και το νεώτερο βλαστάρι της οικογένειας, ένα μωρό 1 έτους.
Κάποια στιγμή αποφασίζει να εξηγήσει στον «μεγάλο» τι σημαίνουν όλα όσα ακούγονται για τις κοινωνικές τάξεις, την αντιπαλότητά τους και τον ρόλο της
εξουσίας στη ζωή μας.
- «Κοίτα παιδί μου», του λέει, «η κοινωνία είναι όπως η οικογένεια.
Στην δική μας οικογένεια για παράδειγμα, εγώ είμαι το κεφάλαιο.
Αυτός δηλαδή που κερδίζει και φέρνει τα χρήματα.
Η μητέρα σου είναι η κυβέρνηση, αυτή αποφασίζει που και πώς θα τα ξοδέψουμε.
Η υπηρέτρια είναι η εργατική τάξη.
Εσύ παιδί μου είσαι ο λαός».
- «Το μωρό πατέρα τι είναι», ρωτάει ο γιος, «ο λαουτζίκος»;
- «Όχι παιδί μου, το μωρό είναι το μέλλον του λαού», απαντάει ο πατέρας.
Η ώρα έχει περάσει και πάνε όλοι για ύπνο.
Κάποια στιγμή, αργά τα μεσάνυχτα, το μωρό τα
έχει «κάνει» και κλαίει με λυγμούς.
Κανένας δεν σηκώνεται να το ησυχάσει.
Ο γιος, σηκώνεται, χτυπάει την πόρτα της κρεβατοκάμαρας των γονέων του.
Τίποτα! Μισανοίγει την πόρτα και βλέπει την μητέρα του να κοιμάται ατάραχη φορώντας ωτοασπίδες.
Ο πατέρας πουθενά.
Πηγαίνει προς την κουζίνα και από την μισάνοιχτη πόρτα βλέπει τον πατέρα του να «πηδ@ει» την υπηρέτρια.
Φεύγει αθόρυβα και από εκεί πλήρως απογοητευμένος και επιστρέφει στο δωμάτιό του.
Το πρωί, αναφέρει στον πατέρα του το βραδινό περιστατικό με το κλάμα του μωρού.
- «Να σου εξηγήσω γιε μου», λέει ο πατέρας.
- «Άσε, άσε πατέρα κατάλαβα», του απαντάει ο γιος. «Το κεφάλαιο «πηδ@ει» την εργατική τάξη, η κυβέρνηση κοιμάται του καλού καιρού, ο λαός φωνάζει, αλλά δεν τον ακούει κανείς και το μέλλον του λαού παραμένει σκατωμένο !!!
0 Μας δωσαν το χρονο τους :
Speak up your mind
Tell us what you're thinking... !