Παρατηρωντας τα χρονια να τρεχουν
καταλαβαινεις ποσο βασανιστικα περνουν οι μερες
Σαν τη σκεψη που ερχεται
διχως να ρωτησει το βημα
και το ταλαντευει μπρος πισω
απογοητευοντας την ορμη του.
Τα χρονια θαναι
κι οι νοσταλγιες στιγμιαια
μας κανουν να ξεκουραζομαστε
απο τις υποχρεωσεις της ηλικιας μας
Τα βραδια που σβηναν τις ορεξεις μας
δεν ειναι πια συνειδητα
κι οι λεξεις κι οι επιθυμιες μας
γιναν της ψυχης μας τα αποβλητα.
Ομως υπηρξαμε μαζι
κι ενας καημος που ξερουμε
γιατι ειμαστε μαζι
και δεν πιστευουμε
Κι ανηκουν οι συμβιβασμοι
μεσα στα λουλουδια της ζωης
γιατι ειναι ομορφο
να θες να ξερεις
μεχρι που μπορεις να φτασεις
Ειναι ψεμα να νομιζεις
οτι εισαι πιο δυνατος
οταν εχεις αφεθει
σε αυτα που νομιζεις
οτι δεν μπορεις να καταφερεις
Κι αν τελικα θες να λες
οτι δεν αξιζεις τιποτα
τοτε αρχισε να μυριζεις το τελος
γιατι ο δρομος σε θελει ορθιο
και εσυ εχεις παραδοθει
mpen2018
Σχολιάστε με όποιο όνομα θέλετε: ανώνυμα, με ψευδώνυμο, με το όνομα του καλύτερου πρωθυπουργού που αυτή τη στιγμή εξατμίζει 💸 τα κονδύλια, με το όνομα της πεθεράς σας σε κατάσταση μόνιμης κρίσης 🧨 ή με κάτι που μόλις σας είπε το μον αμουρ σας💃.
Πετάξτε το σκατουλάκι σας εδώ 💩 — είναι ο μόνος χώρος που δεν θα το διαβάσει αλγόριθμος, ψυχολόγος ή εισαγγελέας (λέμε τώρα).
Μπορεί να απαντήσουμε. Μπορεί να κάνουμε πως απαντήσαμε. Μπορεί να σας αγνοήσουμε με πάθος 😈.
Κι αν τελικά σας γράψουμε εκεί που μας γράφουν διαχρονικά οι σωτήρες της πατρίδας, συγχαρητήρια 🎖️: μόλις κερδίσατε μια τιμητική θέση στο πάνθεον του μπλογκ, ανάμεσα σε θρυλικά μπινελίκια, αποτυχημένες ελπίδες και ιδέες που θα έπρεπε να είχαν μείνει προσχέδια.
🖤Λατρεύουμε τα μπινελίκια — και ιδίως αυτά που τρώγονται.🔥.
Χαβ ε νάις ντέι. (ή ό,τι τέλος πάντων). 💋