Story of the Eye

Ένα κλασικό του γαλλικού σουρεαλισμού, η νουβέλα του George Bataille Story of the Eye θεωρείται ευρέως ως το ερωτικό αριστούργημα του 20ού αιώνα. 

The 4 Paintings by Stefan Prince

 

Δημοσιεύτηκε το 1928 με το ψευδώνυμο Lord Auch και αρχικά εικονογραφήθηκε από τον André Masson και αργότερα από τον Hans Bellmer, το Histoire de l'Oeil έγινε έκτοτε ένα κεντρικό κείμενο για την ιστορία της τέχνης, τη λογοτεχνία και την πολιτιστική κριτική, εμπνέοντας μελετητές όπως ο Michel Foucault, η Susan Sontag. και ο Roland Barthes.

The 4 Paintings by Stefan Prince

Το Story of the Eye αφηγείται τις σεξουαλικά φορτισμένες περιπέτειες τριών εφήβων που απασχολούνται με πρόστυχες πράξεις και εμμονική συμπεριφορά. Κατά καιρούς χρησιμοποιούνται μαλακά βραστά αυγά, γάλα, όρχεις ταύρου και μια μπάλα των ματιών κατά τη διάρκεια των σεξουαλικών παιχνιδιών τους και όταν αυτά τα παιχνίδια γίνονται κακόμοιρα, τέτοια στοιχεία αναμειγνύονται με κεραυνούς, βροχή, τσουράκια, πυροβολισμούς όπλου και αίμα, αποκτούν ένα φανταστικό αποτέλεσμα. σε ένα σουρεαλιστικό όργιο τρενάκι του σεξ και του θανάτου.

The 4 Paintings by Stefan Prince

Τέτοια είναι η ερωτική τρέλα που ενυπάρχει σε αυτό το σύντομο μυθιστόρημα, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Μπατάιγ δεν κατάφερε ποτέ να πλησιάσει στη γραφή του ξανά αυτή την τρελή έκρηξη. Οι περιπέτειες του αφηγητή και των φιλενάδων του, Simone και Marcelle, που περιλαμβάνουν πολλά ερωτικά παιχνίδια που γίνονται όλο και πιο βίαια, οδηγούν τελικά στον απαγχονισμό της Marcelle (αφού την έχουν σώσει από ένα άσυλο). Το υπόλοιπο ζευγάρι συνεργάζεται για περαιτέρω περιπέτειες με έναν Άγγλο Sir Edmund. Έχοντας γλιστρήσει λαθραία στην Ισπανία, γίνονται μάρτυρες του τρακαρίσματος του ματαδόρ Γρανέρο σε μια ταυρομαχία στη Μαδρίτη και στη συνέχεια δολοφονούν έναν νεαρό ιερέα σε μια εκκλησία της Σεβίλλης.

The 4 Paintings by Stefan Prince

Στη συνέχεια εξάγεται το μάτι του ιερέα και τοποθετείται στα γεννητικά όργανα του Simone. Η ιστορία τελειώνει απότομα μετά από αυτό το επεισόδιο με τους πρωταγωνιστές να αποπλέουν από το Γιβραλτάρ με ένα αγορασμένο γιοτ «προς νέες περιπέτειες με ένα πλήρωμα νέγρων».

Αυτή η μικρή σειρά  καμβάδων που υποδηλώνουν ή επισημαίνουν συγκεκριμένα επεισόδια από το Story of the Eye ήταν το αποτέλεσμα αυτής της φιλοδοξίας.

Τόσο εντυπωσιακές είναι οι σκηνές που οδηγούν στις πιο πρόστυχες πράξεις που μπορούν να επινοήσουν οι πρωταγωνιστές σε αυτή τη νουβέλα. Δεν θα μπορούσα παρά να έχω μια φιλοδοξία για αρκετά χρόνια μετά την ανάγνωση του Story of the Eye να επιχειρήσω μια μικρή σειρά ελαιογραφιών που υπερασπίζονται αυτό το εξωφρενικό ερωτικό αριστούργημα από τόσο καιρό πριν.

«Ολόκληρη η ιστορία του ματιού πλέκεται στο μυαλό μου από δύο αρχαίες και στενά συνδεδεμένες εμμονές, τα αυγά και τα μάτια…»   Georges Bataille  

Οι οκτώ λιθογραφίες του André Masson δεν είχαν πιστωθεί στην αρχική δημοσίευση του 1928 από τον René Bonnel (έκδοση 135).

Ο Masson θυμάται:

«Μεταξύ των δύο τελευταίων ειδών υπήρχαν στο Παρίσι ορισμένες πρωτότυπες ιερόδουλες με μοναδική φήμη. Μια από αυτές τις νύχτες του καλοκαιριού φορούσε ένα γούνινο παλτό που το άνοιγε μπροστά στον αείμνηστο περαστικό. (Είναι απαραίτητο να προσθέσω ότι κάτω από το παλτό ήταν ντυμένη μόνο με τη γύμνια της;) Εμφανιζόταν στο Tuileries ή κοντά στη Rue de Rivoli. Κάποτε εκτέθηκε στα μάτια μου κοντά στο άγαλμα της Ιωάννας της Αρκίας που βρίσκεται στη μικρή Place des Pyramides. Ο συνδυασμός μιας τάρτας με το σκούρο φύλο και το προεξέχον στήθος της, σε κοντινή απόσταση από έναν τοξωτό δρόμο (με τον τρόπο του Chirico), στα πόδια ενός ομοιώματος της Υπηρέτριας, και μια ανάμνηση των Πυραμίδων, πρότεινε μια κινηματογραφική ακολουθία έναν κατεξοχήν σουρεαλιστικό χαρακτήρα». – André Masson From Dissonances

«Η Σιμόν ήταν ψηλή και όμορφη. Ήταν συνήθως πολύ φυσική. δεν υπήρχε τίποτα το σπαρακτικό στα μάτια ή στη φωνή της. Αλλά σε αισθησιακό επίπεδο, λαχταρούσε τόσο ωμά κάθε αναταραχή που η πιο αμυδρή έκκληση από τις αισθήσεις της έριξε μια ματιά που υποδηλώνει άμεσα όλα τα πράγματα που συνδέονται με τη βαθιά σεξουαλικότητα, όπως αίμα, ασφυξία, ξαφνικός τρόμος, έγκλημα. πράγματα που καταστρέφουν επ' αόριστον την ανθρώπινη ευδαιμονία και ειλικρίνεια».

―  Georges Bataille,  Story of the Eye

Η «επεξεργασμένη και εξαίσια» δερματόδετη έκδοση του 1944 (αναθεωρημένη από τον Bataille) περιελάμβανε έξι χαρακτικά και χαρακτικά του Hans Bellmer για τα οποία ο Bellmer έκανε διάφορες φωτογραφικές μελέτες.

Σχέδιο για την ιστορία του ματιού (μελάνη σε χαρτί) του Στέφαν Πρινς

Χαρακτική του Hans Bellmer

«Death of the Priest» (μελάνη σε χαρτί από τον Stefan Prince)