Ξαφνικα βρισκομαι στο μπαλκονι μου λιγο πριν σκονταψω απο τον υπνο μου πανω στα καγκελα και τουμπαρω στο κενο.Μαζευομαι και παραπατοντας ψαχνω να ανοιξω τη μπαλκονοπορτα η οποια δια μαγειας εχει εξαφανιστει.Εχω πειστει οτι ειναι ονειρο αλλα παρολα αυτα η ζωντανια του με κανει να ανοιξω τη βρυση της κουζινας για να εχω την αισθηση της αφης .Ετσι κι εγινε κι λεω ειναι πραγματικοτητα.Ακουω θορυβο απο την εξωπορτα και διαπιστωνω οτι ειναι ανοιχτη ενω ειμαι σιγουρος πως τη κλειδωσα.Κατουριεμαι και ακουω το ασανσερ να παιρνει μπροστα και να κατεβαινει.Ξυπνησα
Σχολιάστε με όποιο όνομα θέλετε: ανώνυμα, με ψευδώνυμο, με το όνομα του καλύτερου πρωθυπουργού που αυτή τη στιγμή εξατμίζει 💸 τα κονδύλια, με το όνομα της πεθεράς σας σε κατάσταση μόνιμης κρίσης 🧨 ή με κάτι που μόλις σας είπε το μον αμουρ σας💃.
Πετάξτε το σκατουλάκι σας εδώ 💩 — είναι ο μόνος χώρος που δεν θα το διαβάσει αλγόριθμος, ψυχολόγος ή εισαγγελέας (λέμε τώρα).
Μπορεί να απαντήσουμε. Μπορεί να κάνουμε πως απαντήσαμε. Μπορεί να σας αγνοήσουμε με πάθος 😈.
Κι αν τελικά σας γράψουμε εκεί που μας γράφουν διαχρονικά οι σωτήρες της πατρίδας, συγχαρητήρια 🎖️: μόλις κερδίσατε μια τιμητική θέση στο πάνθεον του μπλογκ, ανάμεσα σε θρυλικά μπινελίκια, αποτυχημένες ελπίδες και ιδέες που θα έπρεπε να είχαν μείνει προσχέδια.
🖤Λατρεύουμε τα μπινελίκια — και ιδίως αυτά που τρώγονται.🔥.
Χαβ ε νάις ντέι. (ή ό,τι τέλος πάντων). 💋