«Εγώ», λέει ο πρώτος, «μια μέρα είχα υποψίες και πήγα στο κοτετσι και πλάκωσα στα χαστούκια και στις σφαλιάρες την κοτα μου και έτσι μου τα αποκάλυψε όλα».
«Εγώ», λέει ο δεύτερος, «μια μέρα είχα υποψίες και πήγα στο κοτετσι και δεν είπα τίποτα. Βγήκαμε έξω, πήγαμε στο καλύτερο χωραφι, φαγαμε τα πιο λαχταριστα σκουληκια, της έκανα δώρο μια τουρτα καλαμποκι και δεν άντεξε άλλο. Έβαλε τα κλάματα και μου τα αποκάλυψε όλα».
«Εγώ», λέει ο τρίτος, «μια μέρα είχα υποψίες και πήγα στο κοτετσι. Δεν είπα τίποτα. Βγήκα έξω στην αυλη και είδα την κοτα απο το διπλανο κοτετσι. Καλημέρα μωρή πουτάνα, της λέω και μου απαντά: Εγώ είμαι πουτάνα ή η κοτα σου που γαμιέται με τον Ιακωβο απο το κοτετσι του κυρ Μανωλη..........
Σχολιάστε με όποιο όνομα θέλετε: ανώνυμα, με ψευδώνυμο, με το όνομα του καλύτερου πρωθυπουργού που αυτή τη στιγμή εξατμίζει 💸 τα κονδύλια, με το όνομα της πεθεράς σας σε κατάσταση μόνιμης κρίσης 🧨 ή με κάτι που μόλις σας είπε το μον αμουρ σας💃.
Πετάξτε το σκατουλάκι σας εδώ 💩 — είναι ο μόνος χώρος που δεν θα το διαβάσει αλγόριθμος, ψυχολόγος ή εισαγγελέας (λέμε τώρα).
Μπορεί να απαντήσουμε. Μπορεί να κάνουμε πως απαντήσαμε. Μπορεί να σας αγνοήσουμε με πάθος 😈.
Κι αν τελικά σας γράψουμε εκεί που μας γράφουν διαχρονικά οι σωτήρες της πατρίδας, συγχαρητήρια 🎖️: μόλις κερδίσατε μια τιμητική θέση στο πάνθεον του μπλογκ, ανάμεσα σε θρυλικά μπινελίκια, αποτυχημένες ελπίδες και ιδέες που θα έπρεπε να είχαν μείνει προσχέδια.
🖤Λατρεύουμε τα μπινελίκια — και ιδίως αυτά που τρώγονται.🔥.
Χαβ ε νάις ντέι. (ή ό,τι τέλος πάντων). 💋