Ο Georges Pichard (17 Ιανουαρίου 1920 – 6 Ιουνίου 2003) [1] ήταν Γάλλος καλλιτέχνης κόμικς , γνωστός για πολλά εξώφυλλα περιοδικών, σειριακές δημοσιεύσεις και άλμπουμ, με στερεότυπα εκτεθειμένες ηδονικές γυναίκες.
Γεννήθηκε στο Παρίσι , σπούδασε στην École des Arts Appliques και μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο εργάστηκε ως εικονογράφος στη διαφήμιση πριν δημοσιεύσει την πρώτη του ταινία κινουμένων σχεδίων στο La Semaine de Suzette το 1956, με έναν χαρακτήρα "κορίτσι της διπλανής πόρτας" που ονομαζόταν Μις. Μιμή.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 γνώρισε τον Jacques Lob , με τον οποίο συνεργάστηκε στις παρωδίες υπερήρωων Ténébrax και Submerman . Το Ténébrax δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο γαλλοβελγικό περιοδικό κόμικς Chouchou και συνέχισε τη σειρά του στο ιταλικό περιοδικό Linus . Το 1967, ο Submerman κυκλοφόρησε σε σειρά στο περιοδικό Pilote , αλλά μετά από λίγα χρόνια ο Pichard εγκατέλειψε εντελώς το είδος κόμικς που ήταν φιλικό προς την οικογένεια.
Έχοντας συνεργαστεί με τον Danie Dubos στο πιο τολμηρό Lolly-strip που κυκλοφόρησε σε σειρά στο Le Rire το 1966, ο Pichard και ο Lob άρχισαν να εργάζονται στο ερωτικό είδος των κόμικς καθώς η Blanche Épiphanie ξεκίνησε τη δημοσίευση σειρών στο V Magazine το 1967.Υπήρξε σημαντική . αντίδραση του κοινού καθώς αυτός ο χαρακτήρας έδρασε έξω από τα ηθικά όρια της εποχής, και κάποια στιγμή μιμήθηκε την Τζέιν Φόντα πηγαίνοντας στο Βιετνάμ . Αυτή η περίοδος είδε τον Pichard να αναπτύσσει το στυλ του να διαμορφώνει τις γυναίκες ηρωίδες του σε ψηλές, προικισμένες γυναίκες με υπερβολικό μακιγιάζ με eyeliner για να δημιουργήσει μια γοτθική εμφάνιση.
Ο Pichard συνέχισε να πιέζει τα ηθικά όρια όταν συνεργάστηκε με τον Georges Wolinski για να δημιουργήσει μια ακόμα πιο αμφιλεγόμενη σειρά με έναν ομώνυμο χαρακτήρα, την Paulette , η οποία άρχισε να δημοσιεύεται σε σειρές στο Charlie Mensuel το 1970. Αυτή η εξέλιξη έγινε στόχος δεξιών πολιτικών εκείνης της περιόδου, ο Jean Royer και ο Michel Debré . Συνεχίζοντας σε αυτό το είδος, ο Pichard επανενώθηκε με την Danie Dubos για να παράγει την Caroline Choléra που κυκλοφόρησε στο L'Écho des savanes το 1975. Μετά τη δημοσίευση το 1977 του Marie-Gabrielle de Saint-Eutrope , ένα έργο σχεδόν εξ ολοκλήρου αφιερωμένο στο σαδισμό, η σαφής φύση του έργου του Pichard οδήγησε σε απαγόρευση από βιβλιοπωλεία και περίπτερα.
Λιγότερο ελεγμένες για την ερωτική του έμφαση είναι οι συνεργασίες που έκανε ο Pichard με τον συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Jean-Pierre Andrevon , τους La Reserve και Édouard από το 1974 και Ceux–là από το 1977, που δημοσιεύτηκαν στο Charlie Mensuel .
Προς το τέλος της ζωής του, ο Pichard διασκεύασε κλασικές ερωτικές ιστορίες όπως Les Exploits d'un jeune Don Juan του Guillaume Apollinaire , The Kama-Sutra του Vatsyayana , Trois filles de leur mère του Pierre Louÿs , La Religieuse του Denis Diderot και του Germinal . Émile Zola .
0 Μας δωσαν το χρονο τους :
Speak up your mind
Tell us what you're thinking... !