| Άκου μαμά... Ειν οι ελπίδες κομμένες | |||||
| οι ευτυχίες ρε μάνα δεν είναι δίκαια μοιρασμένες | |||||
| γι αυτό λοιπόν μη μου γκρινιάζεις μην τρέμεις | |||||
| αν δεν αλλάξει αυτός ο τόπος εμένα να μη με περιμένεις | |||||
| Άκου μπαμπά... είναι η πείρα σου μεγάλη | |||||
| όμως ο φόβος σου για το αύριο απ τα νερά σου σ έχει βγάλει | |||||
| όλοι οι αγώνες και το αίμα σου για το δίκαιο και το ίσο | |||||
| εγώ θα πάω, θα πολεμήσω και θα στους φέρω πίσω... | |||||
| Άκου Ελληνάρα... είναι η ευθύνη σου μεγάλη | |||||
| για ότι γινότανε γύρω σου πάντα σου φταίγανε οι άλλοι | |||||
| απ την θεσούλα στο δημόσιο μέχρι τη μίζα του αιώνα | |||||
| τον διπλανό σου πηδούσες...μην τον πηδάς ακόμα | |||||
| είσαι πελάτης τους χρόνια σε κρατάνε στο χέρι | |||||
| για ένα ψίχουλο η ψυχή σου είναι στο διάολο πουλημένη | |||||
| μην τους αφήσεις να σου τάξουν να σου πουν πάλι τα ίδια | |||||
| και όταν ζητήσουνε την ψήφο σου γραφτους στα δυο σου τα αρχίδια | |||||
| μη με ρωτάς συνέχεια τι θα γίνει παρακάτω | |||||
| δεν ξέρω τίποτα δεν ξέρεις είναι το σύστημα φευγάτο | |||||
| μόνο μπροστά...μπορουμε τώρα να πάμε | |||||
| τα πάντα πίσω μας έχουν πεθάνει, έχουν σαπίσει και βρωμάνε... | |||||
| είναι τα χρόνια πολλά που μες στη μούρη μας γελάνε | |||||
| κάνουν ρουσφέτια παίρνουν μίζες από τη χώρα που ξεπουλάνε | |||||
| δίνουν κομμάτια από σάρκα της σταθερής σου αξίας | |||||
| της δημοκρατίας σου της αλήθειας της δικής σου ελευθερίας... | |||||
| Μη περιμένεις το πλήθος να σε βγάλει απ το σπίτι | |||||
| μονάχα εσύ μπορείς αν θες ν αλλάξεις την τροχιά του πλανήτη | |||||
| ψέματα λένε στις ειδήσεις είναι μεγάλη η πορεία | |||||
| έλα κι εσύ μαζί από μόνος σου να γράψεις ιστορία | |||||
| έλα να βγούμε στους δρόμους με ψηλά το κεφάλι | |||||
| να βρούμε δύναμη, θάρρος να έρθουμε αύριο και πάλι | |||||
| έλα μαζί μέχρι το τέλος δεν υπάρχει άλλος τρόπος | |||||
| ειν η πλατεία μικρή...ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΩΡΑΕΙ Ο ΤΟΠΟΣ! |
http://aibal23.blogspot.com/
ΩΡΑΙΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΒΑΛΕ ΜΟΥΣΙΚΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ