Χαρίζονται χαμόγελα!

Πόσο αγαπάω εκείνη τη σύσπαση του μυ που ζωγραφίζει το χαμόγελο στα πρόσωπά μας!

 Γιατί 'κείνη την ώρα, η ψυχή δίνει μια κλωτσιά γερή στο κάρβουνο που ζεματάει και του λέει "Δεν θα με κάψεις εσύ, τ' ακούς;! 

Δεν θα με κάψεις! Θα καώ μοναχά από το φως και τη χαρά με τα οποία σθεναρά σου αντιστέκομαι!!! Ε, κάρβουνο, τ' ακούς;!!" 

Χαμόγελο χαρίζω, λοιπόν, σε όλους εσάς τους αγαπητούς επισκέπτες που θα τύχει να περάσετε από το φτωχικό μου, και ξέρω πως το δικό μου χαμόγελο θα ντύσει με χαμόγελο και το δικό σας προσωπάκι!  

Να ΄στε όλοι καλά και να προσέχετε!