Hippie Modernism

Ο μοντερνισμός των χίπηδων είναι ένα πολιτιστικό και καλλιτεχνικό κίνημα που εμφανίστηκε τις δεκαετίες του 1960 και του 1970, συνδυάζοντας στοιχεία του αντιπολιτισμικού κινήματος των χίπις με πτυχές του μοντερνιστικού σχεδιασμού, της αρχιτεκτονικής και της τέχνης. Αντιπροσωπεύει μια μοναδική διασταύρωση ριζοσπαστικών κοινωνικών ιδανικών, πειραματικών τρόπων ζωής και καινοτόμων καλλιτεχνικών πρακτικών.

Βασικά Χαρακτηριστικά:

1. Αντιπολιτισμικά ιδεώδη : Ο μοντερνισμός των χίπηδων επηρεάστηκε βαθιά από τις κοινωνικές και πολιτικές αναταραχές της δεκαετίας του 1960, συμπεριλαμβανομένου του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα, των διαδηλώσεων κατά του πολέμου του Βιετνάμ και της ευρύτερης αντιπολιτισμικής εξέγερσης ενάντια στην κυρίαρχη κοινωνία. Συχνά ασπάστηκε τα ιδανικά της ειρήνης, της αγάπης, της κοινοτικής ζωής, του περιβαλλοντισμού και του αντι-υλισμού.

2. Ψυχεδελική Αισθητική : Το κίνημα είναι γνωστό για τη ζωντανή, πολύχρωμη και συχνά ψυχεδελική οπτική γλώσσα του. Αυτό περιελάμβανε τολμηρά μοτίβα, οργανικές φόρμες και μια απόκλιση από τις αυστηρές γεωμετρίες του προηγούμενου μοντερνιστικού σχεδιασμού. Η χρήση φωτός, ήχου και καθηλωτικών περιβαλλόντων ήταν επίσης χαρακτηριστικό.

3. Πειραματική Αρχιτεκτονική : Αρχιτέκτονες που σχετίζονται με τον Μοντερνισμό των Χίπηδων εξερεύνησαν νέους τρόπους ζωής και οικοδόμησης, δίνοντας συχνά έμφαση στη βιωσιμότητα, την κοινοτική διαβίωση και την ενσωμάτωση με τη φύση. Παραδείγματα περιλαμβάνουν τους γεωδαιτικούς θόλους που διαδόθηκαν από τον Buckminster Fuller και τα ουτοπικά αρχιτεκτονικά οράματα ομάδων όπως το Archigram.

4. Alternative Media and DIY Culture : Το κίνημα χαρακτηρίστηκε από ένα ήθος do-it-yourself (DIY), με έμφαση στη δημιουργία εναλλακτικών μέσων (όπως underground εφημερίδες, αφίσες και κόμικ) και στην εξερεύνηση νέων μορφών καλλιτεχνικής έκφρασης, όπως το βίντεο καλλιτεχνική και πειραματική ταινία.

5. Διεπιστημονική προσέγγιση : Ο μοντερνισμός των χίπη θόλωσε τα όρια μεταξύ τέχνης, σχεδίου και καθημερινής ζωής. Οι καλλιτέχνες και οι σχεδιαστές συμμετείχαν συχνά σε ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων, από τη δημιουργία δημόσιων χώρων και περιβαλλόντων μέχρι τον πειραματισμό με νέες τεχνολογίες και υλικά.

Καλλιτέχνες που σχετίζονται με το Hippie Modernism 

1. Judy Chicago

• Φεμινίστρια καλλιτέχνις που ασχολήθηκε με το γυναικείο σώμα και τη γυμνότητα μέσα από ένα πολιτικό και αποδομητικό πρίσμα.

• Το έργο της "The Dinner Party" και άλλες εγκαταστάσεις σχετίζονται με την αποκατάσταση της γυναικείας φωνής στην ιστορία της τέχνης.

  
  
  

2. Carolyn Mary Kleefeld

• Συνδύασε ποίηση, ψυχεδελικά μοτίβα και αισθησιακή απεικόνιση του γυναικείου σώματος.

• Εμπνέεται από το μυστικισμό, τη φύση και την ολιστική προσέγγιση της ανθρώπινης μορφής.

  
  
  
  
  

3. Isaac Abrams

• Από τους πρώτους καλλιτέχνες της ψυχεδελικής τέχνης.

• Έργα με ονειρικά, μεταφυσικά και γυμνά σώματα, εμπνευσμένα από LSD οράματα και Ανατολικές φιλοσοφίες.

4. Alex Grey

• Αν και λίγο μεταγενέστερος, σχετίζεται με τη νεο-ψυχεδελική τέχνη και παρουσιάζει γυμνά σώματα μέσα από πνευματικές και ανατομικές απεικονίσεις.

• Πολύ επιδραστικός στον χώρο της συνείδησης και του "Visionary Art".

  
  
  

5. Ernst Fuchs

• Ιδρυτικό μέλος της Vienna School of Fantastic Realism, συνέβαλε στην αναβίωση της πνευματικής και γυμνής μορφής με συμβολισμούς.

• Συνδέεται με το οραματικό και ψυχεδελικό ρεύμα.

  
  
  

6. Rick Griffin

• Γνωστός για τις αφίσες και κόμικς του για Grateful Dead και άλλες μπάντες.

• Παρουσίασε φιγούρες σε κατάσταση ψυχικής μεταμόρφωσης, με συχνή χρήση γυμνών σωμάτων.

  
  
  

7. Victor Moscoso

• Ψυχεδελικός σχεδιαστής αφισών και εικονογράφος.

• Συνδύασε το μοντέρνο design με το hippie αισθητικό λεξιλόγιο, συχνά περιλαμβάνοντας ανθρώπινα σώματα, χρώμα και παραμόρφωση.

  
  
  

Ο μοντερνισμός των χίπηδων είχε μια διαρκή επίδραση στη σύγχρονη τέχνη και το ντιζάιν, επηρεάζοντας μεταγενέστερα κινήματα όπως ο οικολογικός σχεδιασμός, η ψηφιακή τέχνη και το συνεχές ενδιαφέρον για την κοινοτική και βιώσιμη ζωή. Έπαιξε επίσης ρόλο στη διαμόρφωση του οπτικού και πολιτιστικού τοπίου στα τέλη του 20ου αιώνα, αφήνοντας πίσω του μια πλούσια κληρονομιά πειραματισμού και καινοτομίας.