Ζούμε σ'αυτούς τους χειμώνες
που το πρωινό καφεδάκι
μας φέρνει θύμησες
απο τα μάτια που μας κοιτάνε
απ΄τα χαμόγελα
Ζούμε σ'αυτούς τους χειμώνες
που ο καπνός απο το πρώτο τσιγάρο
μας ταξιδεύει στους δρόμους
που μας ετυχαν να μας κρατάνε ζεστούς
στα μέρη που αγαπάμε τη καθημερινότητα
Ζούμε σ'αυτούς τους χειμώνες
που μια λεβέντικη μελαχγολία
μας ανακατευει για οσα λησμονήσαμε
για οσα δεν λογαριάσαμε
για τις υποσχέσεις που δεν δώσαμε
Ζούμε σ'αυτούς τους χειμώνες
που οι πρώτες αχτίνες του ήλιου
μας ξαναχτίζουν τα όνειρα
με ενα πείσμα δυνατότερο
και το χρόνο να απαξιεί να είναι φίλος μας
Ζούμε σ'αυτούς τους χειμώνες
που οσα μας κρατάνε τη θέληση
στέλνουν ενα δάκρυ χαράς
να κυλάει απ΄τα ματια μας
για αυτά που καρτερούν να τα ξανακερδίσουμε
Αφιερωμένο στην Μία και στους ακατανόμαστους φίλους για τα επόμενα 50 χρόνια
ΥΠΕΡΟΧΟ
ΑπάντησηΔιαγραφή