Πεταω ,μετα απο πολλα χρονια ξαναπεταω.Δινω μια στο εδαφος σαν να ειναι βατηρας και εκσφενδονιζομαι στον αερα.Και ξανα και ξανα και ξανα .Εχω μεγαλη χαρα.Διανυω χιλιομετρα συνεχεια και ακουραστα πετωντας σαν να μην θελω να πιστεψω οτι ειναι αληθεια.Τα κτιρια ειναι πανυψηλα ,ουρανοξυστες.Ανεβαινω παντα καθετα στον ουρανο με μια μικρη κλιση προς τα μπρος και τα χερια μου στο υψος της μεσης μου.Πεταω και χορευω. Στο ξυπνημα προσπαθω να θυμηθω τα οικια προσωπα που συναντησα αλλα δεν τα καταφερνω για να τα ονομασω.Την αλλη φορα θα ειμαι πιο προσεχτικος.Περιμενω με λαχταρα.Θα ειναι απο τη χαρα που μου δινει η ελπιδα οτι η Μπουμπου δεν σταματησε ποτε να με θελει
0 Μας δωσαν το χρονο τους :
Speak up your mind
Tell us what you're thinking... !