Αποσπάσματα από την ανέκδοτη τριλογία : Τα Ερωτικά Ημερολόγια της D
Στο σπίτι ανοίγω καλά τα ποδαράκια μου και αυνανίζομαι. Η κλειτορίδα μου είναι διογκωμένη, καίει. Αυνανίζομαι πάντα με τον ίδιο τρόπο. Με το αριστερό μου χέρι ανοίγω καλά τις πτυχές μου, αποκαλύπτω τον ροζ πυρήνα μου. Με τον δείκτη του δεξιού μου χεριού τρίβομαι με μανία. Η τρέλα της σάρκας. Μέσα μου ταξιδεύω πάλι στο δωμάτιο εκείνο, των ονείρων μου.
Έχει υπάρξει, αλλά για λίγο. Είναι δικό μου τώρα. Είμαι δεμένη με αλυσίδες από το ταβάνι, κρεμασμένη εκεί γυμνή. Ένας Γερμανός αξιωματικός με στολή και πηλίκιο με δέρνει με έναν μεταλλικό χάρακα. Από τα χείλη του αιδοίου μου κρέμεται ένα βαρίδιο. Πρέπει να φροντίσω ώστε να μην κουνιέμαι, για να μην αιωρείται το βαρίδιο. Δεν είμαστε μόνοι μας εκεί. Μας παρακολουθούν κάποιες θαμπές φιγούρες, που βλέπω με την άκρη των ματιών μου. Δεν ξέρω ποιοι είναι αλλά δεν με νοιάζει.
«Μην κουνιέσαι καθόλου τώρα», μου λέει ο αξιωματικός. «Θα δεχτείς δέκα χτυπήματα και θα τελειώσει».
Ο χάρακας σκίζει τον αέρα και προσγειώνεται άκαμπτος και σκληρός και κρύος στην τρυφερότητα του κορμιού μου. Δεν κουνιέμαι καθόλου. Απορροφώ όλο τον πόνο, μέσα μου, χωρίς καμία εξωτερική αντίδραση. Αυτή είναι η ζωή μου. Δέχομαι να πονώ, μέσα στο σκοτεινό δωμάτιο, ακίνητη, χωρίς παράπονα.
Teach us to care and not to care.
Teach us to sit still...
Ο οργασμός έρχεται υπόκωφος, με γοργά βήματα, αναλύεται σε σπασμούς. Η κοιλιά μου τρέμει.
Πηγή: iefimerida.
0 Μας δωσαν το χρονο τους :
Speak up your mind
Tell us what you're thinking... !