Διαταραχή κοινωνικού άγχους: Όταν φοβόμαστε πολύ την κριτική
-
Διαταραχή κοινωνικού άγχους Γράφει η Βιβή Σωτηροπούλου, ψυχολόγος, Δρ
ψυχολογίας, Πάντειο Παν/μιο, Επιστημονικός συνεργάτης της Α’ Ψυχιατρικής
Κλινικής, ...
Πριν από 7 δευτερόλεπτα
Απλώνουμε τα χέρια στον ήλιο στον ήλιο
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τραγουδάμε και τραγουδάμε.
Το φως κελαηδάει, άιντε κελαηδάει
στις φλέβες του χόρτου και της πέτρας.
Άξιζε να υπάρξουμε για να συναντηθούμε.
Αγαπούμε τη γη, τους ανθρώπους και τα ζώα.
Τα ερπετά, τον ουρανό και τα έντομα.
Είμαστε, είμαστε κι εμείς όλα μαζί.
Μαζί κι ο ουρανός και η γη.
Απλώνουμε τα χέρια στον ήλιο στον ήλιο
και τραγουδάμε και τραγουδάμε.
Ο ήλιος με φωνάζει, ο ήλιος με φωνάζει.
Χαρά, χαρά. Δε μας νοιάζει τι θ΄ αφήσει
το φιλί μας μες στο χρόνο και στο τραγούδι.
ΕΑΡΙΝΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ (1938)