ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΡΑΠΟΥΛΑΣ

Η μεγάλη ιστορία της τράπουλας...

Οι τράπουλες ανακαλύφθηκαν στην 
Κίνα κατά τη διάρκεια 
της δυναστείας Τανγ 
γύρω στο 618 μ.Χ., 
καθώς εκεί είχε 
επινοηθεί αρχικά 
το χαρτί.


Στην Ευρώπη, και ειδικότερα στην Ισπανία, εισήχθησαν από τη Οθωμανική αυτοκρατορία ή την Αίγυπτο γύρω στο 1380.

Οι μοντέρνες τράπουλες έχουν τις ρίζες τους στη Γαλλία εκτοπίζοντας τα επηρεασμένα από τους Άραβες σχέδια. 

Για πρώτη φορά το 1480 εμφανίζονται στα γαλλικά τραπουλόχαρτα τα σύμβολα Κούπες, Σπαθιά, Μπαστούνια και Καρό και αντιπροσωπεύουν τάξεις ανδρών:
* Οι κούπες συμβολίζουν τον κλήρο, την ιεροσύνη.
* Τα σπαθιά τους άρχοντες και τους ευγενείς.
* Τα μπαστούνια την αγροτική τάξη και
* Τα καρό την πλούσια εμπορική τάξη.

Στην Ιταλία κατασκευάζονται τραπουλόχαρτα γι αυτό και η λέξη τράπουλα προέρχεται από την ιταλική λέξη trappola που σημαίνει δόλος, παγίδα. 

Αρχικά, οι φιγούρες ανήκουν στα γνωστά «ταρό», που χρησιμοποιούνται κυρίως για την πρόβλεψη του μέλλοντος και διαφέρουν από τα παιγνιόχαρτα που εισήχθησαν από την Ανατολή.

Όλα τα χαρτιά είναι ζωγραφισμένα στο χέρι και γι αυτό κοστίζουν πολύ ακριβά, όμως γρήγορα γίνονται προσιτά χάρη στην εφεύρεση της ξυλογραφίας. Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες χρησιμοποιούν για τη νέα «μανία» όρους που έλκουν την καταγωγή τους από το λατινικό charta, δηλαδή χαρτί. 



Οι πρώτες ιταλικές τράπουλες των ταρό αριθμούσαν 56 φύλλα, αλλά σιγά – σιγά καθιερώθηκε στη Γαλλία το 1600 η σύγχρονη τράπουλα των 52 φύλλων. Οι φιγούρες της παριστάνουν αντιπροσωπευτικές ενδυμασίες της εποχής.

Αυτό που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό, είναι οι συμβολισμοί της τράπουλας. Έτσι, σε μια τράπουλα υπάρχουν:
* 52 φύλλα, όσες και οι εβδομάδες του χρόνου.
* 4 κατηγορίες (κούπες, μπαστούνια, σπαθιά και καρό) όσες και οι εβδομάδες του μήνα.
* 13 φύλλα από κάθε κατηγορίας, όσες και οι εβδομάδες μιας εποχής.
* 12 φιγούρες, όσοι και οι μήνες του χρόνου.

Σύμφωνα με τη Γαλλική παράδοση, οι φιγούρες αντιπροσωπεύσουν μεγάλες ιστορικές ή μυθικές προσωπικότητες όπως π.χ. ο Ρήγας σπαθί τον Δαβίδ, ο Ρήγας Καρό τον Ιούλιο Καίσαρα, ο Ρήγας Μπαστούνι τον Μεγάλο Αλέξανδρο, η Ντάμα Σπαθί την Αθηνά κλπ. 

Ο Άσσος Μπαστούνι καλείται και «φύλλο θανάτου», διότι στην Αγγλία το 1562 ψηφίστηκε με νόμο η θανατική ποινή για όποιον πλαστογραφούσε το συγκεκριμένο «ισχυρό» τραπουλόχαρτο.

Οι φιγούρες ήταν ολόσωμες απεικονίσεις βασιλιάδων ή σημαντικών προσώπων και η τράπουλα με τις αναστρέψιμες φιγούρες και τα σύμβολα τοποθετημένα στις 4 γωνίες των φύλλων εξαπλώθηκε στην Ευρώπη μετά το 1850.


Οι Αμερικανοί άρχισαν να κατασκευάζουν τα δικά τους χαρτιά πολύ αργότερα (γύρω στο 1800) και μάλιστα πρόσθεσαν τα 2 φύλλα του «μπαλαντέρ». 


Επίσης, πλαστικοποίησαν τα χαρτιά και στρογγυλοποίησαν τις γωνίες για μεγαλύτερη αντοχή στη φθορά και καλύτερη αίσθηση στην αφή.

Επειδή η τράπουλα είναι προσιτή σε όλους και έχει πάντα τα ίδια σύμβολα, χρησιμοποιείται σε πολυάριθμα παιχνίδια, στην ταχυδακτυλουργία, αλλά και από κάποιους για ..την πρόβλεψη του μέλλοντος!