ΤΟ TANGO ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ

Τα πρώτα τανγκό παιζόντουσαν από μετανάστες στο Μπουένος Άιρες και το Μοντεβιδέο. Η πρώτη γενιά των ερμηνευτών τανγκό ονομάζονταν "Guardia Vieja" (η Παλιά Φρουρά). Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, αυτό το κράμα ευρωπαϊκής, αφρικανικής και μουσικής σαλονιoύ ακουγόταν σε όλο το μητροπολιτικό Μπουένος Άιρες. Πέρασε καιρός μέχρις ότου διεισδύσει σε πιο "καλούς κύκλους": στις αρχές του 20ού αιώνα ήταν η αγαπημένη μουσική τραμπούκων και μαφιόζων που επισκέπτονταν τους οίκους ανοχής, σε μια πόλη με περίπου 100.000 περισσότερους άντρες από γυναίκες (το 1914). Οι πολύπλοκοι χοροί που προήλθαν από αυτή την πλούσια μουσική αντικατοπτρίζουν τη συνήθεια των ανδρών να χορεύουν τανγκό σε ομαδες, εκδηλώνοντας τόσο τον ανδρισμό όσο και τη σεξουαλική επιθυμία τους, δημιουργώντας το ξεχωριστό μίγμα ευαισθησίας και επιθετικότητας του τανγκό. Ο χορός αναπτύχθηκε σε κακόφημες περιοχές του Μπουένος Άιρες και του Μοντεβιδέο και προήλθε από συνένωση Ευρωπαϊκών, Νοτιοαμερικανικών (Μιλόνγκα) και Αφρικανικών ρυθμών σε έναν ερωτικό και αισθησιακό ρυθμό. Προς το τέλος του 19ου αιώνα, ξεχώρισε από μια ποικιλία άλλων χορών και πέρασε από τις κακόφημες περιοχές σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Στις αρχές του 20ου αιώνα διαδόθηκε στην Ευρώπη και προς το τέλος του 1913 έφτασε στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ και έγινε μόδα. Ο χορός είναι σχετικά αργός και χορεύεται από ζευγάρια. Στο αργεντίνικο στυλ, το ζευγάρι μπορεί να είναι αγκαλιασμένο είτε σφικτά είτε σε άλλα μέρη του χορού με κάποια απόσταση, ιδίως στο πάνω μέρος του σώματος. πηγή: Βικιπαίδεια ΣΑΣ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΔΕΙΓΜΑ.