Το γυναικείο σώµα ως παράσταση και ως κείµενο στην τέχνη και στη διαφήµιση.
Μέρος Β΄ Εύα Κατσαΐτη
Αφηγήσεις για τη µετατόπιση µε φωτογραφίες
Mari Mahr,
Ουγγαρέζα που ζει στην αρχή εξόριστη και τώρα πλέον από επιλογή στο Λονδίνο.
Εν κατακλείδι, ο στόχος µου ήταν να σκεφτούµε τους τρόπους µε τους οποίους
το σώµα επανέρχεται ξανά και ξανά στην προβληµατική του φύλου.
Παρουσίασα τους συγκεκριµένους καλλιτέχνες γιατί ο καθένας και η καθεµία
έχει χρησιµοποιήσει το σώµα µε ανατρεπτικό τρόπο.
Το σώµα δεν καθορίζει, δεν αποκλείει, δεν παγιδεύει το ίδιο µέσα στους
κοινωνικούς ρόλους που οι άνδρες και οι γυναίκες αναλαµβάνουν ή είναι
προγραµµατισµένοι να υποδυθούν.
Παρόλα αυτά αν µπορέσουµε να αντιληφθούµε το σώµα ως φορέα γλώσσας,
και δοµικά να αναδιαρθρώσουµε το τι και πως αυτή η γλώσσα σηµαίνει και
σηµατοδοτεί, τότε φυσική θα είναι πλέον η αναδιαπραγµάτευση των ρόλων άρα και
το κέρδος τεράστιο όχι µόνο για τα δύο φύλα αλλά επίσης για την τέχνη, τις σχέσεις,
την ίδια τη ζωή.
Σχολιάστε με όποιο όνομα θέλετε: ανώνυμα, με ψευδώνυμο, με το όνομα του καλύτερου πρωθυπουργού που αυτή τη στιγμή εξατμίζει 💸 τα κονδύλια, με το όνομα της πεθεράς σας σε κατάσταση μόνιμης κρίσης 🧨 ή με κάτι που μόλις σας είπε το μον αμουρ σας💃.
Πετάξτε το σκατουλάκι σας εδώ 💩 — είναι ο μόνος χώρος που δεν θα το διαβάσει αλγόριθμος, ψυχολόγος ή εισαγγελέας (λέμε τώρα).
Μπορεί να απαντήσουμε. Μπορεί να κάνουμε πως απαντήσαμε. Μπορεί να σας αγνοήσουμε με πάθος 😈.
Κι αν τελικά σας γράψουμε εκεί που μας γράφουν διαχρονικά οι σωτήρες της πατρίδας, συγχαρητήρια 🎖️: μόλις κερδίσατε μια τιμητική θέση στο πάνθεον του μπλογκ, ανάμεσα σε θρυλικά μπινελίκια, αποτυχημένες ελπίδες και ιδέες που θα έπρεπε να είχαν μείνει προσχέδια.
🖤Λατρεύουμε τα μπινελίκια — και ιδίως αυτά που τρώγονται.🔥.
Χαβ ε νάις ντέι. (ή ό,τι τέλος πάντων). 💋