Τι ειναι η δαγκεροτυπία

Γαλλικά:daguerréotype  ήταν η πρώτη δημόσια διαθέσιμη φωτογραφική διαδικασία, που χρησιμοποιήθηκε ευρέως κατά τις δεκαετίες του 1840 και του 1850. Το "Daguerreotype" αναφέρεται επίσης σε μια εικόνα που δημιουργήθηκε μέσω αυτής της διαδικασίας.

Εφευρέθηκε από τον Louis Daguerre και εισήχθη παγκοσμίως το 1839,  αντικαταστάθηκε σχεδόν πλήρως από το 1856 με νέες, λιγότερο δαπανηρές διαδικασίες, όπως το ambrotype  που παράγουν πιο εύκολα ορατές εικόνες. Υπάρχει μια αναβίωση της δαγκεροτυπίας από τα τέλη του 20ου αιώνα από έναν μικρό αριθμό φωτογράφων που ενδιαφέρονται να κάνουν καλλιτεχνική χρήση των πρώιμων φωτογραφικών διαδικασιών.

Η πρώτη επικυρωμένη εικόνα του Αβραάμ Λίνκολν , ειναι μια δαγκεροτυπία του ως μέλος του Κογκρέσου των ΗΠΑ - εκλεγμένο το 1846, που αποδίδεται στον Nicholas H. Shepard

Για να φτιάξει την εικόνα, ένας δαγκεροτυπιστής γυάλισε ένα φύλλο επάργυρου χαλκού σε ένα φινίρισμα καθρέφτη. Το επεξεργάστηκε με αναθυμιάσεις που έκαναν την επιφάνειά του φωτοευαίσθητη. το εκθέτει σε κάμερα για όσο διάστημα κρίνει απαραίτητο, το οποίο θα μπορούσε να είναι μόλις λίγα δευτερόλεπτα για θέματα με έντονα ηλιοφάνεια ή πολύ περισσότερο με λιγότερο έντονο φωτισμό. Ετσι έκανε ορατή την προκύπτουσα λανθάνουσα εικόνα πάνω του, ατμίζοντάς την με ατμό υδραργύρου .Αφαίρεσε την ευαισθησία του στο φως με υγρή χημική επεξεργασία. Το ξέπλυνε και το στέγνωσε. και στη συνέχεια σφράγισε το εύκολα αλλοιωμένο αποτέλεσμα πίσω από το γυαλί σε ένα προστατευτικό περίβλημα.

Η εικόνα βρίσκεται σε μια ασημένια επιφάνεια που μοιάζει με καθρέφτη και θα εμφανίζεται είτε θετική είτε αρνητική , ανάλογα με τη γωνία με την οποία βλέπετε, πώς φωτίζεται και εάν ένα ανοιχτό ή σκούρο φόντο αντανακλάται στο μέταλλο. Οι πιο σκοτεινές περιοχές της εικόνας είναι απλώς γυμνό ασήμι. Οι ελαφρύτερες περιοχές έχουν μικροσκοπικά λεπτή υφή σκέδασης φωτός. Η επιφάνεια είναι πολύ λεπτή, και ακόμη και το πιο ελαφρύ σκούπισμα μπορεί να την γδάρει μόνιμα. Κάποια αμαύρωση γύρω από τις άκρες είναι φυσιολογική.

Αρκετοί τύποι φωτογραφιών αντίκες, πιο συχνά αμβρότυπες και λευκοτυπίες , αλλά μερικές φορές ακόμη και παλιές εκτυπώσεις σε χαρτί, συνήθως προσδιορίζονται εσφαλμένα ως δαγκεροτυπίες, ειδικά εάν είναι στις μικρές, διακοσμημένες θήκες στις οποίες συνήθως φιλοξενούνταν δαγκεροτυπίες που κατασκευάζονταν στις ΗΠΑ και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το όνομα "daguerreotype" αναφέρεται σωστά μόνο σε έναν πολύ συγκεκριμένο τύπο εικόνας και μέσο, ​​το προϊόν μιας διαδικασίας που χρησιμοποιήθηκε ευρέως μόνο από τις αρχές της δεκαετίας του 1840 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1850.