Υπάρχουν εκείνοι που στα γράμματά τους
δεν έχω ακόμα απαντήσει
κι εκείνοι που δεν περιμένουν από μένα
καμιά λύση.
Υπάρχουνε κι άλλοι,
που σαν τις αράχνες
παραμονεύουνε στα σκοτεινά
πότε το εντομάκι της χαράς μου θα φανεί
για να το θανατώσουν
κι εκείνοι που επίτηδες αργοπορούν
να ‘ρθουν κοντά μου
για να με αποκαρδιώσουν.
Ανάμεσά τους πρέπει, Θέ μου, για να ζήσω
στου ξυραφιού την κόψη τους
το μίσος
με την αγάπη να ισορροπήσω.
Μ’ εγκαρδιώνει η ελπίδα μου
να το τολμήσω
κι εγώ,
όσο κι αν φαίνεται τρελό
όσο κι αν είμαι τρομαγμένη προσπαθώ
δε θέλω να παραδοθώ
δίχως να πολεμήσω.
"Τα Ποιήματα" Β’ – Λένα Παππά
Σχολιάστε με όποιο όνομα θέλετε: ανώνυμα, με ψευδώνυμο, με το όνομα του καλύτερου πρωθυπουργού που αυτή τη στιγμή εξατμίζει 💸 τα κονδύλια, με το όνομα της πεθεράς σας σε κατάσταση μόνιμης κρίσης 🧨 ή με κάτι που μόλις σας είπε το μον αμουρ σας💃.
Πετάξτε το σκατουλάκι σας εδώ 💩 — είναι ο μόνος χώρος που δεν θα το διαβάσει αλγόριθμος, ψυχολόγος ή εισαγγελέας (λέμε τώρα).
Μπορεί να απαντήσουμε. Μπορεί να κάνουμε πως απαντήσαμε. Μπορεί να σας αγνοήσουμε με πάθος 😈.
Κι αν τελικά σας γράψουμε εκεί που μας γράφουν διαχρονικά οι σωτήρες της πατρίδας, συγχαρητήρια 🎖️: μόλις κερδίσατε μια τιμητική θέση στο πάνθεον του μπλογκ, ανάμεσα σε θρυλικά μπινελίκια, αποτυχημένες ελπίδες και ιδέες που θα έπρεπε να είχαν μείνει προσχέδια.
🖤Λατρεύουμε τα μπινελίκια — και ιδίως αυτά που τρώγονται.🔥.
Χαβ ε νάις ντέι. (ή ό,τι τέλος πάντων). 💋