Max Ernst

Ο Μαξ Ερνστ (1891–1976) ήταν πρωτοπόρος Γερμανός ζωγράφος, γλύπτης και ποιητής που συνδέθηκε με τα κινήματα του Νταντά και του σουρεαλισμού. Είναι γνωστός για τις καινοτόμες τεχνικές του και τις ευφάνταστες, συχνά ονειρικές εικόνες που αμφισβητούν τις συμβατικές αντιλήψεις της πραγματικότητας. 

«Η ζωγραφική δεν είναι για μένα ούτε διακοσμητική διασκέδαση, ούτε η πλαστική εφεύρεση της αισθητής πραγματικότητας· πρέπει να είναι κάθε φορά: εφεύρεση, ανακάλυψη, αποκάλυψη». (Μαξ Ερνστ) "Ο Μαξ Ερνστ ήταν ένας προβοκάτορας, ένας συγκλονιστικός και καινοτόμος καλλιτέχνης που εξόρυξε το ασυνείδητό του για ονειρικές εικόνες που χλεύαζαν τις κοινωνικές συμβάσεις. Στρατιώτης στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Ερνστ εμφανίστηκε βαθιά τραυματισμένος και κριτικός του δυτικού πολιτισμού. Αυτά τα φορτισμένα συναισθήματα τροφοδοτήθηκε με το όραμά του για τον σύγχρονο κόσμο ως παράλογο, μια ιδέα που έγινε η βάση του καλλιτεχνικού του οράματος, μαζί με το χιούμορ και το κέφι του στα έργα του

"The Antipope" (1941)

Περιγραφή : Σε αυτόν τον πίνακα, μια μερικώς γυμνή γυναίκα απεικονίζεται δίπλα σε άλλες φιγούρες σε μια σουρεαλιστική, παραισθησιολογική σκηνή. Η σύνθεση είναι πολύπλοκη, με πολλαπλά επίπεδα νοήματος και συμβολισμού. Η αντιπαράθεση της γυμνής φιγούρας με παράξενα και ανησυχητικά στοιχεία αντανακλά το ενδιαφέρον του Ερνστ να εξερευνήσει τα όρια της πραγματικότητας και της φαντασίας.

Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Γαλλία, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ερνστ κατηγοριοποιήθηκε ως "εχθρός εξωγήινος" η κυβέρνηση των ΗΠΑ τοποθέτησε την ίδια ετικέτα όταν ο Ερνστ έφτασε ως πρόσφυγας... Ο Ερνστ αφιέρωσε μεγάλο μέρος του χρόνου του στο παιχνίδι και στη μελέτη Το σκάκι το οποίο σεβάστηκε ως μορφή τέχνης, το έργο του με το ασυνείδητο, ο ευρύς πειραματισμός του τόσο στο θέμα όσο και στην τεχνική εξακολουθούν να ασκούν επιρροή στις συμβάσεις και τις παραδόσεις της τέχνης, διαθέτοντας ενδελεχή γνώση της ευρωπαϊκής ιστορίας της τέχνης .

Αμφισβήτησε την ιερότητα της τέχνης δημιουργώντας μη αναπαραστατικά έργα χωρίς ξεκάθαρες αφηγήσεις, αθλώντας θρησκευτικές εικόνες και διαμορφώνοντας νέα μέσα δημιουργίας έργων τέχνης για να εκφράσουν τη σύγχρονη κατάσταση. Ενδιαφέρομαι βαθιά για την τέχνη των ψυχικά ασθενών ως μέσο πρόσβασης στο αρχέγονο συναίσθημα και την απεριόριστη δημιουργικότητα.

Two Naked Young Chimeras 1927

Εκτός από μια εισαγωγή στην ερασιτεχνική ζωγραφική στο σπίτι, ο Ερνστ δεν έλαβε ποτέ επίσημη εκπαίδευση στην τέχνη: έτσι ήταν υπεύθυνος για τις δικές του καλλιτεχνικές τεχνικές.

1927 The Kiss 

Γεννημένος στο Brühl της Γερμανίας, ο Ernst σπούδασε φιλοσοφία και ιστορία της τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Βόννης, αλλά ήταν σε μεγάλο βαθμό αυτοδίδακτος ως καλλιτέχνης.

Ο Ερνστ έγινε κεντρικό πρόσωπο του κινήματος Νταντά στην Κολωνία μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, χρησιμοποιώντας κολάζ, φωτομοντάζ και άλλες αντισυμβατικές μεθόδους για να δημιουργήσει τέχνη που ήταν σκόπιμα παράλογη και προκλητική.

One Night of Love 1927

Ο Ερνστ μετακόμισε στο Παρίσι τη δεκαετία του 1920 και εντάχθηκε στο σουρεαλιστικό κίνημα, το οποίο προσπάθησε να εξερευνήσει το ασυνείδητο μυαλό και τις ονειρικές καταστάσεις. Το έργο του από αυτήν την περίοδο συχνά παρουσιάζει παράξενες αντιπαραθέσεις και φανταστικές εικόνες.
Ο Ernst ανέπτυξε την τεχνική του frottage (τρίψιμο μολυβιού σε μια επιφάνεια με υφή) για να δημιουργήσει αυτόματα σχέδια και grattage (απόξεση στρωμάτων χρώματος) για να αποκαλύψει φόρμες και εικόνες, συμβάλλοντας στη σουρεαλιστική πρακτική του αγγίγματος στο υποσυνείδητο.

1940 The Robing of the Bride

Αυτός ο πίνακας είναι ένα από τα πιο διάσημα έργα του Ερνστ και παρουσιάζει μια κεντρική γυμνή γυναικεία φιγούρα στολισμένη με κόκκινο μανδύα με περίτεχνη πανοπλία σαν πουλί. Η σκηνή είναι γεμάτη με αινιγματικές και συμβολικές εικόνες, συμπεριλαμβανομένων άλλων φιγούρων και ζώων που προσθέτουν στην ονειρική και σουρεαλιστική ατμόσφαιρα. Η γυμνή φιγούρα αποδίδεται με τρόπο που τονίζει την ευαλωτότητα και τη δύναμή της, χαρακτηριστικό της εξερεύνησης της ανθρώπινης ψυχής από τον Ερνστ.

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ερνστ κατέφυγε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου συνέχισε να παράγει έργα με επιρροή. Μετά τον πόλεμο, επέστρεψε στην Ευρώπη και τελικά εγκαταστάθηκε στη Γαλλία.

Το έργο του Ερνστ είχε βαθύ αντίκτυπο στους μεταγενέστερους καλλιτέχνες, ιδιαίτερα στους τομείς του Σουρεαλισμού, του Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού και της Ποπ Αρτ. Οι καινοτόμες τεχνικές του και η οραματική του φαντασία συνεχίζουν να φημίζονται.

Το έργο του Μαξ Ερνστ παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος της τέχνης του 20ου αιώνα, γνωστός για τις τολμηρές προκλήσεις του στους καλλιτεχνικούς κανόνες και την εξερεύνηση του ασυνείδητου νου.

Celebes (1921)

«Οι Βάρβαροι» (1937)

Αυτός ο πίνακας παρουσιάζει δύο μνημειώδεις, γυμνές, ανθρωποειδείς φιγούρες, που φαίνονται σχεδόν σαν γλυπτά ή αρχαίες θεότητες. Οι φιγούρες είναι κλειδωμένες σε μια δραματική, διφορούμενη αλληλεπίδραση μέσα σε ένα άγονο τοπίο. Το έργο είναι εμβληματικό της γοητείας του Ερνστ με τις πρωταρχικές δυνάμεις και την ένταση μεταξύ πολιτισμού και βαρβαρότητας.

Scene of Harsh Eroticism 1927

"Woman, Old Man, and Flower" (1923-24)

Aυτό το έργο παρουσιάζει μια παραμορφωμένη, αφηρημένη αναπαράσταση μιας γυναικείας φιγούρας, η οποία μπορεί να ερμηνευτεί ως εν μέρει γυμνή. Οι φιγούρες στον πίνακα είναι κατακερματισμένες και σουρεαλιστικές, απεικονίζοντας τον πρώιμο πειραματισμό του Ερνστ με τη φόρμα και το ενδιαφέρον του για τις ψυχολογικές διαστάσεις των θεμάτων του.

Το σύνολο της δουλειάς του Max Ernst περιλαμβάνει πολλά κομμάτια που απεικονίζουν γυμνές φιγούρες, συχνά σε σουρεαλιστικά και ονειρικά πλαίσια. Αυτοί οι πίνακες είναι χαρακτηριστικά του μοναδικού του στυλ, συνδυάζοντας στοιχεία φαντασίας, μυθολογίας και υποσυνείδητου. 

Τα γυμνά του Μαξ Ερνστ είναι σπάνια απλές απεικονίσεις. Αντίθετα, συχνά χρησιμεύουν ως οχήματα για την εξερεύνηση βαθύτερων ψυχολογικών, μυθολογικών και σουρεαλιστικών θεμάτων. Η χρήση του γυμνού που κάνει είναι στενά συνδεδεμένη με τον σουρεαλιστικό στόχο της εμβάθυνσης στο υποσυνείδητο και την πρόκληση των κοινωνικών κανόνων και αντιλήψεων.

"Napoleon in the Wilderness" (1941)
Αυτό το έργο παρουσιάζει μια γυμνή γυναικεία φιγούρα καθισμένη σε ένα έρημο, απόκοσμο τοπίο. Η φιγούρα συχνά ερμηνεύεται ως αναπαράσταση του ασυνείδητου ή ως μυθολογική ύπαρξη. Το σουρεαλιστικό περιβάλλον, σε συνδυασμό με τη πόζα και την έκφραση της φιγούρας, δημιουργούν μια αίσθηση μελαγχολίας και μυστηρίου.