Ποτε δεν ξεχναμε τους πραγματικους φιλους γιατι αργα η γρηγορα θα μας ξεχασει και ο αυτοσεβασμος μας.
Ποτε δεν αφηνουμε την υπεροψια και τη καλη πορεια της ζωης μας να οδηγησουν με αχαριστια τους τροπους μας γιατι η αυρα μας θα πνιγει.
Ποτε δεν σταματαμε να ανησυχουμε και να αποδεικνυουμε με πραξεις και οχι με λογια την αγαπη μας σ'αυτον που στεκεται διπλα μας γιατι η αγαπη θα κρυφτει.
Ποτε δεν δινουμε υποσχεσεις που ξερουμε οτι δεν θελουμε(μπορουμε)να τηρησουμε γιατι μετα θα επικοινωνουμε μονο με το κολο μας.
Ποτε δεν θεωρουμε τιποτα δεδομενο,ουτε καν την ανασα μας γιατι βρεχει και πετρες.
Ποτε δεν σταματαμε να σεβομαστε οτιδηποτε κινειται και σκεφτεται γιατι η ζωη χρειαζεται χιουμορ και οχι πλακα.
Ποτε δεν χαιδευομαστε οτι ειμαστε κατι αλλο απο αυτο που ξερουμε για τον εαυτο μας γιατι θα μεγαλωσει η μυτη μας.
Ποτε η στιγμη δεν ειναι ικανη να γρονθοκοπησει τις αληθινες μνημες γιατι ειναι μονο μια.
Εισαι ποιητης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕισαι αδερφη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιηματακια θες χρυσο μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικα δε τη γλυτωσες σε πηραν χαμπαρι και οι Dont.
Θα σου αφιερωσω τις επομενες μερες ενα με τιτλο:
?Απο τον Λεωνιδα στον Αλεκο?