Ανακοίνωση Ενιαίου Συλλόγου Φοιτητών Πολυτεχνείου Κρήτης

Τα γεγονότα που εκτυλίσσονται τα τελευταία 24ωρα στο κτήριο Παπαδοπέτρου – κτήμα του συλλόγου φοιτητών και κομμάτι του Πολυτεχνείου Κρήτης που προστατεύεται από άσυλο – με φόντο την γιορτινή πόλη των Χανίων, δίνουν σε όλους τους συμπολίτες μας την ευκαιρία να γίνουν μάρτυρες ενός στιγμιότυπου της “μάχης” για την Παιδεία που μαίνεται τα τελευταία χρόνια, το οποίο δεν απέχει πολύ από την γενική εικόνα. Συγκεκριμένα... Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ



Με εντολή και επίβλεψη των πρυτανικών αρχών, του νόθου πρύτανη Γρυσπολάκη, το κτήριο Παπαδοπέτρου, κερδισμένο με αγώνες από τον σύλλογο φοιτητών, διαρρηγνύεται εν απουσία των τελευταίων. Ο ελεύθερος χώρος των φοιτητών στην πόλη, η ελευθερία των φοιτητών για έκφραση και δημιουργικότητα ξηλώνεται με βία, και τα “μπάζα” απομακρύνονται με φορτηγά, με εξαιρετική βιασύνη, ώστε όταν οι φοιτητές γυρίσουν στην πόλη να θα βρεθούν προ τετελεσμένων, και τη θέση των ελεύθερων χώρων τους να έχουν πάρει γραφεία επιχειρήσεων!!! Για τη διασφάλιση των παραπάνω από τυχόν φοιτητές που παραμένουν στα Χανιά, η πολιτεία παραχωρεί στον “πρύτανη” 2 διμοιρίες των ΜΑΤ, μια κλούβα (στο κέντρο των Χανίων !?!) και μια ντουζίνα αξιωματικούς της ασφάλειας.



Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΧΡΟΝΩΝ



Με απόφαση και αγωνία των ελληνικών κυβερνήσεων να εναρμονιστούν με τις επιταγές της ΕΕ και της Μπολόνια, στο ελληνικό δημόσιο και δωρεάν Πανεπιστήμιο, κερδισμένο με αγώνες από τον ελληνικό λαό, επισπεύδονται “αλλαγές” εν αγνοία του τελευταίου. Το ακαδημαϊκό άσυλο, η δωρεάν δημόσια πανεπιστημιακή εκπαίδευση και η έρευνα για τις ανάγκες της κοινωνίας εξωθούνται στο περιθώριο (με όσα πανεπιστήμια δεν έχουν κάτι πλέον αυτών να προσφέρουν να βάζουν λουκέτο), με εξαιρετική βιασύνη, ώστε πριν γίνει αντιληπτό από την κοινωνία, η τελευταία να βρεθεί αντιμέτωπη με ένα Πανεπιστήμιο το οποίο λειτουργεί πλέον ως μια κερδοφόρα, ιδιωτική ή δημόσια επιχείρηση με κύρια δραστηριότητα τη στήριξη της οικονομίας και την παραγωγή εργαζομένων για τις υπόλοιπες επιχειρήσεις της χώρας (η παραγωγή επιστημόνων είναι πλέον αχρείαστη). Για την διασφάλιση των παραπάνω από τυχόν αντιδράσεις πολιτών, εργαζομένων, φοιτητών, η πολιτεία ρίχνει στη “μάχη” δεκάδες χιλιάδες αστυνομικών να καταστείλουν τις πορείες, τις διαμαρτυρίες και τις καταλήψεις των τελευταίων.







Η επίθεση στο κτήριο Παπαδοπέτρου αντικατοπτρίζει όλη αυτήν την επίθεση απέναντι στα δικαιώματα και τις ελευθερίες μας τα τελευταία χρόνια. Γιαυτό και δεν θα μείνει αναπάντητη, ως κομμάτι της συνολικής μας αντεπίθεσης σε αυτήν την πολιτική, αλλά και καθώς η σημασία ενός ανοιχτού και ελεύθερου χώρου στο κέντρο της πόλης πρεσβεύει πολλά περισσότερα.



ΤΙ ΠΡΕΣΒΕΥΕΙ ΤΟ ΚΤΗΡΙΟ ΠΑΠΑΔΟΠΕΤΡΟΥ

Η πόλη και οι φοιτητές έχουν ανάγκη από έναν ελεύθερο χώρο, στον οποίο οι φοιτητές, οι μαθητές, οι εργαζόμενοι του πολυτεχνείου, και όλοι οι πολίτες μπορούν να παρευρίσκονται, να συζητούν, να δημιουργούν, να συμμετέχουν και να παρακολουθούν εκδηλώσεις πολιτιστικού, επιστημονικού και πολιτικού περιεχομένου.



ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Στο κτήριο Παπαδοπέτρου στεγάζονται πολιτιστικές ομάδες του Πολυτεχνείου όπως η θεατρική και η κινηματογραφική ομάδα, με συχνές συναντήσεις σχεδόν όλες τις ημέρες της βδομάδας, προβολές ταινιών, πρόβες και θεατρικά δρώμενα. Αυτή τη στιγμή είναι άστεγες. Ο δε εξοπλισμός της θεατρικής ομάδας (σκηνικά, φωτισμός, ήχος, κλπ), αγορασμένος με χρήματα του Πολυτεχνείου - του ελληνικού λαού, ξηλώνεται με βία, πετιέται σαν μπάζα σε φορτηγό και αγνοείται.

Συναυλίες, γλέντια, εκθέσεις, και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις στεγάζονται συχνά στο κτήριο Παπαδοπέτρου τα τελευταία χρόνια. Η προσέλευση και η συμμετοχή του κόσμου της πόλης σε αυτές τις εκδηλώσεις αναδεικνύει την σημασία ύπαρξης ενός τέτοιου χώρου.



ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ

Οι τοίχοι που βάφτηκαν και ζωγραφίστηκαν από φοιτητές αρχιτέκτονες μηχανικούς σύντομα θα σοβατιστούν. Οι ηλεκτρολογικές επεκτάσεις του κτηρίου με φωτισμό και παροχή ρεύματος, καθώς και το δίκτυο υπολογιστών που φτιάχτηκαν από φοιτητές ηλεκτρονικούς μηχανικούς θα ξηλωθούν. Τα δέντρα που φυτεύτηκαν στον κήπο από φοιτητές μηχανικούς περιβάλλοντος θα καλυφθούν με τα μπάζα από τους γκρεμισμένους τοίχους. Η ελεύθερη έκφραση, η δημιουργική χρήση των γνώσεων που αποκτούμε, δεν αποτελούν κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας;

Η ύπαρξη ενός χώρου στην πόλη όπου ο καθένας μπορεί να εκφραστεί δημιουργικά είναι αμελητέα;



ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Το εργαστήρι ελεύθερου λογισμικού, χώρος ελεύθερης έκφρασης, δημιουργικής και επιστημονικής αναζήτησης, πάνω μάλιστα στο αντικείμενο σπουδών των φοιτητών, με πάνω από 10 υπολογιστές, πολλές οθόνες, εκτυπωτές, γραφομηχανές, κάρτες υπολογιστών και πολύς ακόμα εξοπλισμός, δωρεά στο κτήριο από τον Χανιώτικο λαό, συλλόγους δασκάλων, φροντιστήρια, και μηχανήματα που οι ίδιοι οι φοιτητές παραχώρησαν στο κτήριο, ξηλώθηκαν με βία και πετάχτηκαν σαν μπάζα στην καρότσα ενός φορτηγού και αγνοούνται.

Η Βιβλιοθήκη του κτηρίου, με εγκυκλοπαίδειες, ΒΙΒΛΙΑ απόφοιτων που πλέον δεν μοιράζονται ελεύθερα και στην ώρα τους από το Πολυτεχνείο, αρχειακή ύλη περιοδικών και εφημερίδων έχει πλέον χαθεί.

Στο κτήριο Παπαδοπέτρου γίνονται ελεύθερα σεμινάρια και εκδηλώσεις πάνω σε εργαλεία λογισμικού, γλώσσες προγραμματισμού, προγράμματα και πολλές άλλες θεματικές, όπου γίνονται επιστημονικές συζητήσεις και υπάρχει μεγάλη συμμετοχή φοιτητών, άλλων μελών της πολυτεχνειακής κοινότητας, αλλά και Χανιωτών.



ΕΝΑ ΚΤΗΡΙΟ ΜΕ ΖΩΗ

Καρέκλες, τραπέζια, ντουλάπια, τζάμια, εξοπλισμός κουζίνας του καφενείου, σόμπες, πανώ και χρώματα του συλλόγου φοιτητών, αναλώσιμα, εργαλειοθήκες, χειροτεχνίες και κατασκευές, όλα έχουν φτιαχτεί με κόπο, όπως με κόπο συντηρείται το κτήριο τα τελευταία χρόνια, και έχουν αποκτηθεί με το υστέρημα των φοιτητών και τις δωρεές των Χανιωτών. Τώρα καταλήγουν στα σκουπίδια.

Ο καλικάντζαρος των χριστουγέννων Γρυσπολάκης ΕΚΛΕΨΕ από τους φοιτητές έναν δικό τους χώρο, αποκτημένο με αγώνες και συντηρούμενο με κόπο και αγάπη.

ΕΚΛΕΨΕ από την πόλη αυτό το στολίδι από το κέντρο της, αυτό το πολιτιστικό κέντρο στο οποίο συνευρισκόταν η νεολαία και όχι μόνο της πόλης, όπου γίνονταν συναυλίες, προβολές και θεατρικές παραστάσεις, όπου λειτουργούσε ανοιχτό καφενείο, βιβλιοθήκη, εργαστήρι υπολογιστών και χώρος συνελεύσεων φοιτητών, μαθητών και συλλόγων, για να βάψει τους πολύχρωμους τοίχους με τις ζωγραφιές λευκούς, και να το μετατρέψει σε μίζερα γραφεία.



ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ – ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ



Ο πρύτανης της βίας και της νοθείας Γρυσπολάκης δεν έχει καμία θέση στο άσυλο όπως και οι οπλισμένες με γκλοπ και δακρυγόνα διμοιριές των ΜΑΤ και οι κλούβες τους δεν έχουν καμία θέση στο κέντρο της πόλης μας.



Ο σύλλογος φοιτητών του Πολυτεχνείου θα επανέλθει με μαζικότατες συνελεύσεις, και θα ανακτήσει αυτό που του κλάπηκε, αυτό που κλάπηκε από την ίδια την πόλη.



Η κυβέρνηση και ο Γρυσπολάκης μας επιφύλαξαν φέτος μαύρες γιορτές (βλ. Προϋπολογισμό 2010). ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΘΑ ΤΟΥΣ ΜΑΥΡΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ.

"Διαβάστε περισσότερα".