Βρισκομουν σε μια παραλια που κατι μου εκανε, η αμμος ηταν γεματη με αδεια περιτυλιγματα απο σοκοφρετες, και οσο κι αν περπατουσα, βουλιαζα.
Ξαφνικα εμφανιστηκε η Κατε, η αδερφη του πατερα μου, φορωντας ενα φλοραλ φορεμα και καπελο με λουλουδια. «πρεπει να βιαστουμε!», μου ειπε, οι κεραμεικες κουκλες ειναι ετοιμες κ πρεπει να τισ βγαλουμε απο το φουρνο
Οι κεραμεικες κουκλες ηταν βαμμενες με ζωηρα χρωματα και κρατουσαν μικροσκοπικα μπρικια,ΦΟΒΗΘΗΚΑ
και τοτε… ξυπνησα, με μια γευση σοκολατας στο στομα μου.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Στα ονειρα… η λογικη παιρνει ρεπο! ειναι σαν το μυαλο μας να πειραματιζεται, να μπλεκει σκεψεις, αναμνησεις, φοβους και επιθυμιες σε ενα σουρεαλιστικο κοκτειλ. μερικες φορες φαινονται εντελως παραλογα αλλα πολλες φορες πισω απο την τρελα τους υπαρχει καποιο νοημα, εστω και κρυμμενο.
Σχολιάστε με όποιο όνομα θέλετε: ανώνυμα, με ψευδώνυμο, με το όνομα του καλύτερου πρωθυπουργού που αυτή τη στιγμή εξατμίζει 💸 τα κονδύλια, με το όνομα της πεθεράς σας σε κατάσταση μόνιμης κρίσης 🧨 ή με κάτι που μόλις σας είπε το μον αμουρ σας💃.
Πετάξτε το σκατουλάκι σας εδώ 💩 — είναι ο μόνος χώρος που δεν θα το διαβάσει αλγόριθμος, ψυχολόγος ή εισαγγελέας (λέμε τώρα).
Μπορεί να απαντήσουμε. Μπορεί να κάνουμε πως απαντήσαμε. Μπορεί να σας αγνοήσουμε με πάθος 😈.
Κι αν τελικά σας γράψουμε εκεί που μας γράφουν διαχρονικά οι σωτήρες της πατρίδας, συγχαρητήρια 🎖️: μόλις κερδίσατε μια τιμητική θέση στο πάνθεον του μπλογκ, ανάμεσα σε θρυλικά μπινελίκια, αποτυχημένες ελπίδες και ιδέες που θα έπρεπε να είχαν μείνει προσχέδια.
🖤Λατρεύουμε τα μπινελίκια — και ιδίως αυτά που τρώγονται.🔥.
Χαβ ε νάις ντέι. (ή ό,τι τέλος πάντων). 💋