Jack O' The Clock: "The Warm, Dark Circus" (2023)
Με την ευκαιρία του πανέμορφου καινούργιου τους "Portraits" (το παρουσίασε σήμερα, όπως άλλωστε και τούτο εδώ παλιότερα ο φίλος και συνοδοιπόρος Francesco Zappatustra), έκατσα να ξανακούσω το προηγούμενο τους και... έλιωσα. Ένα αριστούργημα, από τον υπέροχο ρινόκερω του Albrecht Durer που κοσμεί το εξώφυλλο μέχρι την παρατελευταία νοτίτσα απ' όλα τα υπέροχα που συμβαίνουν μέσα σε τούτο εδώ το μνημείο τέχνης και αισθητικής. Το γιατί είναι τόσο αγνοημένοι μου είναι ακατανόητο και αυτή εδώ η μικρή κι ασήμαντη αναρτησούλα δεν πρόκειται βέβαια ν' αλλάξει τίποτα. Τους θαυμάζω, τους αγαπώ και τους τιμώ, έτσι απλά!
The Ladder Slipped
Division Blues
Dürer's Rhinoceros
This Is Just What It Seems
Snowman On a Ledge
Σχολιάστε με όποιο όνομα θέλετε: ανώνυμα, με ψευδώνυμο, με το όνομα του καλύτερου πρωθυπουργού που αυτή τη στιγμή εξατμίζει 💸 τα κονδύλια, με το όνομα της πεθεράς σας σε κατάσταση μόνιμης κρίσης 🧨 ή με κάτι που μόλις σας είπε το μον αμουρ σας💃.
Πετάξτε το σκατουλάκι σας εδώ 💩 — είναι ο μόνος χώρος που δεν θα το διαβάσει αλγόριθμος, ψυχολόγος ή εισαγγελέας (λέμε τώρα).
Μπορεί να απαντήσουμε. Μπορεί να κάνουμε πως απαντήσαμε. Μπορεί να σας αγνοήσουμε με πάθος 😈.
Κι αν τελικά σας γράψουμε εκεί που μας γράφουν διαχρονικά οι σωτήρες της πατρίδας, συγχαρητήρια 🎖️: μόλις κερδίσατε μια τιμητική θέση στο πάνθεον του μπλογκ, ανάμεσα σε θρυλικά μπινελίκια, αποτυχημένες ελπίδες και ιδέες που θα έπρεπε να είχαν μείνει προσχέδια.
🖤Λατρεύουμε τα μπινελίκια — και ιδίως αυτά που τρώγονται.🔥.
Χαβ ε νάις ντέι. (ή ό,τι τέλος πάντων). 💋