Κατσικάδικα: Στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν ακόμα σχεδιαζόταν η Πλατεία Δεξαμενής, το Κολωνάκι αποκαλούταν Κατσικάδικα, και βόρεια της πλατείας δεν υπήρχαν παρά καλύβες βοσκών. Τα κατσικάκια τους, μάλιστα, έφαγαν –στην κυριολεξία– την πρώτη απόπειρα δεντροφύτευσης του Λυκαβηττού.
Κουκουβάουνες: Λεγόταν η σημερινή Μεταμόρφωση, πριν η μανία να καταργήσουμε τα αρβανίτικα τοπωνύμια «χτυπήσει» την Αττική, και γίνουν τα Λιόσια Ίλιον, η Χασιά Φυλή, το Μενίδι Αχαρνές και το Λιόπεσι Παιανία.
Λοιμικό: Ήταν το Ελληνικό μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Αν δεν το μαντέψατε, το όνομα προέρχεται από ένα λοιμοκαθαρτήριο που υπήρχε στην περιοχή.
Μαγκουφάνα: «Θύμα» κι αυτή της από-αρβανιτοποίησης των αττικών τοπωνυμίων, άλλαξε το όνομά της σε Πεύκη με διάταγμα που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το 1960.
Μπραχάμι: Εντάξει, αυτό το ξέρετε –κυρίως επειδή οι παλαιότεροι κάτοικοι του Αγίου Δημητρίου και της Δάφνης αποκαλούν ακόμα έτσι τη γειτονιά τους.
Τουρκολίμανο: Κι αυτό θα το έχετε ακουστά, αν γνωρίζετε έστω και έναν Πειραιώτη άνω των 40. Είναι το Μικρολίμανο του Πειραιά, που κάποια στιγμή αποφασίσαμε πως παραέχει πολλά τούρκικα τοπωνύμια. Το Πασαλιμάνι έμεινε, το Τουρκολίμανο έφυγε.
Κακοσάλεσι: «Στου σπιτ’ στου Κακοσάλεσ’ δε ματαξαναγυρνώ» τραγουδούσε ο Γιάννης Μηλιώκας τότε που η Αυλώνα αποκαλούταν ακόμα από τους γηραιότερους κατοίκους της με το όνομα που είχε ως το 1927 –και το οποίο σήμαινε «κακό πέρασμα», επειδή το ορμητήριο των κλεφτών εκεί δυσκόλευε το πέρασμα των Οθωμανών.
Βουρλοπόταμος: Είναι η σημερινή Αμφιθέα, του Παλαιού Φαλήρου, η οποία τότε δανειζόταν το όνομά της από το ρέμα που την διέσχιζε.
Λεβί: Ένα από τα πιο άγνωστα παλιά τοπωνύμια της Αθήνας, το εβραϊκό Λεβί έγινε αργότερα επίθετο –ο Δημήτρης Λεβής ήταν ο τελευταίος ιδιοκτήτης της αγροικίας στον Ελαιώνα, που δάνειζε το όνομά της στην γειτονιά γύρω της.
Αλώνια: Λεγόταν το Θησείο μέχρι και τα πρώτα χρόνια της ανεξάρτητης Αθήνας –τότε που εκπονήθηκε το πρώτο σχέδιο πόλης, από τους Κλεάνθη και Σάουμπερτ. Υπήρχαν όντως αλώνια στην πλατεία έξω από τον σταθμό του ηλεκτρικού, τα οποία μάλιστα σημειώνονται στα σχέδια των Κλεάνθη και Σάουμπερτ.
-Αγά Βρύση : Η πλατεία Αγίου Παντελεήμονα
-Αγάμων (πλατεία) : Η πλατεία Αμερικής
-Αγελάδες : Σημείο του κήπου του Ζαππείου προς το τέρμα της οδού Ηρώδου του Αττικού.
-Αγιότρηση : Περιοχή στα Νέα Λιόσια
-Αγχεσμός : Μέχρι το 1832 ο Λυκαβηττός, μετά τα Τουρκοβούνια
-Αέρηδες : Τέρμα της Αιόλου
-Αλώνια : Πλατεία Θησείου
-Αμπατζήδικα : Τσαρουχάδικα, ονομασία της οδού Πανδρόσου στο Μοναστηράκι
-Αναφιώτικα : συνοικία της Αθήνας στη βορειανατολική πλευρά του βράχου της Ακρόπολης στα όρια της συνοικίας της Πλάκας
-Ασπροχώματα : νότια της Πέτρου Ράλλη, από την Αγία Αννα μέχρι τη Νίκαια
-Βαριές : Κάτω Κηφισιά
-Βατραχονήσι : τμήμα μεταξύ του Παναθηναϊκού Σταδίου και του Παγκρατίου
-Βοϊδολίβαδο : Περιοχή της φαληρικής παραλίας στο τέρμα της λεωφόρου Συγγρού
-Βουρλοπόταμος : Η Αμφιθέα
-Βοϊδοπνίχτης :Χείμαρρος που κατέβαινε από το Λυκαβηττό-Βρωμολίμνη : Λίμνη Βουλιαγμένης
-Γούβα : Αθηναϊκή συνοικία που εκτείνεται από το Α” Νεκροταφείο ως την περιοχή της Δάφνης
-Δαρδανέλια : Τοπωνύμιο περιοχής του κέντρου της Αθήνας στη συμβολή των οδών Πανεπιστημίου, Βουκουρεστίου και Κριεζώτου
-Δεκοχτούρα : Ονομασία υψώματος απέναντι από το Γηροκομείο στη λεωφόρο Κηφισίας
-Δικηγορικά : περιοχή στη Γλυφάδα
-Δράκος : Το λιμάνι του Πειραιά
-Ελαιοτριβεία : Περιοχή στη συμβολή των λεωφόρων Κωνσταντινουπόλεως και Αθηνών και της οδού Σερρών
-Εφοριακά : οικισμός του Δ. Αλίμου
-Θεόσπιτα : Ονομασία της περιοχής της πειραϊκής χερσονήσου μεταξύ της Νέας Καλλίπολης και της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων
-Θων : Ονομασία της περιοχής του τέρματος των λεωφόρων Βασιλίσσης Σοφίας και Αλεξάνδρας, στους Αμπελοκήπους, όπου υπήρχε η έπαυλη του Θων, επιμελητή των ανακτόρων επί Γεωργίου Α”
-Καρβουνιάρικα : το βορειοδυτικό άκρο του λιμένος Πειραιώς
-Κατσικάδικα : Γύρω από την εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης στα Κάτω Πετράλωνα δηλ. η περιοχή μεταξύ της οδού Πειραιώς & της γραμμής του τρένου των ΗΣΑΠ
-Κατσιπόδη : Νέος Κόσμος
-Κερατόπυργος : Γειτονιά του Κερατσινίου
-Κλωναρίδη : περιοχή στα Κάτω Πατήσια
-Κουκουριάνοι : Περιοχή από τα Νέα Λιόσια μέχρι το Καματερό στους πρόποδες του Αιγάλεω
-Καράουσι: Τουρκική ονομασία της δυτικής πλευράς του Αρείου Πάγου-Κόκκινα χώματα : Περιοχή στους Αμπελοκήπους
-Κουκουβάουνες : H Μεταμόρφωση
-Λαδοξύστης : Η Αγίας Άννης και η γύρω περιοχή, στα όρια του Αιγάλεω
-Λεβίδη : Η περιοχή της οδού Πατησίων, μεταξύ των οδών Κεφαλληνίας και Αγ. Μελετίου)
-Λυκότρυπα : Η Λυκόβρυση
-Μαγκουφάνα : Ανάμεσα Πεύκη και Μαρούσι
-Μουνιχία : Το Τουρκολίμανο
Αμπατζήδικα (τσαρουχάδικα/ραφτάδικα): Η οδός Πανδρόσου στο Μοναστηράκι.
Βαριές: Η Κηφισιά Αγάμων: Η πλατεία Αμερικής
Αγελάδες: Ο κήπος του Ζαππείου
Αγιότρηση: Τα Λιόσια
Αγχεσμός: Έτσι λεγόταν, μέχρι το 1832, ο Λυκαβηττός, μετά τα Τουρκοβούνια.
Αέρηδες: Το τέρμα της οδού Αιόλου
Αλώνια: Η πλατεία Θησείου
Βατραχονήσι: Η περιοχή ανάμεσα στο Καλλιμάρμαρο και στο Παγκράτι.
Βοϊδολίβαδο: Περιοχή της φαληρικής παραλίας, στο τέρμα της λεωφόρου Συγγρού.
Βοϊδοπνίχτης: Ο χείμαρρος που κατέβαινε από τον Λυκαβηττό.
Κατσικάδικα: Τα Κάτω Πετράλωνα
Κόκκινα Χώματα: Οι Αμπελόκηποι
Κουκουβάουνες: Η Μεταμόρφωση
Μαγκουφάνα: Η Πεύκη
Μποστάνια: Το Παλαιό Φάληρο
Μπύθουλας: Ο Κολωνός
Νταμαράκια: Το Αιγάλεω
Ποδαράδες: Η Νέα Ιωνία
Χεζολίθαρο: Περιοχή Μεταξουργείου
Βουρλοπόταμος: Η Αμφιθέα
Γούβα: Η Βουλιαγμένη
Δαρδανέλια: Τοπωνύμιο περιοχής του κέντρου της Αθήνας στη συμβολή των οδών Πανεπιστημίου, Βουκουρεστίου και Κριεζώτου.
Δεκοχτούρα: Ύψωμα απέναντι από το Γηροκομείο Αθηνών, στη λεωφόρο Κηφισίας.
Δράκος: Το λιμάνι του Πειραιά.
Ελαιοτριβεία: Περιοχή στη συμβολή των λεωφόρων Κωνσταντινουπόλεως και Αθηνών και της οδού Σερρών.
Θων: Η περιοχή του τέρματος των λεωφόρων Β. Σοφίας και Αλεξάνδρας στους Αμπελοκήπους, όπου υπήρχε η έπαυλη.
Καράουσι: Τουρκική ονομασία της δυτικής πλευράς του Αρείου Πάγου.
0 Μας δωσαν το χρονο τους :
Speak up your mind
Tell us what you're thinking... !