"Ποδήλατο: Το δίτροχο που μας έβαλε (και μας βγάζει) από τη… λούμπα"
Όταν ο άνθρωπος ανακάλυψε τον τροχό, κανείς δεν φανταζόταν ότι δύο από αυτούς, ενωμένοι με έναν σκελετό και μια αλυσίδα, θα γίνονταν το απόλυτο εργαλείο ανεξαρτησίας, ιδρώτα και πτώσεων με στυλ.
Όταν οι βαρόνοι έσπρωχναν... κυριολεκτικά
1817: Ο βαρόνος Καρλ φον Ντράις, ένας τύπος που βαριόταν να περπατάει αλλά δεν είχε εφεύρει ακόμα τα πατίνια, δημιούργησε τη ντραϊζίνα – ένα ξύλινο δίτροχο που έσπρωχνες με τα πόδια. Ουσιαστικά, ο πρόγονος του ποδηλάτου και ταυτόχρονα το πρώτο "όχημα" που έκανε τους ανθρώπους να φαίνονται γελοίοι καθώς περνούσαν δίπλα από αμάξια με άλογα, ιδρωμένοι και με σπασμένα παπούτσια.
Το πρώτο ποδήλατο με πετάλια (και πτώσεις)
Το 1860 οι Γάλλοι Michaux και Lallement σκέφτηκαν: "Και αν βάλουμε πετάλια πάνω στον μπροστινό τροχό;". Και το έκαναν. Έτσι γεννήθηκε το βελοσιπέδ, ή αλλιώς οστικοθραύστης – γιατί κάθε διαδρομή σε πλακόστρωτο ισοδυναμούσε με μικροτραυματισμό και προσευχή.
Είχε σιδερένιες ρόδες, μηδενική ανάρτηση και αποθέματα πόνου. Όμως… προχωρούσε! Σχετικά. Αν φυσούσε πολύ, πήγαινε προς τα πίσω.
Το penny-farthing: Για όσους δεν φοβούνται τα ύψη (ούτε τη διάσειση)
Το 1870 εμφανίστηκε το ποδήλατο με τον τεράστιο μπροστινό τροχό και το μικροσκοπικό πίσω: το penny-farthing. Γιατί; Κανείς δεν ξέρει. Ίσως επειδή οι κατασκευαστές είχαν όνειρα να γίνουν ακροβάτες τσίρκου.
Το καλό: πήγαινε γρήγορα.
Το κακό: αν φρενάριζες απότομα, έκανες βουτιά μπροστά με τα μούτρα. Τότε το κράνος δεν είχε εφευρεθεί, αλλά η αμνησία ήταν… μόδα.
Το πρώτο “λογικό” ποδήλατο: επιτέλους!
Το 1885, ο John Starley παρουσίασε το Rover Safety Bicycle, που είχε δύο ισομεγέθεις τροχούς, αλυσίδα και… λογική. Οι άνθρωποι επιτέλους σταμάτησαν να πετάγονται από το ποδήλατο σαν σφεντόνες και άρχισαν να απολαμβάνουν τη βόλτα τους.
Σύντομα, όλοι – άνδρες, γυναίκες, ακόμα και παπάδες – καβαλούσαν το νέο δίτροχο με καμάρι. Και κάπως έτσι ξεκίνησε η μόδα της ποδηλασίας, τα μουστάκια στον άνεμο και οι ζαρτιέρες στον ήλιο.
Ποδηλατώντας προς την κοινωνική επανάσταση
Το ποδήλατο δεν ήταν απλώς μέσο μετακίνησης – ήταν και επανάσταση. Οι γυναίκες το χρησιμοποίησαν για να διεκδικήσουν ελευθερία. Οι γιατροί διαμαρτύρονταν λέγοντας πως "το ποδήλατο προκαλεί υστερία". Οι γυναίκες απάντησαν ποδηλατώντας πιο γρήγορα.
Στο μεταξύ, οι ποδηλάτες έγιναν αθλητές, και οι πρώτοι αγώνες κατέληγαν συχνά σε πτώσεις και… λουμπάγκο, αλλά ποιος νοιαζόταν; Η ταχύτητα ήταν θέμα τιμής – και βαζελίνης.
Μετά ήρθαν τα αμάξια και μας τα χάλασαν
Ο 20ός αιώνας έφερε αυτοκίνητα, βενζίνες, και μποτιλιαρίσματα. Το ποδήλατο πήγε στην αποθήκη μαζί με τις γραμμόφωνα και τους κρίκους του χούλα-χουπ. Εκτός από κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις (βλ. Ολλανδία, Κίνα, Δανία), όλοι το άφησαν στη μοίρα του.
Αλλά κάπου εκεί, στα 1970s, έγινε η πετρελαϊκή κρίση και οι άνθρωποι άρχισαν να σκέφτονται: "Μήπως να ξαναβγάλουμε αυτό το παλιό ποδήλατο από το υπόγειο;" Ναι. Το ξέσκονισαν, έβαλαν κοντά σορτσάκια και μπαντάνες, και ξεκίνησε η αναγέννηση του mountain bike.
Σήμερα: ποδήλατο με Bluetooth και σέλα εργονομική
Το ποδήλατο σήμερα δεν είναι απλώς ποδήλατο. Είναι εργαλείο commuting, είναι δηλωτικό οικολογικής συνείδησης, είναι cool. Μπορείς να έχεις ποδήλατο που φορτίζει το κινητό σου, που μιλάει με το smartwatch σου, που σου λέει "μπράβο" όταν ανεβαίνεις ανηφόρα χωρίς να λιποθυμήσεις.
Υπάρχουν e-bikes, fixies, fat bikes, γκραβελοποδήλατα, αντικλεπτικά που θυμίζουν James Bond, κράνη που είναι... τσάντες και φώτα που αναβοσβήνουν σαν ντισκομπάλα.
Το ποδήλατο σώζει τον κόσμο (ναι, σοβαρά τώρα)
Πέρα από όλα τα χιουμοριστικά, το ποδήλατο είναι ίσως η πιο φιλική προς τον πλανήτη εφεύρεση. Δεν καίει καύσιμα, γυμνάζει τον οργανισμό, μειώνει το άγχος και δεν χρειάζεται δίπλωμα για να το οδηγήσεις (εκτός αν μένεις στο Παρίσι και φοβάσαι τα ηλεκτρικά πατίνια).
Το μόνο που χρειάζεται είναι… να μάθεις να ισορροπείς. Στη ζωή και στους δύο τροχούς.
Ο ποδηλάτης του Τσέρνομπιλ (1986)
Λέγεται ότι ο πρώτος που είδε τον πυρηνικό καπνό μετά το δυστύχημα στο Τσέρνομπιλ ήταν… ένας ποδηλάτης. Ήταν πρωί, έκανε την καθημερινή του βόλτα, είδε το φως από τον αντιδραστήρα και σκέφτηκε "χμ, ωραία ανατολή". Μερικά χρόνια αργότερα, έγινε αστικός θρύλος – και, λένε, το ποδήλατό του ακόμα λάμπει στο σκοτάδι (κυριολεκτικά και μεταφορικά).
Η καταδίωξη με ποδήλατο στο Λονδίνο (2017)
Ένας ληστής προσπάθησε να διαφύγει από την αστυνομία με… ποδήλατο. Τον καταδίωξαν επίσης με ποδήλατα οι ειδικές δυνάμεις ποδηλατών της Μητροπολιτικής Αστυνομίας. Η καταδίωξη κράτησε 8 λεπτά και 3 σκασμένα λάστιχα. Τελικά τον έπιασαν… σ’ ένα φανάρι. Πώς λέμε "Fast & the Furious: Bike Edition".
Ο "ποδηλατάρχης" που πήρε… λάθος δρόμο στο Tour de France (1950s)
Σε έναν από τους πρώτους Γύρους της Γαλλίας, ποδηλάτης της Ιταλικής ομάδας μπέρδεψε τη σήμανση και πήγε προς… την Ισπανία. Όταν τον σταμάτησαν, είχε φάει 2 σάντουιτς, είχε πιει ένα κρασί και ρωτούσε: “Μα καλά, ακόμα δεν τερμάτισαν οι άλλοι;”. Έμεινε στην ιστορία ως "ο άνθρωπος που έκανε τουρισμό στο μέσο του αγώνα".
Η τούμπα της βασίλισσας της Δανίας (1993)
Η Μαργαρίτα Β’, γνωστή για το οικολογικό της πνεύμα, πήγαινε με το ποδήλατό της για να δώσει το καλό παράδειγμα. Μέχρι που σκόνταψε σε κράσπεδο, έπεσε (ευγενικά) και… έγινε πρώτο θέμα σε όλα τα σκανδιναβικά tabloids. Η βασίλισσα σηκώθηκε, έσκουπισε τη φούστα της και είπε: "Ε, δεν είμαι και η Μέρι Πόπινς". Iconic.
Η πρόταση γάμου πάνω σε ποδήλατο (2018)
Ένας ποδηλάτης στο Σαν Φρανσίσκο σχεδίασε διαδρομή GPS που σχημάτιζε τη φράση “MARRY ME?”. Χρειάστηκε 45 χιλιόμετρα πεταλάρισμα, δύο λάστιχα και GPS που δεν κόλλαγε. Όταν της το έδειξε, εκείνη απάντησε: "Ναι! Και πάμε για tandem!". Η πρόταση έγινε viral και το Strava έσπασε από τις καρδούλες.
Read More: Ανακαλύψτε πώς ο ερωτισμός εκφράζεται μέσα από την τέχνη, από την αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη εποχή. Εξερευνήστε τα έργα και τους καλλιτέχνες που αποκάλυψαν την ομορφιά και την ένταση των ανθρώπινων συναισθημάτων.
φοβερή σελα η πρωτελευταθα πικ
ΑπάντησηΔιαγραφή