Παρατηρωντας τα χρονια να τρεχουν
καταλαβαινεις ποσο βασανιστικα περνουν οι μερες
Σαν τη σκεψη που ερχεται
διχως να ρωτησει το βημα
και το ταλαντευει μπρος πισω
απογοητευοντας την ορμη του.
Τα χρονια θαναι
κι οι νοσταλγιες στιγμιαια
μας κανουν να ξεκουραζομαστε
απο τις υποχρεωσεις της ηλικιας μας
Τα βραδια που σβηναν τις ορεξεις μας
δεν ειναι πια συνειδητα
κι οι λεξεις κι οι επιθυμιες μας
γιναν της ψυχης μας τα αποβλητα.
Ομως υπηρξαμε μαζι
κι ενας καημος που ξερουμε
γιατι ειμαστε μαζι
και δεν πιστευουμε
Κι ανηκουν οι συμβιβασμοι
μεσα στα λουλουδια της ζωης
γιατι ειναι ομορφο
να θες να ξερεις
μεχρι που μπορεις να φτασεις
Ειναι ψεμα να νομιζεις
οτι εισαι πιο δυνατος
οταν εχεις αφεθει
σε αυτα που νομιζεις
οτι δεν μπορεις να καταφερεις
Κι αν τελικα θες να λες
οτι δεν αξιζεις τιποτα
τοτε αρχισε να μυριζεις το τελος
γιατι ο δρομος σε θελει ορθιο
και εσυ εχεις παραδοθει
mpen2018
0 Μας δωσαν το χρονο τους :
Speak up your mind
Tell us what you're thinking... !