Με το αγαλμα στο δρομο

 

Η Αναγέννηση έφερε μια αναβίωση της κλασικής ελληνικής και ρωμαϊκής τέχνης, με έμφαση στην ανατομία και την ανθρώπινη μορφή.

Η αρχαία ελληνική γλυπτική θεωρείται από τις πιο επιδραστικές στην ιστορία της τέχνης. Οι Έλληνες γλύπτες ανέπτυξαν τεχνικές που αναπαριστούσαν την ανθρώπινη μορφή με εξαιρετική ακρίβεια και φυσικότητα.

Η ρωμαϊκή γλυπτική επηρεάστηκε σημαντικά από την ελληνική, αλλά οι Ρωμαίοι προσέθεσαν ρεαλισμό και λεπτομέρεια στις προσωπογραφίες.

Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, η γλυπτική συχνά εξυπηρετούσε θρησκευτικούς σκοπούς. Τα γλυπτά ήταν κυρίως μέρος της αρχιτεκτονικής των εκκλησιών και των καθεδρικών ναών.

Κατά την περίοδο του Μπαρόκ, τα αγάλματα έγιναν πιο δραματικά και εκφραστικά, ενώ ο Νεοκλασικισμός επέστρεψε στις κλασικές αρχές της ισορροπίας και της αρμονίας.

Στη σύγχρονη εποχή, η γλυπτική εξελίχθηκε για να περιλαμβάνει νέα υλικά και μορφές, συχνά απομακρυνόμενη από την παραδοσιακή αναπαράσταση της ανθρώπινης μορφής.