Χειμερινό σινεμά της Πατησίων, που είχε παίξει, παλιότερα, και μερικά
καλοκαίρια. Π.χ. το 1971 ανοίγει με πρόγραμμα τριών ταινιών το Μάη και
διαφημίζει: έναρξις θερινής περιόδου.1274
Πάντα στην Α΄ προβολή, λειτούργησε με
έντονα καλλιτεχνικές τάσεις το διάστημα 1970 - 2011, δεν άνοιξε για μια σεζόν
(2011-12), αλλά ξανάνοιξε τη σεζόν 2012 - 13, με μάλλον εμπορικό πρόγραμμα,
πλέον. Είναι λοιπόν μια από τιις σχετικά πιο πρόσφατες προσθήκες στο βιβλίο μου.
Βρίσκεται Τροίας 34, ορατό από την Πατησίων (σε μπαλκόνι πολυκατοικίας της
οποίας, άλλωστε, στη γωνία Πατησίων και Τροίας, υπήρχε επί πολλά χρόνια σχετική
κατευθυντική ταμπέλα), στάση Αγγελοπούλου, τηλέφωνα 8810602, 210 8810602 (οι
εφημερίδες το γράφανε Πατησίων /Τροίας / Αγγελοπούλου). Η Καλτάκη δίνει την
ενδιαφέρουσα πληροφορία ότι «στην ίδια διεύθυνση μεταπολεμικά υπήρχε το
Βρίσκεται σ΄ ένα σημείο που δύσκολα μπορεί να
ενταχτεί σε οποιαδήποτε συνοικία. Η ονομασία είτε έλκει την καταγωγή της από το
δρόμο (Τροία = Ίλιον), είτε είναι μακρινός απόηχος του «Ίλιον Τρωάς» (που
ακολουθεί).
Σινέ τέχνης από τα τελευταία χρόνια της χούντας και μετά, στο ρεύμα της αριστερής
πολιτκοποίησης. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι τη σεζόν 1975 - 76, σε
κυριακάτικες προβολές, έπαιξε σπουδαίες ταινίες, την κάθε μια με «εισήγηση» ενός
γνωστού σκηνοθέτη ή κριτικού, ως εξής: «Οκτώβρης» Τάκης Παπαγιαννίδης,
«Πολίτης Κέιν» Νίνος Φένεκ Μικελίδης, «Ο νόμος των γκάγκστερ» Γιάννης
Μπακογιαννόπουλος, «Σαλβατόρε Τζουλιάνο» Δημήτρης Δανίκας, «Οι
καραμπινιέροι» Βασίλης Ραφαηλίδης, «Η κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας»
Μπάμπης Κολόνιας κλπ. Τη διοργάνωση είχε η φοιτητική παράταξη
Πανσπουδαστική.
Σινε τέχνης, τουλάχιστον μέχρι το 2011, με ελάχιστες εμπορικές παραχωρήσεις.
Ανακαινισμένο και όμορφο, υπήρξε μέχρι πολύ πρόσφατα ι ένα από τα σινεμά-
στολίδια της πόλης. Διαθέτει κάτι λιγότερες από 300 θέσεις, ενώ δίδυμες σκάλες,
ξεκινώντας εσωτερικά, από τα δύο άκρα της πλατείας, δίνουν προς τον εξώστη και
προς τα μικρά, κομψά θεωρεία. Στη διακόσμηση της αίθουσας κυριαρχούν σήμερα τα
τελευταία χρόνια ο Χοντρός, ο Λιγνός και ο Σαρλώ, ενώ υπάρχουν εικόνες και με
άλλους κινηματογραφικούς αστέρες. Στο ισόγειο, εκτός από τ΄ αναμενόμενα
(φουαγιέ, μπαρ κλπ), υπάρχει και η αίθουσα «Art room», όπου κατά καιρούς γίνονται
εικαστικές εκθέσεις και ει τι άλλο.
Πρόσαφτος επιχειρηματίας ήταν ο Λεωνίδας Παπαγεωργίου (δες και «Τριανόν»).
Δρχ. 50, φοιτ. 30 (1977). Προβάλλει Ίλιον cinema ανακαινισμένος, κρατήσεις
θέσεων, κλασικός εξώστης, D. D. άνετα καθίσματα. Είχε πάντα χαμηλότερο
φοιτητικό εισιτήριο, παλιά είχε χαμηλότερο και όλες τις ενδιάμεσες μέρες της
βδομάδας. Εδώ έχω δει πάμπολλες ταινίες όπως: «Η λησταρχίνα», το «Χάος» των
Ταβιάνι με τη Χριστίνα (μια από τις τρεις – τέσσερις όλες όλες φορές στη ζωή μου
που βγήκα κλαίγοντας από τη συγκίνηση ενός φιλμ), «Ο ταχυδρόμος», «Daddy
nostalgy», «Ο τσαλαπετεινός του Γουαιόμινγκ», τις μικρού μήκους επιστ. φαντασίας
που απαρτίζανε το 2ο
σχετικό φεστιβάλ SSF -rated (γεια σου Αλέκο!), τις «Ζωές των
άλλων» για τρίτη φορά, το «Ελεύθερος κόσμος» του Λόουτς με το γιο μου τον
Οδυσσέα κλπ, τη μεγαλειώδη «Μάχη του Αλγερίου» με τη Μαρία κλπ.
Μερικά φιλμ: «Βέρντι, ο βασιλιάς της μελωδίας», «Ο καταχραστής» (1970),
«Λολίτα», «Τολμηροί νέοι και τα υπέροχα σαραβαλάκια τους», «Συμμορία μίνι
φούστα», «Ελντοράντο», «Ο κυρίαρχος της ζούγκλας» (1971), «Όμορφη και μόνη
μέσα στο ανώνυμο πλήθος μιας μεγαλούπολης», «Κόκκινος τοξότης» Μ. Γουντ, «Η
μνηστή του Φρανκενστάιν» + «M.A.S.H.» + «Αλό Ντόλυ», «4 μύγες σε πράσινο
βελούδο» (1972), «Ουράνιο τόξο», «Ξυπόλητοι στρατηγοί», «Επαγγελματίας
εραστής», «Σήμα επειγούσης δράσεως» «Ρώμα» (σικ) (1973), «Ο πρώτος δάσκαλος»,
«Μανία», «Ο Λένιν στα 1918» (1974), «Το τούνελ της ελευθερίας» σοβιετική,
πολιτική, «Οι σύντροφοι», Φεστιβάλ εβδομάδας ταινιών μικρού μήκους (1975), «Το
τέλος της Άγιας [σικ] Πετρούπολης», «Βέρντι, ο βασιλιάς της μελωδίας», «Επαφή»
απεργία», «Το άλλο γράμμα», «Τα πανεπιστήμιά μου» (1977), «Κόκκινη έρημος»,
«Γεια σας παιδιά», «Πρόσωπο με πρόσωπο» (1978), «Πάτερ Σέργιος», «Στις ρεματιές
με τα βατόμουρα» του Εμίλ Αρτιάνο, «Το λυσσασμένο πρόβατο», «Η πρώτη φορά»
(1979), «Αλαμπρίστα ο παράνομος», «Ένας προφήτης, μα τι προφήτης», «Μια πολύ
ηθική νύχτα», «Το κοπάδι», «Οι δεσποινίδες από το [σικ] Βίλκο» (1980), «Αρχίστε
την επανάσταση χωρίς εμένα», «Κουαρτέτο», «Μαριονέτες», «Τέλος εποχής» (1981),
«Το τραίνο των δολοφόνων», «Γαλάζιο νησί», «Φθινοπωρινή σονάτα» (1982), «Ο
ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυο φορές», «Αυτό που θέλουν οι γυναίκες και αγνοούν οι
άνδρες», «Η γυναίκα καίγεται», «Να είσαι εκεί κύριε Τσανς» (1983), «Ακραία
ερωτική περίπτωση» του Βαν Άκερεν, «Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα» έγχρωμο Μάικλ
Καίην, «Άλιεν, ο επιβάτης του Διαστήματος» (1984), «Ανταύγειες σε χρυσά μάτια»
Χιούστον, «Υγρός ουρανός», «Έρωτας σε θάνατο», «Μίστερ μάμα», «Η κατάσταση
των πραγμάτων» (1985), «Αουτσάιντερς», «Ο κατάσκοπος με τα 7 πρόσωπα», «Ο
επαγγελματίας», «Το ίνδαλμα της πόλης» (1986), «Σκάνερς, η νύχτα του μεγάλου
τρόμου», «Μια Κυριακή στην εξοχή», «Ο κλέψας του κλέψαντος», «Η αποστολή»,
«Μια καλοκαιριάτικη νύχτα με ελληνικό προφίλ» (1987), «Κουνγκ φου μάστερ»,
«Δυο τρελοί παραγωγοί», «Νινέτ και Μιραμπέλ», «Μια πορεία προς το θάνατο», «Η
άσπρη» (1988), «Άγρια νύχτα», Έναρξις εντός των ημερών, «Χρονικό ενός
προαναγγελθέντος θανάτου», «Το ταγκό του έρωτα», «Τζακ νάιφ», «Πολύ όμορφη
για σένα» (1989), «Ιστορίες της άνοιξης», «Μικρή ερωτική ιστορία», «Ξένια»,
«Έρωτας στη χουρμαδιά» του Τσιώλη (1990), «Λένινγκραντ καόυμποϊς πάνε
Αμέρικα», «Σίνγκαπουρ Σλινγκ», «Μπλε βελούδο», «Ταξίδι στην Αυστραλία»,
«Ένας άγγελος στο τραπέζι μου» (1991), «Η μέρα της μαρμότας», «Μια λάθος
κίνηση», «Η διπλή ζωή της Βερόνικας» (1992), «Μοιραίο πάθος», «Ο
ισορροπιστής», «Ελ Μαριάτσι», «Ιστορίες του χειμώνα» (1993), Έναρξη σε λίγες
μέρες, «Σκοτάδι στο Ταλίν», «3 χρώματα: η μπλε ταινία» (1994), «Αθεράπευτα
αστείος», «Ο ταχυδρόμος», «Τέλος εποχής», «Ο ένοικος του 5ου
ορόφου», «Τέσσερις
γάμοι και μια κηδεία», «Ο οργασμός της αγελάδας» (1995), «Η ζωή ενάμιση
χιλιάρικο», «Μικρή Οδησσός», «Οι αδεφοί Μακμάλεν», «Έτοιμη για όλα», «Ο
Εγγλέζος που ανέβηκε ένα λόφο και κατέβηκε ένα βουνό», «Ο ιερέας» (1996), «Λος
Άντζελες εμπιστευτικό», «Πυροβολημένο ψάρι» (1997), «Γκάτζο Ντίλο», «Ο
μεγάλος Λεμπόφσκι», «Amy» «Μεταξύ αντρών» (1998), «H βαθιά άκρη του
ωκεανού», «Έχετε μήνυμα στον υπολογιστή σας», «Ανοιχτοί λογαριασμοί»,
«Μαθήματα αμερικανικής ιστορίας», «Mάτια ερμητικά κλειστά» (1999),
«Ονειρεμένη ζωή», «Pokemon 2 η δύναμη του ενός», «Φονική συχνότητα», «Ο
βυσσινόκηπος», «Καμίλ Κλοντέλ» (2000), «Απόδειξη ζωής», «Τεχνητή νοημοσύνη»,
«The score» (2001), «Σκοτεινός θάλαμος», «Η κατάρα του πράσινου σκορπιού»,
«Minority report» (2002), «Οι κόρες της ντροπής», «Χ-ΜΕΝ», «Οι συμμορίες της
Νέας Υόρκης», «Ο νεαρός Αδάμ», «Underworld» (2003), «Αλέξανδρος», «Βαθύ
μπλε», «Ο τελευταίος σαμουράι» (2004), «Το ταξίδι του αυτοκράτορα», «Η θάλασσα
μέσα μου» (2005), «Καληνύχτα και καλή τύχη», «Samara», «Ο δρόμος για το
Γκουαντάναμο», «Οι ζωές των άλλων» (τέλος χρονιάς) (2006), «Οι ζωές των άλλων»
(αρχή χρονιάς, συνολικά μεγάλο διάστημα), Φεστιβάλ ταινιών επιστημονικής
φαντασίας μικρού μήκους (διοργάνωση από την ΑΛΕΦ),
1276
Φεστιβάλ ντοκιμαντέρ
για τον Ερνέστο Τσε Γκουεβάρα, «Το σκάφανδρο και η πεταλούδα», «Η επίσκεψη
της μπάντας» (2007), «Το αεροπλανάκι που μου χάρισε ο μπαμπάς μου»,
«Αποξένωση», «Ένας ελεύθερος κόσμος», «Οι επίλεκτοι», «Καλά κρυμένα μυστικά:
Αθανασία» (2008), «Έλα να δεις», «Το τελευταίο κύμα», «Το κορίτσι της λίμνης»,
«Jerrychow, ονειρα απατηλά», «Η σκόνη του χρόνου», «Πόε, οι τελευταίες μέρες του
κορακιού» (2009), «Καπιταλισμός: Μια ιστορία αγάπης», «Η μάχη του Αλγερίου»,
«Σκότωσα τη μητέρα μου», Αφιέρωμα: ταινίες για τον Λένιν, «Αόρατος συγγραφέας»
(2010), «Σιωπηλές ψυχές», «Οι συνέπειες του έρωτα», «Ψηλά τα χέρια», «Πίστη»,
«Να πεθαίνεις στα τριάντα» (2011), «Ο θεός αγαπάει το χαβιάρι», «Barbara», «Το
μεγάλο ταξίδι της Ζαράφα» (μεταγλ.), «Το κυνήγι», «Σώμα με σώμα» (2012), «Το
μερίδιο των αγγέλων», «Πίσω από τους λόφους», «Τα μυθικά πλάσματα του Νότου»,
ΑΔΕΛΦΗ ΘΥΜΑΣΕ ΚΑΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ??
ΕΓΩ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟ ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΝ ΘΥΜΑΣΕ ΣΩΣΤΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΠΑΙΞΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΤΟ STUDIO ME EIΔΙΚΗ ΑΔΕΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΤΟ ΙΛΙΟΝ ΕΙΔΑΜΕ ΟΜΩΣ ΠΟΛΥ ΠΑΖΟΛΙΝΙ