Αποσπάσματα από την ανέκδοτη τριλογία : Τα Ερωτικά Ημερολόγια της D
Στο σπίτι ανοίγω καλά τα ποδαράκια μου και αυνανίζομαι. Η κλειτορίδα μου είναι διογκωμένη, καίει. Αυνανίζομαι πάντα με τον ίδιο τρόπο. Με το αριστερό μου χέρι ανοίγω καλά τις πτυχές μου, αποκαλύπτω τον ροζ πυρήνα μου. Με τον δείκτη του δεξιού μου χεριού τρίβομαι με μανία. Η τρέλα της σάρκας. Μέσα μου ταξιδεύω πάλι στο δωμάτιο εκείνο, των ονείρων μου.
Έχει υπάρξει, αλλά για λίγο. Είναι δικό μου τώρα. Είμαι δεμένη με αλυσίδες από το ταβάνι, κρεμασμένη εκεί γυμνή. Ένας Γερμανός αξιωματικός με στολή και πηλίκιο με δέρνει με έναν μεταλλικό χάρακα. Από τα χείλη του αιδοίου μου κρέμεται ένα βαρίδιο. Πρέπει να φροντίσω ώστε να μην κουνιέμαι, για να μην αιωρείται το βαρίδιο. Δεν είμαστε μόνοι μας εκεί. Μας παρακολουθούν κάποιες θαμπές φιγούρες, που βλέπω με την άκρη των ματιών μου. Δεν ξέρω ποιοι είναι αλλά δεν με νοιάζει.
«Μην κουνιέσαι καθόλου τώρα», μου λέει ο αξιωματικός. «Θα δεχτείς δέκα χτυπήματα και θα τελειώσει».
Ο χάρακας σκίζει τον αέρα και προσγειώνεται άκαμπτος και σκληρός και κρύος στην τρυφερότητα του κορμιού μου. Δεν κουνιέμαι καθόλου. Απορροφώ όλο τον πόνο, μέσα μου, χωρίς καμία εξωτερική αντίδραση. Αυτή είναι η ζωή μου. Δέχομαι να πονώ, μέσα στο σκοτεινό δωμάτιο, ακίνητη, χωρίς παράπονα.
Teach us to care and not to care.
Teach us to sit still...
Ο οργασμός έρχεται υπόκωφος, με γοργά βήματα, αναλύεται σε σπασμούς. Η κοιλιά μου τρέμει.
Πηγή: iefimerida.
Σχολιάστε με όποιο όνομα θέλετε: ανώνυμα, με ψευδώνυμο, με το όνομα του καλύτερου πρωθυπουργού που αυτή τη στιγμή εξατμίζει 💸 τα κονδύλια, με το όνομα της πεθεράς σας σε κατάσταση μόνιμης κρίσης 🧨 ή με κάτι που μόλις σας είπε το μον αμουρ σας💃.
Πετάξτε το σκατουλάκι σας εδώ 💩 — είναι ο μόνος χώρος που δεν θα το διαβάσει αλγόριθμος, ψυχολόγος ή εισαγγελέας (λέμε τώρα).
Μπορεί να απαντήσουμε. Μπορεί να κάνουμε πως απαντήσαμε. Μπορεί να σας αγνοήσουμε με πάθος 😈.
Κι αν τελικά σας γράψουμε εκεί που μας γράφουν διαχρονικά οι σωτήρες της πατρίδας, συγχαρητήρια 🎖️: μόλις κερδίσατε μια τιμητική θέση στο πάνθεον του μπλογκ, ανάμεσα σε θρυλικά μπινελίκια, αποτυχημένες ελπίδες και ιδέες που θα έπρεπε να είχαν μείνει προσχέδια.
🖤Λατρεύουμε τα μπινελίκια — και ιδίως αυτά που τρώγονται.🔥.
Χαβ ε νάις ντέι. (ή ό,τι τέλος πάντων). 💋