Ζωγράφος σκηνών, τοπίων και οριενταλιστικών σκηνών, ο Adam Styka γεννήθηκε από μια οικογένεια καλλιτεχνών στο Kielce της Πολωνίας, το 1890. Άρχισε να σπουδάζει με τον πατέρα του, τον ζωγράφο Jan Styka, και τον αδελφό του Tadé Styka.
Το 1908, μετακόμισε στο Παρίσι και ολοκλήρωσε την επίσημη εκπαίδευσή του στην Ecole Nationale des Beaux-Arts όπου σπούδασε στο στούντιο του Fernand Cormon μέχρι το 1912.
Άρχισε να εκθέτει τη δουλειά του στο Salon des Beaux-Arts το 1911, και στο Παρίσι στις πιο διάσημες γκαλερί: Galerie Georges Petit (1906), Galerie des Champs-Elysées.
Το 1914, εξέθεσε στο Orientalist Salon και παρουσίασε δεκαέξι πίνακες που έγιναν αντιληπτοί και θαυμάστηκαν για την εξαιρετική τους φωτεινότητα.
Στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, επέστρεψε στη Βόρεια Αφρική, κυρίως στο Μαρόκο όπου, για άλλη μια φορά, χτυπήθηκε από την ένταση του φωτός σε αυτές τις περιοχές. Ως αποτέλεσμα αυτού του ταξιδιού, το οποίο θα ακολουθούσαν τακτικά ταξίδια κάθε χρόνο, η Styka ανέπτυξε ένα ολόκληρο είδος βασισμένο στην απεικόνιση θεμάτων της Μέσης Ανατολής και της Ανατολής.
Μεταξύ των έργων του είναι τοπία και σκηνές της καθημερινής ζωής του δρόμου του Μαρόκου, συμπεριλαμβανομένου ενός μεγάλου αριθμού μαροκινών σκηνών αγάπης: " Souks in Biskra"; "Συνάντηση Αράβων Αρχηγών" «Παιδιά που ιππεύουν τα γαϊδούρια δίπλα στον Νείλο» "Playtime in the Serail"? "Εραστές"
Η εξαίσια ικανότητά του να αιχμαλωτίζει και να μεταδίδει πιστά στους πίνακές του τα δονούμενα έντονα χρώματα γεμάτα αντίθεση της καυτής ερήμου Σαχάρας, χρώματα αρμονικά αναμεμειγμένα μεταξύ τους, του χάρισε την ονομασία «The Master of Sunlight».
Σχολιάστε με όποιο όνομα θέλετε: ανώνυμα, με ψευδώνυμο, με το όνομα του καλύτερου πρωθυπουργού που αυτή τη στιγμή εξατμίζει 💸 τα κονδύλια, με το όνομα της πεθεράς σας σε κατάσταση μόνιμης κρίσης 🧨 ή με κάτι που μόλις σας είπε το μον αμουρ σας💃.
Πετάξτε το σκατουλάκι σας εδώ 💩 — είναι ο μόνος χώρος που δεν θα το διαβάσει αλγόριθμος, ψυχολόγος ή εισαγγελέας (λέμε τώρα).
Μπορεί να απαντήσουμε. Μπορεί να κάνουμε πως απαντήσαμε. Μπορεί να σας αγνοήσουμε με πάθος 😈.
Κι αν τελικά σας γράψουμε εκεί που μας γράφουν διαχρονικά οι σωτήρες της πατρίδας, συγχαρητήρια 🎖️: μόλις κερδίσατε μια τιμητική θέση στο πάνθεον του μπλογκ, ανάμεσα σε θρυλικά μπινελίκια, αποτυχημένες ελπίδες και ιδέες που θα έπρεπε να είχαν μείνει προσχέδια.
🖤Λατρεύουμε τα μπινελίκια — και ιδίως αυτά που τρώγονται.🔥.
Χαβ ε νάις ντέι. (ή ό,τι τέλος πάντων). 💋