Η Μια ηταν παντοτε διαχυτικη
κι ο Ενας ηταν παντοτε διστακτικος
Η Μια δεν εκανε ποτε δευτερες σκεψεις
κι ο Ενας ανελυε τα παντα με σχολαστικοτητα
Η Μια ζουσε παντα τη στιγμη , το τωρα
κι ο Ενας εριχνε παντα κλεφτες ματιες στο μελλον
Η Μια ηταν γαληνια λιμνη
κι ο Ενας ηταν χειμαρρος
Η Μια ηταν το ενστικτο
κι ο Ενας ηταν η λογικη
Η Μια ηταν βιβλιο ορθανοιχτο
κι ο Ενας ηταν σωστο αινιγμα
Η Μια δεν εκανε στιγμη χωρις τον Ενα
κι ο Ενας δεν εκανε στιγμη χωρις τη Μια
(Χόρχε Μπουκάι) με λιγο δαχτυλο πανω στο ΑΥΤΟΣ ΚΙ ΑΥΤΗ
Σχολιάστε με όποιο όνομα θέλετε: ανώνυμα, με ψευδώνυμο, με το όνομα του καλύτερου πρωθυπουργού που αυτή τη στιγμή εξατμίζει 💸 τα κονδύλια, με το όνομα της πεθεράς σας σε κατάσταση μόνιμης κρίσης 🧨 ή με κάτι που μόλις σας είπε το μον αμουρ σας💃.
Πετάξτε το σκατουλάκι σας εδώ 💩 — είναι ο μόνος χώρος που δεν θα το διαβάσει αλγόριθμος, ψυχολόγος ή εισαγγελέας (λέμε τώρα).
Μπορεί να απαντήσουμε. Μπορεί να κάνουμε πως απαντήσαμε. Μπορεί να σας αγνοήσουμε με πάθος 😈.
Κι αν τελικά σας γράψουμε εκεί που μας γράφουν διαχρονικά οι σωτήρες της πατρίδας, συγχαρητήρια 🎖️: μόλις κερδίσατε μια τιμητική θέση στο πάνθεον του μπλογκ, ανάμεσα σε θρυλικά μπινελίκια, αποτυχημένες ελπίδες και ιδέες που θα έπρεπε να είχαν μείνει προσχέδια.
🖤Λατρεύουμε τα μπινελίκια — και ιδίως αυτά που τρώγονται.🔥.
Χαβ ε νάις ντέι. (ή ό,τι τέλος πάντων). 💋