μπουνιές ταξιδεύουν ελεύθερες, σε μια βραδιά όπου το τι πίνουν οι γυναίκες παίζει ρόλο στο πώς πέφτουν τα φίλτρα και ξεφεύγει η ένταση προς το τέλος.
Το παρακάτω βίντεο αποτυπώνει ακριβώς αυτή τη μετάβαση: από τη διασκέδαση στο απόλυτο χάος.
Σχολιάστε με όποιο όνομα θέλετε: ανώνυμα, με ψευδώνυμο, με το όνομα του καλύτερου πρωθυπουργού που αυτή τη στιγμή εξατμίζει 💸 τα κονδύλια, με το όνομα της πεθεράς σας σε κατάσταση μόνιμης κρίσης 🧨 ή με κάτι που μόλις σας είπε το μον αμουρ σας💃.
Πετάξτε το σκατουλάκι σας εδώ 💩 — είναι ο μόνος χώρος που δεν θα το διαβάσει αλγόριθμος, ψυχολόγος ή εισαγγελέας (λέμε τώρα).
Μπορεί να απαντήσουμε. Μπορεί να κάνουμε πως απαντήσαμε. Μπορεί να σας αγνοήσουμε με πάθος 😈.
Κι αν τελικά σας γράψουμε εκεί που μας γράφουν διαχρονικά οι σωτήρες της πατρίδας, συγχαρητήρια 🎖️: μόλις κερδίσατε μια τιμητική θέση στο πάνθεον του μπλογκ, ανάμεσα σε θρυλικά μπινελίκια, αποτυχημένες ελπίδες και ιδέες που θα έπρεπε να είχαν μείνει προσχέδια.
🖤Λατρεύουμε τα μπινελίκια — και ιδίως αυτά που τρώγονται.🔥.
Χαβ ε νάις ντέι. (ή ό,τι τέλος πάντων). 💋