Κι αν μενω ακινητος εδω
ειναι ο χρονος που θελει να γινει πρωταγωνιστης στη ζωη μου
παραδομενος στις σκεψεις
απ το κενο της ψυχης μου
Κι αν το κορμι μου μυριζει ελλειψη
ειναι που εχω αναγκη
να ζησω την αρρωστια και ας μην εχω αρρωστησει
αναπολωντας γνωριμα μονοπατια
Κι αν εχω αναγκη μια αγκαλια
ειναι ο φοβος της μοναξιας
που με αναστατωνει
ξεροντας οτι εχει ευαλωτο αντιπαλο
Κι αν η μουσικη ειναι το αλατι στις πληγες μου
ειναι που ανακαλυπτει χαραμαδες
να περασει το σισιτιο της προσμονης
για να δωσει τροφη στο ανεκπληρωτο
Κι αν ποναω
μειδιαζει ο εγωισμος
που δεν θελει να παραδεχτει οτι ειναι δευτερος
πισω απο τη ζωη μου
Κι αν λειπει κατι
ειναι η χαρα να χορταινουν τα αυτια μου
απο την αγαπη της παρεας
κι οχι απο οσα δεν βγηκανε
Παροπλισμενο θα με βρει ο χειμωνας
αντιμετωπο με εικονες ενθουσιασμου
να σιγοκαιγονται
στο καζανι της ματαιοδοξιας
mpen
0 Μας δωσαν το χρονο τους :
Speak up your mind
Tell us what you're thinking... !