Οι Υπερβολικές Ερωτικές Φαντασιώσεις του Frédillo

Η Υπόγεια Ερωτική Τέχνη του 19ου Αιώνα

Η Μυστική Ερωτική Σάτιρα του Frédillo και η Παριζιάνικη Belle Époque

Ο Frédillo και η Κουλτούρα της Φαντασίας: Η Ιστορία Πίσω από τις Fantaisies Parisiennes (1880)

Fantaisies Parisiennes – Ιστορική Ανάλυση της Απαγορευμένης Παριζιάνικης Εικονογράφησης του 1880

Εμβάθυνση στο έργο Fantaisies Parisiennes του Frédillo: υπόγεια ερωτική τέχνη, σύνθεση, υπερβολή και η σύγκρουση φαντασίας-πραγματικότητας στην παριζιάνικη κοινωνία.

Ο Frédillo — με το πραγματικό όνομα Louis-Alfred Boisserand (Διζόν 1855 – Παρίσι 1924) — ήταν Γάλλος γελοιογράφος και εικονογράφος της τελευταίας δεκαετίας του 19ου αιώνα. 

Η δραστηριότητά του εκτείνεται από τις σατιρικές δημοσιεύσεις σε εφημερίδες (όπως η ‎La Lanterne) μέχρι «υπόγειες» εκδόσεις ερωτικών και κρυφών εικόνων — ένα πεδίο που τότε βρισκόταν σε αμφιλεγόμενο νομικό και ηθικό πλαίσιο. 

Ήταν ιδιαίτερα γνωστός για εικονογραφήσεις που επικεντρώνονταν στη flagellation (είναι ένας όρος του 19ου αιώνα που χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τις ερωτικές ή «σατιρικά ερωτικές» απεικονίσεις μαστιγώματος — συνήθως με ράβδο, μαστίγιο ή βέργα.) ως θέμα – μία μόδα στο τέλος του 19ου αιώνα. 

Ο Frédillo ήταν γνωστός γι’ αυτό το είδος εικονογράφησης — συχνά χιουμοριστικές σκηνές μαστιγώματος όπου η κωμωδία και η υπερβολή ήταν το κεντρικό στοιχείο, όχι ο ωμός ερωτισμός.

Συνεπώς, η «εικονογραφική ταυτότητα» του Frédillo εγκαθίσταται εντός ενός περιβάλλοντος όπου η ερωτική τέχνη — κυρίως ιδιωτική ή υπογείως διανεμόμενη — συνδυάζεται με κοινωνικοπολιτικές αντιθέσεις, τα όρια της ηθικής και της λογοκρισίας, καθώς και με την αισθητική της υπερβολής και του κωμικο-σατιρικού στοιχείου.

Το έργο: Fantaisies Parisiennes, 1880

Το έργο δημιουργήθηκε περίπου το έτος 1880 και φέρει τον τίτλο «Fantaisies Parisiennes». Το ίδιο αναφέρεται ως «Complete Erotic Fantaisies Parisiennes, 1880 by Frédillo».

Εκδόθηκε, όπως φαίνεται, σε εκδοτικές οδούς που δεν ήταν δημόσιες ή πλήρως εγκεκριμένες — δηλαδή «υπόγεια» ερωτική εικονογράφηση — και περιέχει σκηνές που τότε θα θεωρούνταν ακραίες ή ταμπού. 

Το έργο απεικονίζει ένα ευρύ φάσμα «φαντασιών» της παριζιάνικης ζωής, όπως τις έβλεπε ο Frédillo: από την παρακολούθηση/βοηθού (voyeurism), έως ακροβατικές στάσεις της σεξουαλικής επαφής. 

Η ένταξη στοιχείων της εποχής, όπως υπαινιγμοί στην τεχνολογία (αναφέρεται η «τελευταία εφεύρεση του Edison») ή παρακμιακή πολυτέλεια, εντάσσει τις εικόνες μέσα στο αστικό, βιομηχανικό και κοινωνικό περιβάλλον του τέλους του 19ου αιώνα. 

Επιπλέον, το έργο παίζει με την αίσθηση «μυστικού» / «απαγορευμένου» — ένα χαρακτηριστικό της ερωτικής εκτύπωσης της εποχής που κυκλοφορούσε εκτός του κύριου εμπορίου.

Τεχνική & αισθητική

Οι εικόνες του Frédillo διακρίνονται για μια σατιρική, καρτουνίστικη γραμμή — δεν επιδιώκουν εσωτερική ψυχολογική ανάλυση όπως οι ακαδημαϊκοί πίνακες — αλλά μια εκλεπτυσμένη, σκωπτική ματιά στην ερωτική επιθυμία.

Η χρήση λεπτών γραμμών, καθαρών περιγραμμάτων και συχνά υπερβολικών στάσεων υποδηλώνει μια υπερρεαλιστική ή καρικατουρίστικη διάσταση, που επιτείνει το φαντασιακό στοιχείο του έργου.

Το αστικό πλαίσιο της εποχής φαίνεται στα στοιχεία του σκηνικού: έπιπλα, τεχνολογία, ένδυση, φινέτσα — όλα «αναγνωρίσιμα» αλλά και «πειραγμένα» σε μια φανταστική υπέρβαση.

Το έργο αποτελεί παράδειγμα της μετάβασης της ερωτικής τέχνης από τη «μυστικότητα» στην πιο αναγνωρίσιμη μορφή, έστω και οριακά, στο τέλος του 19ου αιώνα — με τον Frédillo να λειτουργεί ως γέφυρα μεταξύ σατυρικής εικονογράφησης και ερωτικής παράδοσης.

Επίσης, δείχνει τη σχέση ανάμεσα σε κοινωνικές αλλαγές (πόλη, τεχνολογία, δημόσια ζωή) και ιδιωτικές φαντασιώσεις: η «φατασία» δεν είναι απλώς προσωπική αλλά συνδέεται με το κοινωνικό και τεχνολογικό περιβάλλον.

Υπάρχει συγγενές στοιχείο με άλλους εικονογράφους ερωτικής τέχνης της εποχής — όπως οι κύκλοι των «κουριόζα» (curiosa) όπου η μεταβιομηχανική μεσουράνηση επιφέρει αλλαγές στη διάθεση και τις εκφράσεις της σεξουαλικότητας.

Ο Frédillo, μάλιστα, συνέβαλε στη μόδα της flagellation — ένα θέμα που προσέλκυσε το ενδιαφέρον των αισθητικών και ψυχοσεξουαλικών μελετητών της εποχής. 

Το γεγονός ότι το έργο κυκλοφόρησε σε «υπόγεια» μορφή υπογραμμίζει τα όρια που έθετε η εποχή στην έκφραση της σεξουαλικότητας· η ύπαρξη τέτοιων έργων «εκτός νόρμας» δείχνει πως η τέχνη της φαντασίας λειτουργούσε παράλληλα με την «επίσημη» τέχνη και κοινωνική ηθική.

Αυτό το πλαίσιο επιτρέπει σήμερα μια πρόσληψη του έργου όχι απλώς ως ερωτικού, αλλά ως ιστορικού τεκμηρίου πολιτισμικής και αισθητικής αλλαγής.

Η σύνθεση στις Fantaisies Parisiennes οργανώνει τις φιγούρες μέσα σε εσωτερικούς χώρους της παριζιάνικης καθημερινότητας, μετατρέποντάς τους σε θεατρικά σκηνικά. Οι μορφές τοποθετούνται με τρόπο που δημιουργεί ένταση και κατεύθυνση της δράσης, συχνά σε θέσεις που υπογραμμίζουν κίνηση ή ακροβατικότητα. Η εγγύτητα, η στάση των σωμάτων και η διάταξη των αντικειμένων λειτουργούν ως δομικά στοιχεία που καθορίζουν την ψευδαίσθηση ενός ζωντανού, ενεργού χώρου.

Η χρήση υπερβολής και του καρτουνίστικου στοιχείου προσδίδει στο έργο μια ισορροπία ανάμεσα στο ερωτικό και το σατιρικό. Η σκηνή δεν αποτυπώνεται ως ρεαλιστική καταγραφή· αντίθετα, οι γραμμές, οι εκφράσεις και οι κινήσεις διογκώνονται ώστε να υπογραμμίζουν το φαντασιακό πλαίσιο. Μέσα από αυτή την αισθητική επιλογή, η ερωτική πράξη μετατρέπεται σε θέαμα, σε μια υπερθετική μορφή αφήγησης που ανήκει περισσότερο στη σφαίρα του χιούμορ και της υπερβολής παρά στον φυσικό ρεαλισμό.

Τα ιστορικά στοιχεία—όπως τα βαριά βικτωριανά έπιπλα, οι λάμπες, τα είδη ένδυσης, τα καπέλα, οι κορσέδες και τα αστικά διακοσμητικά αντικείμενα—λειτουργούν ως κώδικες πολιτισμικής ταυτότητας. Κατοχυρώνουν τη σκηνή μέσα στον ύστερο 19ο αιώνα και υπενθυμίζουν τον κοινωνικό περίγυρο από τον οποίο προήλθε το έργο. Μέσα από αυτά τα αντικείμενα διακρίνεται η καθημερινότητα της Belle Époque, όπου η αισθητική της κομψότητας συνδυάζεται με την τεχνολογική πρόοδο και τον αστικό τρόπο ζωής.

Σε επίπεδο ηθικής και ταμπού, το έργο αποκαλύπτει τις εντάσεις της εποχής ανάμεσα στη δημόσια αυστηρότητα και την ιδιωτική περιέργεια. Η ύπαρξη και κυκλοφορία τέτοιων εικονογραφήσεων σε «υπόγειες» εκδόσεις αναδεικνύει μια κοινωνία που, ενώ διατηρεί εξωτερικά ένα πρόσωπο ηθικής αυστηρότητας, παράλληλα εκφράζει ένα έντονο ενδιαφέρον για τη σάτιρα, την επιθυμία και το απαγορευμένο. Οι εικόνες λειτουργούν ως έμμεση καταγραφή της σύγκρουσης αυτών των δύο κόσμων.

Τέλος, η σχέση φαντασίας και πραγματικότητας συγκροτεί τον πυρήνα του έργου. Ο Frédillo δεν επιδιώκει να αποδώσει ρεαλιστικές σκηνές· αντιθέτως, δημιουργεί ένα σύμπαν όπου η ερωτική πράξη υπερβαίνει τον ρεαλισμό και αποκτά θεατρική διάσταση. Τα σώματα λειτουργούν ως πρωταγωνιστές σε μια σκηνοθετημένη, εξιδανικευμένη αφήγηση, όπου το φαντασιακό στοιχείο υπερισχύει και μετατρέπει την καθημερινότητα σε πεδίο παιχνιδιού, αλληγορίας και αισθητικής υπερβολής.

Πηγές για περαιτέρω ανάγνωση

• Flashbak – The Complete Erotic Fantaisies Parisiennes, 1880 by Frédillo
  Αναλυτικό άρθρο στα αγγλικά με παρουσίαση της σειράς Fantaisies Parisiennes, σύντομη βιογραφία του Frédillo και πολλές από τις χαλκογραφίες σε καλή ανάλυση.
  Άνοιγμα άρθρου στο Flashbak
• Wikipedia (FR) – Βιογραφία Frédillo (Louis-Alfred Boisserand)
  Γαλλικό λήμμα με βιογραφικά στοιχεία για τον Frédillo, τις συνεργασίες του με εφημερίδες, καθώς και αναφορά στην κρυφή/κλαandestine ερωτική παραγωγή του και τη θεματική της flagellation.
  Προβολή λήμματος στη Wikipedia (FR)
• Books on Demand – Fantaisies Parisiennes, 24 erotische Radierungen von Fredillo
  Σύγχρονη γερμανική έκδοση που αναπαράγει τις 24 ερωτικές χαλκογραφίες του Fantaisies Parisiennes, με σύντομη περιγραφή για τη σειρά και τη θέση της στην «υπόγεια» ιστορία της ευρωπαϊκής τέχνης.
  Σελίδα βιβλίου στο BoD
• Thalia – Fantaisies Parisiennes, 24 erotische Stiche von Fredillo
  Σελίδα γερμανικού βιβλιοπωλείου με βιβλιογραφικά στοιχεία και σύντομη παρουσίαση της έκδοσης που περιλαμβάνει τις χαλκογραφίες του Frédillo γύρω στο 1880.
  Προβολή έκδοσης στο Thalia
• Lamourquibouquine – La suite érotique par Frédillo pour le Roman de Violette
  Άρθρο στα γαλλικά για άλλη ερωτική σειρά εικονογραφήσεων του Frédillo (Roman de Violette), χρήσιμο για να φανεί το ύφος, η τεχνική και το πλαίσιο της κρυφής ερωτικής βιβλιοπαραγωγής 1883–1890.
  Ανάγνωση άρθρου στο Lamourquibouquine
• Blog pensieri &… – Fantaisies Parisiennes (1880)
  Ιταλικό blog-post με σύντομη ανάλυση της σειράς, σχόλιο για την ποιότητα της χάραξης, την ευρηματικότητα των σκηνών και αρκετές εικόνες από τις 24 γκραβούρες.
  Προβολή ανάρτησης στο WordPress
• Cultura Inquieta – Las fantasías eróticas parisinas ilustradas por Frédillo en 1880
  Άρθρο στα ισπανικά που παρουσιάζει τις Fantaisies Parisiennes ως παράθυρο στη σεξουαλική κουλτούρα του Παρισιού στο τέλος του 19ου αιώνα, με έμφαση στην κοινωνική διάσταση και πολλές εικόνες.
  Ανάγνωση στο Cultura Inquieta

" F o l l o w   U s "  :      

#AI#BLACK&WHITE#DIGITAL#DRAWING#EROTICHUMOR#FUMETTI#ILLUSTRATION#PARODY#PORNART#PRINTS#SCULPTURES#VINTAGE#ΘΕΜΑΤΙΚΑ#ΠΙΝΑΚΕΣ#ΣΚΙΤΣΟΓΡΑΦΟΙ#ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΣ#ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ#ΧΑΡΑΚΤΕΣ
Read More: Ανακαλύψτε πώς ο ερωτισμός εκφράζεται μέσα από την τέχνη, από την αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη εποχή. Εξερευνήστε τα έργα και τους καλλιτέχνες που αποκάλυψαν την ομορφιά και την ένταση των ανθρώπινων συναισθημάτων.