Σημερα δλδ χθες το βραδυ ανταμωσα σε εναν τοπο των παιδικων μου χρονων δυο μικρα κουταβια .Η κλεφτρα μπροστα (καφετια με ενα μεγαλο λευκο κυκλο στο ενα ματι και η πιτσιρικα καταμαυρη σαν πισσα.Εγω με το μπλε παπι χωρις να φτανω καλα καλα τις ταχυτητες να διασχιζω καταμεσης τον Αι με κατευθυνση το παλιο γραφειο μεταφορων του Στελλακη και αυτα να σκουζουν και να τρεχουν πισω μου .Με το φοβο οτι θα περασουν το δρομο και θα τα πολτοποιησει καποιο απο τα αυτοκινητα ,σταματησα και αυτα πηδαγαν να γατζωσουν τα μικρα μου ποδαρακια ...σταματησα και τα εχωσα μεσα στις τσεπες απο εκεινο το κοτλε χειμωνιατικο μπουφανακι (το εχω ακομα) και τραβηξα για τη Παιωνιου .Ονειρο ειναι αυτο οποτε καθε λογικη συναφεια την αφησα να πεσει κατω και αγαπησα τον σκηνοθετη του ονειρου.Μπαινω στη Ναξο ,παλιο εστιατοριο κατω απο το πρεζοσπιτο και παιρνω πακετο μια φασολακια και εναν πατσα.Αφου μου εχουν κατουρησει και τις δυο τσεπες μπαινουμε στο ασανσερ για το τριτο. Φτασαμε στη ταρατσα δεν ξερω πως ,ποτε δεν ειχα δει τη ταρατσα αυτηυς της πολυκατοικιας. Βγαζω ενα λαστιχο τα πλενω και τα τυλιγω μεσα στο μπουφαν .Εκει φαγαν ,εκει ξερασαν τα φασολακια ,εκει τα βαφτισα. Η κλεφτρα ειχε ενα Ζ στο λαιμο της και απο τη πιτσιρικα κρεμοτανε ενα Κ .Με ενα σαρκαστικο χαμογελο τους φωναξα .
ΖΟΥΖΟΥ ΚΟΚΟ
Ξυπνησα.......
0 Μας δωσαν το χρονο τους :
Speak up your mind
Tell us what you're thinking... !