Everett Raymond Kinstler

Όλα έχουν να κάνουν με τη σύνδεση με το παρελθόν», λέει ο Everett Raymond Kinstler (γενν. 1926), μια πεποίθηση που ισχυρίζεται σταθερά καθώς μιλά για τη ζωή του ως καλλιτέχνη και την εβδομήντα χρόνια καριέρα του.

Ένας ντόπιος Νεοϋορκέζος, τα καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα του Κίνστλερ υποστηρίχθηκαν νωρίς στη ζωή του από τους γονείς του—ιδίως τον πατέρα του, ο οποίος του υπενθύμισε ότι είναι δώρο να μπορείς να εργάζεσαι και να κάνεις κάτι που αγαπά κανείς για να ζήσει. Από τη ζωή του ως αγόρι στις δεκαετίες του 1930 και του '40, ο καλλιτέχνης έχει όμορφες αναμνήσεις. «Μεγαλώνοντας στη Νέα Υόρκη, πήγα στο συνηθισμένο δημόσιο σχολείο της πόλης, έπαιζα μπέιζμπολ και έκανα όλα τα πράγματα που κάνουν τα περισσότερα παιδιά, αλλά πάνω από όλα ζωγράφιζα».

 Ανέπτυξε μια πρώιμη εκτίμηση για την εικονογράφηση κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου με επιρροή, και έγινε φανατικός θαυμαστής των περιοδικών που ήταν γεμάτες με κορυφαίες εικονογραφήσεις. Ταλέντα όπως ο Mead Schaeffer  και ο John Atherton  ήταν τακτικοί καλλιτέχνες του εξωφύλλου εκείνη την εποχή, και το πιο σημαντικό είναι η αναγνώριση του Norman Rockwell  και του JC Leyendecker  ως τιτάνων στον τομέα της εικονογράφησης. Ο Κίνστλερ έγινε επίσης μανιώδης θεατής του κινηματογράφου, κάτι που πυροδότησε ένα μακροχρόνιο ενδιαφέρον για την οπτική αφήγηση και τις φιγούρες που κατοικούσαν στην ασημένια οθόνη.

Οι συνδέσεις είναι η ουσία  για τον Kinstler, είτε μιλάει για την πρώιμη καριέρα του ως καλλιτέχνης κόμικς και pulp καλλιτέχνη, την έμπνευση που άντλησε από τον John Singer Sargent ή τις στενές φιλίες του με τον επιδραστικό εικονογράφο James Montgomery Flagg  και τον γνωστό ζωγράφο Sidney Dickenson . Αυτό παρέμεινε έτσι στα τελευταία του χρόνια, ενώ εργαζόταν ως καλλιτέχνης πορτραίτου με μεγάλη ζήτηση, οι συνθέσεις του οποίου έχουν συλλεχθεί από αναγνωρισμένα ιδρύματα σε εθνικό επίπεδο, από την Εθνική Πινακοθήκη Πορτρέτων του Ινστιτούτου Smithsonian και το Ινστιτούτο Αμερικανικής Τέχνης Μπάτλερ του Οχάιο μέχρι το Players Club and Society of της Νέας Υόρκης. εικονογράφοι.

Σε ηλικία περίπου δεκαέξι ετών, ο Kinstler αποφάσισε να εγκαταλείψει το σχολείο και να μπει στον επαγγελματικό κόσμο της τέχνης, μια απόφαση που επηρέασε την υπόλοιπη ζωή του. Καταναλωμένος στην επιθυμία να γίνει «ένας ζωντανός εργαζόμενος καλλιτέχνης», άρχισε να κυκλοφορεί το «πενιχρό» χαρτοφυλάκιό του και ανταποκρίθηκε σε μια αγγελία εργασίας από τον εκδότη κόμικ, Cinema Comics, όπου ο Richard Hughes ήταν ο συντάκτης. Μετά από μια σύντομη συνέντευξη, ο Kinstler προσλήφθηκε ως «μαθητευόμενος μελανωτής» και με μισθό 18 $ για μια εβδομάδα έξι ημερών έγινε μέλος του εργατικού κόσμου. 

Η εμπειρία αποδείχθηκε ανεκτίμητη: ο Kinstler ανέλαβε πολλές εργασίες, από τοπία, φιγούρες και ζώα μέχρι αμέτρητα άψυχα αντικείμενα. Η πρώιμη δουλειά του τον έμαθε να συνδέεται με τον αναγνώστη και να λέει μια ιστορία, βασικές δεξιότητες που του έφεραν επιπλέον δουλειά ως ανεξάρτητος εικονογράφος για κόμικς και περιοδικά pulp. Οι Doc Savage, The Shadow, Hawkman και Zorro είναι μερικές μόνο από τις pulp φιγούρες που έδωσε στη ζωή. Σύντομα, η επιτυχία του Kinstler ως ανεξάρτητου καλλιτέχνη του έδωσε τη δυνατότητα να εγκαταλείψει τη μία και μοναδική έμμισθη δουλειά του και να αρχίσει να είναι ελεύθερος επαγγελματίας με πλήρη απασχόληση. Πάντα στο σχέδιο, συνέχισε να εργάζεται σε κόμικς, με μελάνι και μολύβι και εικονογραφώντας για τα pulps, τα οποία ήταν φθηνά περιοδικά μυθοπλασίας που παρέμειναν δημοφιλή στη δεκαετία του 1950.

Η επιτυχία του Kinstler ως καλλιτέχνη πορτρέτου είναι εμφανής έστω και με μια πρόχειρη ματιά στον περίφημο κατάλογο του. Ένας Who's Who της αμερικανικής ιστορίας και κουλτούρας στον 20ο αιώνα, στους πελάτες του περιλαμβάνεται ο συγγραφέας και εικονογράφος Theodor Seuss Geisel (Dr. Seuss). συγγραφέας Tom Wolfe, Οι Πρόεδροι Gerald Ford, Richard Nixon, Ronald Reagan, Jimmy Carter, George HW Bush, Bill Clinton και George W. Bush. καλλιτέχνες Paul Jenkins , Jacob Lawrence και Alexander Calder . Οι ηθοποιοί John Wayne, Katharine Hepburn, Liv Ullmann και Paul Newman - μερικοί μόνο από τους διάσημους και σημαντικούς ανθρώπους που έχει αποτυπώσει στον καμβά όλα αυτά τα χρόνια.

Μετά από σχεδόν επτά δεκαετίες στις τέχνες, ο Kinstler διατηρεί τις δεξιότητές του αιχμηρές και την προσέγγισή του στη δουλειά του φρέσκια ζωγραφίζοντας από τη ζωή. Δημιουργεί επίσης έργα χωρίς παραγγελία που αντανακλούν τόσο το ενδιαφέρον του για τον πειραματισμό όσο και τη συνεχή καλλιτεχνική του ανάπτυξη. Είτε πρόκειται για μελέτη ενός γυμνού είτε ενός μεξικανικού τοπίου ή, όπως φαίνεται σε αυτή την έκθεση, η πρόσφατη τέχνη του εμπνευσμένη από τον κλασικό κινηματογράφο και τις δημοφιλείς αμερικάνικες εικόνες, συνεχίζει να εκφράζει την αγάπη του για την καλλιτεχνική διαδικασία και τη σύνδεσή του με τα θέματα και τους θεατές του. — μια επιβεβαίωση της συμβουλής του πατέρα του όλα εκείνα τα χρόνια πριν, όταν ο Κίνστλερ εξέφρασε για πρώτη φορά την επιθυμία να χαράξει μια καριέρα στις τέχνες: «Τα πάντα έχουν να κάνουν με τη σύνδεση».