Μπήκε και ο αγράμματος
Σε τουτο δω το νήμα
Μήπως διαβάσει ποιήμα
Μα ξαφνικά αντίρκυσε
Την ποιήση μεγάλη
Ωδή του κώλου λέγεται
Και δεν υπάρχει άλλη
Τα μάτια του σταμάτησαν
Στην τέχνη της αρκούδας
Που είναι τόσο ταπεινός
Και λάτρης όπως ο Βούδας
Διάβασε όμως ύστερα
Του γέρου την σοφία
Και αμέσως αντιλήφθηκε
Την ιερή λατρεία
Εξίσου αξιόλογοι
Του Καπετάνιου οι στίχοι
Μεσα από την εμπειρία του
Στης θάλασσας τα μήκη
Φτάνει πολύ σας κούρασα
Με τούτη τη φλυαρία
Ας γράψω λίγο κι εγώ
Για την πρωκτολατρεία
Ο κώλος είναι όαση
Ο κώλος είναι ποιήμα
Ο κώλος θα με ακολουθεί
Μέχρι να μπω στο μνήμα
0 Μας δωσαν το χρονο τους :
Speak up your mind
Tell us what you're thinking... !