- ΛΙΝΑ - ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ

 

 Λίνα, Λίνα, μην λυπάσαι
 Λίνα, Λίνα, μη φοβάσαι
Λίνα, Λίνα, πως κοιμάσαι μόνη σου, πανάθεμά σε;
Φεύγει κι έρχεται ο καλός σου, πως να βρεις τον εαυτό σου;
Δεν αξίζει τόσο όσο, η ζωή κι ο θάνατός σου.
Πες μου ένα ψέμα, ν’ αποκοιμηθώ. Μοναχά για σένα, κάνω το χαζό.
Λίνα, Λίνα, καρδερίνα, θα σε δω τον άλλο μήνα, μ’ έχεις κλείσει στην κουζίνα κι έγινες και μπαλαρίνα.
 Λίνα, Λίνα, ζούμε χώρια, δούλεψα και στα βαπόρια
 Λίνα, Λίνα, τέτοια ζόρια, να `χαν τ’ άλλα σου τ’ αγόρια.
Πια δεν έχω χρόνο, να σου εξηγώ. Δύσκολα τελειώνω, μ’ ό,τι αγαπώ.
Λίνα, Λίνα, σαν σε είδα, ένιωσα σαν ναυαρχίδα κι έσκασες σαν καταιγίδα, στην χλωρίδα και πανίδα. Τώρα λες πως σου ανήκα, μα δεν πλήρωνα το ΙΚΑ, θα `ταν μεγαλομανία, αν με γράφαν στα ταμεία. Πες μου ένα ψέμα, ν’ αποκοιμηθώ. Μοναχά για σένα, κάνω τον χαζό.
 Λίνα, Λίνα, κι αν σε χάνω, δε θα σε ξαναπικράνω, σαν το σκύλο με τη γάτα, η αγάπη μας στη στράτα.
 Λίνα, Λίνα, παίρνω φόρα κι όλα τ’ άπλυτα στη φόρα, έχεις ομορφιά φιδίσια, τι γυρεύεις στα Πατήσια;