Βωμολοχίες & Αθυροστομίες για Κουράδες

 Μπήκαν τα σκατά στο πιάτο κι ήρθανε τα πάνω κάτω.

Όταν κλάσει ο νοικοκύρης, θε να χέσει ο μουσαφίρης.

Αμ’ πότε σε ξεβράκωσα και δεν ήσουνα χεσμένος;

Στον πόρδο μη θαρρεύεσαι και χέσεις το βρακί σου.

Όποιος σε κλάσει χέσε τον, μη βγει καλύτερός σου.

Το ‘να του χέρι στα σκατά και τ’ άλλο στο καθίκι.

Όμορφα σκατά τα βλίτα και τα κάνουνε και πίτα.

Αν δε σε κλάσει ο μάστορης δε γίνεσαι τεχνίτης.

Ξερά σκατά, μικρή ζημιά και λίγη βρώμα.

Ξερά σκατά, στον τοίχο δεν κολλάνε.

Καράβι που αργεί, σκατά είναι φορτωμένο.

Χέσε μες στη θάλασσα να μαζευτούν τα ψάρια.

Ο καθένας το σκατό του, μηλοκύδωνο το έχει.

Χέσε μέσα Πολυχρόνη που δε γίναμε Ευζώνοι.

Ο έρωτας πιάνεται απ΄τα σκατά.

Κατά τα σκατά και το φτυάρι.

Χέσε ψηλά κι αγνάντευε.

Όξω φτεί και μέσα χέζει.

Σκατά στα μούτρα σου.

Γλυκά τρως, πικρά κλάνεις.

Αλλού τρώει κι αλλού χέζει!

Χεστήκαμε κι η βάρκα γέρνει.

Χέστηκε η φοράδα στ’ αλώνι.

Μ’ ένα χέσιμο και δυο, δεν περνάς τον καιρό.

Χέστηκε ο Πολύδωρος που ‘ναι στα πόδια γρήγορος.

Όμορφέ μου και όμορφή μου, τι σκατά θα φάμε βράδυ;

Αν κατουρείς στην πόρτα μου, σου χέζω στη γωνιά σου.

Σα δε ντραπείς να με κλάσης, δε θα ντραπώ να σε χέσω.

Είπε ο χέστης του κλανιάρη, βάρδα απ’ εδώ ρε ξεκωλιάρη.

Εγώ καλά καθόμουνα, τι μου ‘ρθε για να χέσω. Να τσακιστεί το πατερό, να γκρεμιστώ να πέσω.

gnomikologikon.gr