Paul Delvaux: Οι Αινιγματικές Μορφές και τα Αρχιτεκτονικά Τοπία της Φαντασίας
Ο Ντελβό γεννήθηκε στο Antheit της βελγικής επαρχίας της Λιέγης, γιος δικηγόρου. Ο νεαρός Ντελβό έκανε μαθήματα μουσικής, μελέτησε ελληνικά και λατινικά και απορρόφησε τη μυθοπλασία του Ιουλίου Βερν και την ποίηση του Ομήρου. 
Όλο το έργο του επρόκειτο να επηρεαστεί από αυτές τις αναγνώσεις, ξεκινώντας από τα πρώτα σχέδιά του που έδειχναν μυθολογικές σκηνές. Σπούδασε στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών στις Βρυξέλλες, αν και στο τμήμα αρχιτεκτονικής λόγω της αποδοκιμασίας των γονιών του για τη φιλοδοξία του να γίνει ζωγράφος.
Όλο το έργο του επρόκειτο να επηρεαστεί από αυτές τις αναγνώσεις, ξεκινώντας από τα πρώτα σχέδιά του που έδειχναν μυθολογικές σκηνές. Σπούδασε στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών στις Βρυξέλλες, αν και στο τμήμα αρχιτεκτονικής λόγω της αποδοκιμασίας των γονιών του για τη φιλοδοξία του να γίνει ζωγράφος.
Παρόλα αυτά, επιδίωξε τον στόχο του, παρακολουθώντας μαθήματα ζωγραφικής που δίδασκαν οι Constant Montald και Jean Delville. Οι ζωγράφοι Frans Courtens και Alfred Bastien ενθάρρυναν επίσης τον Delvaux, τα έργα του οποίου από αυτήν την περίοδο ήταν κυρίως νατουραλιστικά τοπία. Ολοκλήρωσε περίπου 80 πίνακες μεταξύ 1920 και 1925, που ήταν η χρονιά της πρώτης του ατομικής έκθεσης.
Οι πίνακες του Ντελβό στα τέλη της δεκαετίας του 1920 και στις αρχές της δεκαετίας του 1930, οι οποίοι παρουσιάζουν γυμνά τοπία, επηρεάζονται έντονα από Φλαμανδούς Εξπρεσιονιστές όπως ο Κονστάντ Περμέκε και ο Γκουστάβ Ντε Σμετ.
Μια αλλαγή στυλ γύρω στο 1933 αντανακλά την επιρροή της μεταφυσικής τέχνης του Giorgio de Chirico, την οποία είχε συναντήσει για πρώτη φορά το 1926 ή το 1927. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, ο Delvaux βρήκε περαιτέρω έμπνευση στις επισκέψεις στην Έκθεση των Βρυξελλών, όπου το Μουσείο Spitzner, ένα μουσείο των ιατρικών περιέργειας, διατηρούσε ένα περίπτερο στο οποίο υπήρχαν σκελετοί και μια μηχανική φιγούρα της Αφροδίτης σε ένα παράθυρο με κόκκινες βελούδινες κουρτίνες.
Αυτό το θέαμα καθήλωσε τον Ντελβό, προμηθεύοντάς τον με μοτίβα που θα εμφανίζονταν σε όλη τη μετέπειτα δουλειά του. Στα μέσα της δεκαετίας του 1930 άρχισε επίσης να υιοθετεί μερικά από τα μοτίβα του συναδέλφου του Βέλγου Ρενέ Μαγκρίτ, καθώς και το νεκρό στυλ αυτού του ζωγράφου στην απόδοση των πιο απροσδόκητων αντιπαραθέσεων των κατά τα άλλα συνηθισμένων αντικειμένων.
Ο Ντελβό αναγνώρισε τις επιρροές του, λέγοντας για τον ντε Κίρικο: «Μαζί του συνειδητοποίησα τι ήταν δυνατό, το κλίμα που έπρεπε να αναπτυχθεί, το κλίμα των σιωπηλών δρόμων με σκιές ανθρώπων που δεν φαίνονται, ποτέ δεν αναρωτήθηκα αν είναι σουρεαλιστικό ή όχι».
Η Γυναικεία Φιγούρα στον Σουρεαλισμό του Paul Delvaux: Μύθος και Μεταφυσική
Οι πίνακες του Ντελβό στα τέλη της δεκαετίας του 1920 και στις αρχές της δεκαετίας του 1930, οι οποίοι παρουσιάζουν γυμνά τοπία, επηρεάζονται έντονα από Φλαμανδούς Εξπρεσιονιστές όπως ο Κονστάντ Περμέκε και ο Γκουστάβ Ντε Σμετ.
Μια αλλαγή στυλ γύρω στο 1933 αντανακλά την επιρροή της μεταφυσικής τέχνης του Giorgio de Chirico, την οποία είχε συναντήσει για πρώτη φορά το 1926 ή το 1927. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, ο Delvaux βρήκε περαιτέρω έμπνευση στις επισκέψεις στην Έκθεση των Βρυξελλών, όπου το Μουσείο Spitzner, ένα μουσείο των ιατρικών περιέργειας, διατηρούσε ένα περίπτερο στο οποίο υπήρχαν σκελετοί και μια μηχανική φιγούρα της Αφροδίτης σε ένα παράθυρο με κόκκινες βελούδινες κουρτίνες.
Αυτό το θέαμα καθήλωσε τον Ντελβό, προμηθεύοντάς τον με μοτίβα που θα εμφανίζονταν σε όλη τη μετέπειτα δουλειά του. Στα μέσα της δεκαετίας του 1930 άρχισε επίσης να υιοθετεί μερικά από τα μοτίβα του συναδέλφου του Βέλγου Ρενέ Μαγκρίτ, καθώς και το νεκρό στυλ αυτού του ζωγράφου στην απόδοση των πιο απροσδόκητων αντιπαραθέσεων των κατά τα άλλα συνηθισμένων αντικειμένων.
Ο Ντελβό αναγνώρισε τις επιρροές του, λέγοντας για τον ντε Κίρικο: «Μαζί του συνειδητοποίησα τι ήταν δυνατό, το κλίμα που έπρεπε να αναπτυχθεί, το κλίμα των σιωπηλών δρόμων με σκιές ανθρώπων που δεν φαίνονται, ποτέ δεν αναρωτήθηκα αν είναι σουρεαλιστικό ή όχι».
Αν και ο Ντελβό συνδέθηκε για μια περίοδο με τη βελγική σουρεαλιστική ομάδα, δεν θεωρούσε τον εαυτό του «Σουρεαλιστή με τη σχολαστική έννοια της λέξης». και μια προνομιακή σχέση με την παιδική του ηλικία, που είναι το βασικό κίνητρο για τη δουλειά του και καταφέρνει πάντα να βγαίνει στην επιφάνεια αυτή η «παιδική ηλικία», που υπάρχει μέσα του, τον οδήγησε στην ποιητική διάσταση στην τέχνη».
..jpg)
Οι πίνακες Delvaux έγιναν διάσημοι επειδή συνήθως παρουσιάζουν αριθμούς γυμνών γυναικών που κοιτάζουν σαν υπνωτισμένες, χειρονομούν μυστηριωδώς, μερικές φορές ξαπλώνουν αταίριαστα σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό ή περιπλανώνται σε κλασικά κτίρια. Μερικές φορές συνοδεύονται από σκελετούς, άντρες με καπέλα ή μπερδεμένους επιστήμονες που προέρχονται από τις ιστορίες του Ιουλίου Βερν.
The Narrator, 1937, Paul Delvaux
The Worried City, 1941, Paul Delvaux,
The Nude and the Model, 1947, Paul Delvaux.
Οι πίνακες Delvaux έγιναν διάσημοι επειδή συνήθως παρουσιάζουν αριθμούς γυμνών γυναικών που κοιτάζουν σαν υπνωτισμένες, χειρονομούν μυστηριωδώς, μερικές φορές ξαπλώνουν αταίριαστα σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό ή περιπλανώνται σε κλασικά κτίρια. Μερικές φορές συνοδεύονται από σκελετούς, άντρες με καπέλα ή μπερδεμένους επιστήμονες που προέρχονται από τις ιστορίες του Ιουλίου Βερν.
The Narrator, 1937, Paul Delvaux
The Worried City, 1941, Paul Delvaux,
The Nude and the Model, 1947, Paul Delvaux.
0 Μας δωσαν το χρονο τους :
Speak up your mind
Tell us what you're thinking... !