ΚΑΠΟΙΟ ΑΓΑΛΜΑ ΜΕ ΕΙΔΕ ΚΑΙ ΘΥΜΗΘΗΚΕ ...

 Η κυρία είναι στο κρεβάτι με τον εραστή της. Ξαφνικά ακούν το αυτοκίνητο του συζύγου να παρκάρει έξω απ το σπίτι. Ο εραστής τρέχει πανικόβλητος να κρυφτεί.

Η κυρία, πιο ψύχραιμη, του λέει:

- Πήγαινε στη γωνία και κάτσε ακίνητος!

- Μα...

- Δεν έχει μα! Κάτσε εκεί που σου λέω!

Πηγαίνει στο μπάνιο και φέρνει baby-oil και ταλκ. Τον πασαλείβει με το λάδι, τον πασπαλίζει ολόκληρο με ταλκ και του λέει:

- Κάτσε ακίνητος και κάνε το άγαλμα!

- Μα...

- Κάνε το άγαλμα, που σου λέω, αλλιώς μας έσφαξε και τους δυο!

Μπαίνει ο σύζυγος και βλέπει το «άγαλμα».

- Τι είναι αυτό Μαρία;

- Α, τίποτε! Είχα πάει στους Γιαννοπουλαίους το Σαββατοκύριακο κι είχαν

ένα τέτοιο άγαλμα και το ζήλεψα. Δεν σε πειράζει που πήρα κι εγώ ε;

- Α μπα, τι να με πειράξει;

Έκατσαν, έφαγαν, είδαν τηλεόραση και κάποια στιγμή έπεσαν για ύπνο. Κατά

τις τρεις τα ξημερώματα, ο σύζυγος σηκώνεται, πάει στην κουζίνα, ανοίγει το ψυγείο,

φτιάχνει ένα σάντουιτς, παίρνει και μια μπύρα και πάει στο «άγαλμα».

- Έλα ρε, φάε, πιες!

Ο εραστής παγώνει απ το φόβο του.

- Έλα ρε, φάε κάτι! Εγώ τρεις μέρες έκανα το άγαλμα στους Γιαννοπουλαίους κι ούτε ένα ποτήρι νερό δεν μου δωσαν!